De Zendings-Gonferentie te Le Zoute.

II.

Het doet wel eenigszins vreemd aan Prof. Richter te hooxen verklaren, dat in het middelpunt der beraadslagingen stonden ide vragen eener Afrik'aansche schoolpolitiek. Op een zendingsconferentie zoekt men eerder de vragen naar'de prediking van het Evangelie en de kerkstichting in het centrum van belangstelling.

Ook hieruit blijkt, dat de Angelsaksche geest zijn stempel op deze conferentie had gedrukt.

Prof. Richter is zeer met de beslissingen inzake het schoolwezen ingenomen.

In hoofdzaak werd toch daardoor het streven van de Duitschers weleer in hun Afrikaansche koloniën als juist erkend, en dit streven internationaal aanva-ard.

Wat er dan besloten werd?

Het Afrikaansche schoolwezen behoort te worden ter hand genomen door de zending en door de regeeringen. De regeeringen moeten het geld geven , en ontvangen daarvoor het recht om het peil van het onderwijs aan te geven en "toezicht te houden.

De zending sticht de lagere en de volksscholen, en zorgt voor de opleiding der onderwijzers; 'de regeering richt de hoogere en de vakscholen op, mitsgaders de ^yniversiteiten.

In de eerste drie of vier jaren wordt uitsluitend onderwijs gegeven in de moedertaal. Eerst na het vierde jaar zal langzamerhand het onderwijs in de taal der koloniseerende mogendheid jvorden ter hand genomen, en die taal zelf onderwijsvak zijn.

Wij kunnen met den juichtoon van Prof. Richter niet geheel instemmen. De vraag dringt zich aan ons op: komt het er niet op-aan, dat op de hoogere scholen aan Christus de eereplaats onthouden wordt? Mag de zending alleen op de kleine kinderen invloed uitoefenen?

Zeker, het is van belang; dat de verschillende zendingen nu tot overeenstemming zijn gekomen inzake het volgen van dezelfde gedragslijn in de o-ndeiwijspolitiek. En al zullen de regeeringen overal niet dadelijk deze resoluties der conferentie aanvaarden, toch zal met name in Britsch-Afrika de uitwerking dezer besluiten niet achterwege blijven. In ieder - geval kan in deze richting nu gewerkt worden. En het helpt reeds veel, als men weet, welken kant het uit moet.

Zal de alliantie tusschen zending en regeering ook onvermijdelijk zijn, zij vraagt toch groote voorzichtigheid, merkt Prof. Richter op-. En geen wonder!

' De scholen waren tot dusver zoo goed als geheel terrein van de zending; zelfs nu nog zijn zeker 90 pCt. van de negerschole-n in haar macht Maar de regeeringen hebben ontdekt, dat de scholen ook voor hun koloniale politiek van groote beteekenis zijn, en zoeken naar een weg, om nu van dit middel gebruik te maken, ja., zelfs om heel het schoolwezen onder zich te brengen. Zelfs op de conferentie te Le Zoute, een zendingsconferentie toch, was 'er in de scho-olsectie en ook in de volle vergadering een krachtig streven om deze aanspraken der regeering te erkennen! Publiek werd de gedachte verdedigd, om alle scholen in de Zuid-Afrikaansche Unie aan de regeering uit te leveren, daar de regeering evengoed godsdienstonderwijs geeft als de zending! Men gelooft zijn o-ogen niet, als men zulks leest.

Zoo bezien is het ook weer niet al te zeer te verwonderen, dat de co-nferentie bovengenoemde resoluties aannam. Wij liebben er dan in te zien, volgens Prof. Richter, een voortgezette poging der zending, om zich, trots de gouden ketenen van den onontbeerlijken regeeringssteun, legen de toenemende aanspraken der regeering te verzetten.

Een vorig maal noemden wij eenige weinige dingen op, die in de sectie der Evangeliepxediking en kerkstichting waren besloten en als resoluties aan de conferentie waren Voorgelegd. Het was mager.

Prof. Richter deelt echter mee, dat het niet in de bedoeling had gelegen een breed program saam te stellen. Er waren toch vele moeilijkheden.

„De zending v£in de vorige eeuw heeft in het algemeen het Afrikaansche Heidendom beschouwd als tot in den grond bedorven en als hopelooze duisternis, dat met wortel moest worden uitgeroeid en geheel vei-vangen door het Christendom. Heden is men in vele zendingskringen geneigd, het Afrikaansche heidendom als praeparatio evangehcia aan te zien, als een groote voorbereidingsscho-ol met het oog op het volle heil in Christus."

Het is bekend, dat zulk een radicale omkeering in de beschouwing heeft plaats gehad, en waarlijk niet alleen ten opzichte van het Afrikaanstihe Heidendom. Dat men zoo van het eene uiterste in het andere is gevallen , behoeft geen betoog. Maar wel spreekt het vanzelf, dat deze nieuwe opvatting een radicale verandering geeft in het beooirdeelen van de zeden en gebruiken der Afrikaners.

Vroeger zag men daarin enkel iDarbarisme, zedelijke verwildering, onzedelijkheid, maar tegenwoordig een alles omvattende levensorde van de heidensche zede, die slechts op de hoogte van de Christelijke zede behoeft te worden gebracht, en daartoe van de wilde heidensche uitwassen moet worden bevrijd.

Een verrassend voorbeeld hiervan bood hetgeen werd meegedeeld over de dusg-enaamde „initiatioaisriten", d.i. de jeugdwijding van beide geslachten tusschen den 10-en 14-jarigen leeftijd, in Oost-en Zuid-Afrika, welke wijding in den regel saamviel met de besnijdenis. Deze besnijdenisfeesten werden in zendingskringen als ©en burcht van het Heidendom beschouwd, en met de kerktucht werd er tegen gestreden, hoewel tevergeefs.

En ziet, nu deelde de bisschop van Massasisi mede, hoe men daar d'ie jeugdwijding dfer jongens, met feestelijke optochten en dansen aan het begin en het einde, met de besnijdtenis en het wekenlange opo-nthoud in eigen gebouwde „besnijdénisdO'rpen", heeft overgenomen en gereinigd en kerkelijk gesanctioneerd !

„Wij waren verstomd", schrijft Prof. Richter. Nu, voor deze verstomming was oorzaak. Het verheugt ons, dat hij er tegen opgekomen is, wat hij noemt een „gregoriaansche accommodatie". Zulk een handelwijze moet volstrekt worden afgekeurd. Het is het prijsgeven van de meest waardevolle christelijke waarden en het binnenhalen van den heidenschen zuurdeesem en het openzetten der d'eur voor heidensche tuchteloosheid. Dit oordeel is waarlijk niet te streng.

Toch moet worden erkend, dat deze Anglikaansche besnijdenisfeesten een tot dusver maar al te zeer verwaarloosd punt aangrijpen.

De sterkste saambindende kracht in het 'Afrikaansche volksleve-n is het stamgevoel en de saamhoorigheid als familie. Overeenkomstig de methode, tot dusver door de zending gevolgd, werden bekeerlingen van het. stamleven gescheiden, zonder dat de kerk de jnacht had, voor dit verlies iets in de plaats te geven. 'Kunnen wij, zoo' vraagt nu Prof. Richter, in Afrika de kerk tof zulke sterke, opbouwende factoren opleiden, terwijl de kerk in het moederland dezen dienst niet verricht? Inderdaad, een gewichtige vraag, die nog niet beantvfoo-rd is.

Er was in deze sectie een kwestie, waarvoor met name de Amerikaansche en de Engelsche zending zich interesseerde.

Het is naar den geest van den tijd^, o-m de Afrikaansche Inlandsche kerken zoo spoedig mogelijk algeheel zelfstandig te maken en ze van de zending „weg te organiseeren". Feit is echter, en dat valt niet te loochenen, dat de Inlandsche leeraars niet

zeKstandig kunnen optreden; hetzelfde geldt van alle inlandsche helpers; zij blijven strenge controle behoeven. Staan zij onder goede leiding, dan presteeren zij heel wat; aan zichzelf overgelaten zinken zij tot het middelmatige weg.

Hoe kan, is nu de vraag, het noodige toezicht blijven uitgeoefend, en toch het billijke streven naai' zelfstandigheid in de Inlanders worden gesteund? Ook deze vraag moet nog bevredigend beantwoord worden.

Echter, deze conferentie is de eerste in haar soort, en het valt van haar niet te eischen alle moeilijkheden te hebben opgelost. Het zegt 'al veel, dat de kwesties gemeenschappelijk zijn behandeld; dat er naar eenheid in optreden wordt uitgezien als van het hoogste belang voor den arbeid; dat is uitgestippeldd de lijn, dien men wil volgen in het samenwerken met de regeering. Zoo zal deze conferentie ongetwijfeld onder den zegen Gods bijdragen tot een krachtiger aanvatten van den arbeid in dit werelddeel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen