GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 26

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 26

Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

16

geschreven "'). In den eenen brief schrijft Luther : „Sobrius haec scribo et mane", ik schrijf dit nuchter en 's morgens vroeg ^% Denifle wil hieruit afleiden, dat Luther alleen 's morgens nuchter was. Nog daargelaten de dwaasheid dezer conclusie, ziet ieder, die den brief leest terstond, dat Luther hier eenvoudig de woorden van den Apostel Petrus op den Pinksterdag overneemt '^''). Nog sterker zou het bewijs zijn aan den tweeden brief ontleend, want hier schreef Luther: „Ego otiosus hic et crapulosus sedeo tota die", wat Denifle aldus vertaalt: „Ich sitze den ganzen Tag hier müszig und trunken" °^). Denifle laat natuurlijk weg, wat er onmiddellijk op volgt: „Bibliam Oraecam et Hebraeam lego" ""). Een dronken Luther, die zijn tijd doorbrengt met den Bijbel te lezen en dat nog wel in de grondtaal schijnt u al toch te dwaas. Ge hebt volkomen gelijk; de schuld ligt natuurlijk bij Denifle, die het woord crapulosus door dronken overzette, niettegenstaande hij wist, dat Luther dit woord gewoonlijk gebruikt voor een indigestie van de maag""). Luther had deze ongesteldheid reeds te Worms opgedaan en sukkelde er op den Wartburg voortdurend mee, omdat hij geen voldoende lichaamsbeweging nemen kon "^). Nog erger maakt Denifle het, wanneer hij bewijzen wil, dat Luther vóór zijn huwelijk in ontucht met verschillende vrouwen geleefd heeft"'-). Het éénige bewijs hiervoor aangevoerd, is een brief van Luther uit 1525, waarin deze aan Spalatinus de bekentenis zou hebben afgelegd: misceor feminis ^'''). Nu kan het woord misceor feminis, evenals het Hollandsche „omgang hebben met vrouwen" zeker in obscenen zin worden gebruikt, maar noodzakelijk is dit natuurlijk niet en het verband moet dus uitwijzen, in welke beteekenis het is bedoeld. Luther nu schrijft aan Spalatinus: „Hoc magis mirum, quod qui toties de conjugio scribo et sic misceor feminis . . . quod non duxerim aliquam". Het sic — en juist dat woord liet Denifle weg — is hier beslissend. Luther bedoelt niet anders, dan dat hij door voortdurend

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1910

Rectorale redes | 192 Pagina's

Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 26

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1910

Rectorale redes | 192 Pagina's