Wat zullen we sturen: Dameshoeden of gouden ijzers?

OP EN OM ’T KERKPLEIN

Onder het kerknieuws van „Kerknieuws" trof ons dezer dagen een rij van problemen, waarmee de meerdere vergaderingen van de Gereformeerde Gemeenten te worstelen hebben. De classis Kampen heeft lang gedelibereerd over de vraag of een rustend spoorwegarbeider, bezwaard met een mede door Zondagsarbeid verkregen pensioen, wel toegelaten kon worden tot de gemeenschap der kerk? Men kwam er niet uit. Op een volgende vergadering zal de zaak weer dienen. Als wij een voorslag mochten doen, dan zouden wij adviseren, dat die met pensioen belaste arbeider-inruste een zevende deel van het pensioen terugstort in de kas van de Nederlandse Spoorwegen, Eerlijk is eerlijk. Dan was 's mans portemonnaie, dan waren ook de consciënties der ter classis Kampen afgevaardigden ontlast. En misschien werden de spoorwegtarieven door die meerdere inkomsten van de N.S. weer wat goedkoper. Hetgeen op zijn beurt ook de reiskosten naar de classis verminderen zou. Ho —! Daar had D.E.C, niet aan gedacht. Want van ziilk geld mogen de classiskosten niet minder worden. Ik geef mijn raad voor beter .

De classis Rotterdam stelde ter vergadering van de particuliere synode van het (Wilde!) Westen de vraag, hoe men moest handelen met gemeenteleden, die er een televisietoestel op na houden? Deze zaak kon op de mindere vergadering niet worden afgedaan. En deswege werd deze zaak verwezen naar de generale synode. Hetgeen — eerlijkheid gebiedt ons het te erkennen — ook kan geschied zijn, omdat de televisie daar reeds tot de kerken-in-'t-gemeen behoort. De televisie — de verziendheid.

Maar het meest trof ons het bericht, dat de particuliere synode van het (toch wel zéér Wilde) Westen een voorstel aannam van de classis Dordrecht (1618 •—1619) geen vrouwelijke personen met kort geknipt haar toe te laten tot het doen van belijdenis en het komen tot de doop.

Ik stel mij voor, dat van de wanden van het vergaderlokaal een aantal oudtvaders van tussen de lijsten, die hun beeltenis omvat houden, instemmend heeft geknikt, toen deze Dordtse leefregels tot knippatronen voor het gehele Westen werden verheven: de pruiken van deze (mannelijke) personen bewogen zich. Ook de zeven „batterijen" van de pruik van Schortinghuis. Er komt daar werk aan de winkel. Bij het onderzoek van de belijdenis-catechisanten sullen de ouderlingen voortaan niet alleen de jongens „onder het vestje", maar ook de (Zeeuwse) meisjes onder de muts moeten kijken. Want de vrouw moet een macht op het hoofd hebben.

Dat doet me opeens denken aan de dominee, die —• het was in de oorlogsjaren — bezoek kreeg van een nog jeugdig gemeentelid, die kwam verklaren, dat hij bezwaard was. Dat trof. Want dat was dominee ook. Maar spoedig bleek, dat ook dominees de' dag niet moeten prijzen voordat de avond gevallen is. Want het bleek, dat de bezoeker anders bezwaard was dan de bezochte. Het was maar, dat er tegenwoordig zoveel meiskes in de kerk zaten met ongedekte hoofde. En de vrouw — zo sprak hij — moest een macht op het hoofd hebben. Dat was naar zijn mening een gebod voor alle tijden en voor alle plaatsen. Een oecumenisch gebod alzo. 'Van kracht voor de gehele gewoonde wereld. 'Van Groenlands koude bergen tot Java's tropisch strand. En hoe dominee ook praatte, hij vermocht niet deze ouwelijke jongen te overtuigen van het tegendeel.

Toen probeerde hij het anders.

Hij deed alsof hij zich gewonnen gaf.

En zei: dan moet het met de zending ook anders. Dan moeten we onze zendelingen een schip vol dameshoeden meegeven. Want tot dusver gaan die Javaanse en soembanese vrouwtjes altoos blootshoofds naar de kerk. Dat moet dan ook anders. Misschien was het maar het beste, die juffrouw van de overkant — de studeerkamer zag precies op een dameshoedenwinkel uit— naar Indië uit te zenden. Dan kan die die vrouwtjes wat vlotte hoedjes aanmeten.

De mond van de bezoeker viel open.

Hij maakte een afwerend gebaar.

Maar dominee ging onverstoorbaar voort: Of, jochie, wou jij die vrouwtjes allemaal een gouden oorijzer cadeau doen, met een kanten muts?

De jonge man begon het spel door te krijgen.

En stapte op.

Vriendelijk uitgeleid door zijn dominee. De juffrouw uit de hoedenwinkel liet juist het gor­

dijn vallen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen