Evolutie of revelatie - pagina 85

83 84) Slechts op enkele sterksprekende parallellen zij hier gewezen: Codex Hammurabi §145; Wanneer iemand een vrouw neemt en zij hem geen kinderen schenkt en hij van plan is een bijwijf te nemen; wanneer hy dit bijwijf neemt en in zijn huis brengt, zoo zal dit bijwijf niet gelijk staan met de echte vrouw; § 146: Wanneer iemand een vrouw neemt en deze haren man een dienstmaagd tot vrouw geeft en zij (de maagd) hem kinderen baart, daarna echter deze maagd zich gelijkstelt met hare meesteres, zoo zal haar heer haar niet voor geld verkoopen, wyi zy hem kinderen gebaard heeft^ maar hy zal haar bij de slaven doen, onderdedienstmaagdenzalhyhaarrekenen;cf. Genl6:l—6, waar ook Sara wegens onvruchtbaarheid Hagar, haar dienstmaagd, Abram tot vrouw geeft en als Hagar zich straks verheft, deze niet verkocht, maar vernederd wordt. CodexHammurabi § 6: wanneer iemand het eigendom van de godheid of van het koningshof steelt, die zal gedood worden; cf. G-en. 31:32, waar Jakob tot Laban zegt: by wien gy uw goden vinden zult, laat hem niet leven 1 ook hier wordt dus als straf op sacrilegium de dood gesteld. Codex Hammurabi § 110 bepaalt de doodstraf door verbranding op hoerery van een gewyde vrouw, die niet trouwen mag; ook Juda eischt, dat Thamar met vuur zal verbrand worden om dezelfde oorzaak, cf. Gen. 38; 24. Voorts onderstelt ook C. H. § 155, dat de vader een bruid zoekt voor den zoon (Gen. 24:4); is er § 159 sprake van een bruidsgeschenk, dat den schoonvader toekomt (Gen. 24:53); terwyi daarnaast als gewoonte vermeld wordt, dat de vader aan de vrouw een huwehjksgift meegeeft en Hammurabi bepaalt, dat de schenking, die de man aan de vrouw geeft, de donatie propter nuptias ofdeMorgengabe, aan de vrouw en hare kinderen behoort, § 138, 167, wat een treffend licht werpt op de klacht van Lea en Eachel, cf. Gen. 31 : 14—16. Zie voorts Dr. I. JEEEMIAS, Moses und Hammurabi, 1903, p. 37. 85) De naam Amraphel, koning van Sinear, werd door E. Schrader het eerst geïdentificeerd met den thans zoo bekenden Hammurabi. Toch levert de overgang van Hammurabi of Chammurabi in Amrafel wel eenige moeilykheid op. F. HOMMEL, Altisraélüische üéberlieferung, p. 106, trachtte daarom door nieuwe bewyzen de juistheid dezer identificatie aan te toonen. Hij wees er op, dat in verschillende inscripties als variatie van den naam Hammurabi gevonden wordt ammurabi en ammurapi; het el op het einde kan öf de godsnaam zijn üu (ammurabi-ilu), öf zyn ontstaan danken aan een andere schryfwyze: ammurapi of ammura^JaKa, wat vanzelftot Amrafel leidt. Ook DOENSTBTTEE, 1. c. p. 163, TH. PINCHES, 1. c. p. 209 gaan hierin met Hommel mee; evenzoo Delitzsch, H. Winckler, Zimmern, Lindl enz. Toch is het niet juist, wanneer J. JEEEMIAS, Moses und Hammurabi, p. 8. noot, zegt: „Die Gleichstellung ven Amraphel und Hammurabi wird heute kaum mehr bestritten". BEZOLD, Die babyl. ass. Keilinschriften, p. 54, 55 verklaart zich nog zeer beslist tegen doze geiykstelling.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen