Antinomiaansch.

Het geval-Bahler laat de conscientiën nog niet met rust.

Niet, alsof dit geval op zichzelf zooveel erger zou zijn dan al wat in de Hervormde Kerk dagelijks geschiedt. Terecht heeft Prof. Visscher er op gewezen, dat de Synode, zonder principieel van gedragslijn te veranderen en daarmede heel het idee der Volkskerk prijs te geven, Dr. Bahler niet veroordeelen kon. Een kerk, die antinomianen, ethischen, modernen, socialisten, spiritisten enz. vrijelijk op haar kansels laat optreden, zou wel het toppunt van huichelarij bereikt hebben, wanneer ze een Boeddist den kansel ontzei. De vrijspraak van Dr. Bahler was de wettige consequentie van het eenmaal uitgesproken beginsel, dat in de Kerk alles moet nagisten wat in het volksleven gist.

Maar het proces-Bahler heeft in krassen en voor het volk pakkenden vorm de innerlijke leugen dezer Kerk weer in het licht gesteld. Zooals een plotseling uitbrekend ettergezwel zelfs den lichtzinnige kan doen zien, welk een schrikkelijk bederf in het bloed schuilt.

De Confessioneele groep had steeds van vooruitgang én beterschap gesproken. Als men maar zacht, o zoo zacht voorging, zou de Volkskerk nog wel te redden zijn. Werden niet overal orthodoxe predikanten beroepen? Ging de Synode niet allengs om? Ontwaakte niet een nieuw leven in de Vaderlandsche Kerk ? Bleek niet, hoe God de „Nederlandsche Kerk" nog niet verlaten had?

En waar dat liedeke zoo zoetekens weerklonk om de conscientie in slaap te wiegen daar kwam plotseling dat brutale, dat verschrikkelijke feit, dat één man, die openlijk verkondigde, dat Boedda het eigenlijk beter wist dan Jezus, door de Synode werd vrijgesproken, en alle kerkbesturen, het orthodoxe provinciale bestuur van Friesland incluis, daarvoor het hoofd bogen, zonder een poging zelfs tot verzet.

Dat schrikte de menigte wakker. Dat deed een huivering door de goedgeloovigen varen. Dat stelde de zonde der Hervormde Kerk in vlammend schrift weer voor oogen, Dat riep zelfs de diepst ingeslapenen wakker.

Zooals het proces-Zaalberg indertijd in 's Gravenfaage.

Maar de leidslieden, die — Prof. Visscher sprak het zonder mededoogen uit — met zilveren koorden aan de Synodale zegekar geketend zitten, die voor niets meer bevreesd zijn dan voor een daad, een conflict, dat op breuke met de Synode en op verlies van eigen tractement zou kunnen uitloopen, zijn ook nu weer gereed om de breuke Sions op 't lichtst te genezen.

Hoe dat geschiedt?

Op de Ned. Herv. predikanten conferentie, 26 April te Utrecht gehouden, waar vier honderd predikanten van de orthodoxe richting bijeen waren, had Ds. Gronemeijer uit Amsterdam het over leertucht en gewetensvrijheid. Ook het geval-Bahler kwam hierbij ter sprake. Om althans in dezen kring in een vlammend woord van heilige verontwaardiging te protesteeren tegen dezen gruwel op Gods heilige erve? Ge vergist u. Om aan de vergadering duidelijk te maken, dat men stil had te berusten, omdat God het alzoo gewild had.

Ge gelooft uw oogen niet. Ge wrijft ze uit en vraagt het u af, of dat mogelijk is, dat een man, die nog zegt den Christus naar de Schrift te belijden, beweren kan, dat God gewild heeft, dat Ds. Bahler, de Boeddist, in Zijn Kerk predikant zou blijven.

Ja, zegt Ds. Gronemeijer. Want de Synodus Contracta is door het lot aangewezen. In het lot ligt een Goddelijk bestel, En aangezien het lot besliste, dat in de Synodus Contracta de meerderheid liberaal was, „lag het in het Goddelijk bestuur dat thans geen leertucht zou geoefend worden".

Als een rooverbende een dorp binnendringt en besluit de helft der bewoners te vermoorden, en het lot werpt wie dit vonnis treffen zal, dan moogt ge die roovers niet straffen, want in het lot ligt een „goddelijke wenk", en het lag niet „in het goddelijk bestuur dat die menschen gespaard zouden worden".

Het zuiverste antinomianisme.

En tegen zulk een door en door onzedelijke leer werd door niemand geprotesteerd. Ds. Kromsigt, Ds. Troelstra en wie meer zich als Gereformeerd aandient, slikten dit referaat. De Voorzitter verklaarde bij de sluiting der vergadering, dat hij te danken had „voor de groote eenstemmigheid".

Is het niet een afgang van zeer snelle wateren ?

En wreekt zich ook hier de zonde van ongehoorzaamheid aan Gods bevel niet met een steeds dieper afglijden op den weg der ongerechtigheid ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen