Synode-Indrukken.

I.

Maar indrukken.

• • " ^ • - ' - - • ' - ^ '• Men zou de Synodei-indrafcken, gelijk ze totnogtoe' in ons blad verschenen, aldus kunnen typeeren: van en over mijzelf en anderen.

Hoe gaarne men het anders zou willen omkeeren tot een: van en over anderen en mijzelf, hoeveel bescheidener dat klinkt, eerlijkheid' gebiedt het su]> jektief karakter van deze indrukken nogmaals steriv te doen uitkomen.

Dat geeft ze vanzelf een zeer relatieve waarde.

De persoonlijke kijk op de dingen overheerscht.

Ook wanneer eens in citafen objektieve weergave wordt geboden, worden ze toch in een subjektief kader gezet.

Het druischt juist tegen den aard van deze Synode-indrukken in, objektief te blijven.

Voor het objektieve wordt in ons blad ook gezorgd.

Zoo wordt voor afdoend tegenwicht gezorgd door de publikatie van de Synode-verslagen.

Men weet dus wat men a, an deze Synode-indrukken heeft.

Het zijn MAAR indrukken. •'

Onder den Martini-toren.

De afgevaardigden uit het Zuiden en het midden des lands, die verleden jaar de Synode van Assen hebben bijgewoond en thans weer die te Groningen, worden wel extra belast.

IVeemaal achter elkander in het hooge Noorden te vergaderen, schokt een weinig het geografisch kerkelijk evenwicht.

Onze goede Overheid heeft ons echter zoozeer aan het dragen van het belastingjuk van onze jeugd aan gewend, dat onder dit soort belasting niet te sterk wordt gezucht.

De meesten moesten Assen voorbij reizen.

Zij zullen, toen de trein daar enkele minuten stilhield, wel even aan het vorige jaar hebben teruggedacht.

Men zoQ het het bescheiden Assen niet aanzien, dat het voor onze Gereformeerde Kerken een historische plaats is geworden.

Een plaats, die nooit uit de heugenis zal slijten van hen, die daar op de Synode hebben gewerkt en'gebeden. , , •

Het is schier niet denkbaalri dat wij in afzien-, baren tijd weer een ^ Synode zullen krijgen, waar zulk een berg met 'werk zal worden verzet en waar 'zoo veelvuldig en ernstig , de Koning der berk 'om licht en waarheid is gesmeekt.

Hoe geheel anders is de reis naar Groningen dan die liaar Assen.

Hoeveel lichter is de bagage van het afgevaardigden-hart.

Dat verzoent met het hooger Noorden.

Ook de gedachte, dat het nu niet meer hooger kan zonder op een van de eilandeai of in de Noordzee terecht te komen.

En niet het, minst de vriendelijkheid, wa.armee de Groningsche kerk de Synode ontvangt.

Maar daarover later nog wel meer.

Zoo zitten we dan thans onder den machtigen Martini-toren, die van een hoogte van meer dan 90 meter van kwartier to't kwartier met metalen stem de honderdduizend burgeren toespreekt, al zal hij wel niet toit in alle hoeken der stad worden verstaan en al zullen velen, die wonen aan zijn voet, zoo aan die klanken gewoon zijn geraakt, dat zij ze niet meer hooren.

Doch de vreemdeling hoort ze en geniet, mits ze hem niet uit den slaap hoiuden.

In Groningen is men niet zoo^ spoedig georiënteerd , als in Assen.

Dat bezwaar werd echter gedeeltelijk door twee wakkere Groninger firma's ondervangen.

De firma Jan Haan en de firma G. J. Reits hadden voor enkele weken den Synodeleden een plattegrond toogezonden, de eerste een, welke uitmunt door duidelijkheid, de ander een, die zich aanbeveelt door zijn portefeuilleformaaf.

Een tOitaalindruk konden zij evenwel van de stad niet geven.

Op dit oogenblik hebben wij er nog geen, want als men er nog geen dag is en men heeft bijna al zijn tijd tusschen de muren doorgebracht, dan kan men moeilijk oordeelen.

En vroegere ervaringen helpien ons ook al niet, want schrijver dezes is er slechts eenmaal geweest om gauw een spreekbeurt te vervullen.

Wel valt het den binnenkomende op, d'a.t Groningen Amsterdam schijnt te willen nadoen.

Amsterdam is spreekwoordelijk om zijn opgebroken straten in het ha, rtje van den zomer. '

In Groningen is het op het oogenblik niet veel anders.

Het stationsplein is een geschikt terrein voor halsbrekende toeren geworden.

De tram, die zoo mooi op de kaartjes staat : föS4.'ijtr

aaiigegeven, doet tijdelijk het station niet meer aan.

Haar remplacanten, de autobussen, nooden u uit om te wachten tot een volgende.

Taxi's waren bij onze aankomst in geen velden ol wegen te zien.

Er bleef niet anders over dan over steenhoopen te klimmen en door enkele plassen te waden.

's iVvonds moesten we weer een opgebroken straat langs om naar „De Harmonie", de plaats der ontmoetingssamenkomst, te komen.

Werkelijk, Groningen krijgt de allares van een wereldstad.

Ook daarin, dat er in de binnenstad menig gel)ouw door steigerwerkis verfraaid.

Zelfs onze restauratie is in restauratie!

In de Zuiderkerk.

De Gereformeerde Kerk van Cfroningen is niet minder dan vijf kerkgeboiuwen rijk.

Drie daarvan zag ik reeds.

En l^et moet tot eer van de Groningsche kerk gezegd worden, dat zij, al beschouwen wij onze bedehuizen niet als tempels, het huis des Heereh niet woest laat.

hidien het niet zulk een vreemde beeldspraak ware, zouden wij het zoo willen uitdrukken, dat de kerken daar door een ringetje' zijn te halen.

Het is er alles perfekt in orde.

Hier niet de tegenstelling van de gewelfde huizen en de vervallen kerkgebouwen.

De gemeente van Groningen moet wel zeer welvarenil zijn.

Maar zij heeft oio-k veel voor den eeredienst over.

In de Zuiderkerk werd de ure des gebeds gehouden.

Dit kerkgebouw doet dadelijk bij het binnenkomen warm aan.

Het is gehouden in zachte kleuren.

Het heeft niets gedurfds.

Maar daarom leidt het oofe de' gedachte'U niet af.

En dat is toch eigenlijk het ware.

Voor deze gelegenheid echter was het te klein.

Velen moesten, in de paden en in het portaal blijven staan.

^lisschicn zijn er ook wel teleurgesteld heengegaan, O'mdat zij zelfs geen staanplaats konden bemachtigen.

Waarom men juist de kleinste kerk voor dit doel had uitgekozen, weet ik niet.

Leidde men uit de ervaring van andere SynO'des af, dat de opkomst wel niet zoo overtalrijk zo'U zijn?

Dan heeft de gemeente van Groningen de verwachting van den kerkeraad toch ver overtroffen.

Ongetwijfeld leeft er o-nder do broeders en zusters van 'Groningen groote belangstelling voor-de Synode.

Maar het verlangen om een prediker als Ds Fernhout te hooren zal zeker ook geen geringèn invloed hebben gehad op de opkomst.

't Zou mij iriet verwonderen, indien velen bij het naar huisgaan tot elkander gezegd hebben: welk een mooie, fijne preek! Of mogelijk wel naar tegenwoordig spraakgebruik, dat ons niet kan bekoren: welk een prachtpreek!

Ware het niet meer dan dat geweest, de avond ware een mislukking geworden. Keen, de prediking beantwoordde zoo geheel aan haar doel.

En 'dat is het beste getuigenis, dat men, ervan afleggen kan. ' > '

'Gods medewerkers zijn wij, Gods akker, Go'ds gebouw zijl gij, zoo werd het de Syno'de toegeroepen.

De beelden van akker en gebouw werden telkens in nieuwe schoonheid uitgewerkt en toegepast.

, , Akker en huis — hO'e verschillende eischen stellen ze aan wie ze te bereiden en te verzorgen hebhen.

De landbouwer, bij zijn ontginning, brengt niets nieuws tot stand. Hij cultiveert slechts wat' hij vindt.

De architect daarentegen begint met leege handen, moet aanvangen met het maken van teekening en bestek, en mo'et 'voorts, naar , dit bestek, steen voor steen en balk voor balk, zijn huis ineenzetten.

De akkerman heeft, bij al zijn arbeid, te doien met het teedere - en gevoelige leven, dat bewaakt en beschut, gesteund en geleid, besproeid en op allerlei wijze geholpen moet worden."

Zietdaar een enkele greep.

Wil men nog een andere?

„Geen bouwers alleen.

't G-evaar zou, dreigen, dat we waande'n te doen te hebben met 'dood materiaal, dat met regelen en verordeningen op zijn plaats gedwongen en gebonden moet worden.

Keen, geen bouwers alleen, maar óók planters en verzorgers, die in de-n hof des Heeren met vaste hand het onkruid hebben aan te vatten, doch rr^et even teedere hand alle planten, die de hemelsche Vader plantte, hebben nat te maken, te steunen en te leiden."

Of ten slotte nog deze passage:

„Keen, we mogen ons niet vergenoegS'n met zorgvuldig omrasterde tuintjes, waarin we onszelven behagen, een iegelijk onder, zijn wijnstok en zijn vijgeboom. ..'''jltSfe;

We mogen niet tevreden zijn, als onze kerken

— zijn ze onze? — net-geschilderde huisjes zijn, waar acliter zsdig gesloten gcrdijnlj; s, brave lieden zich gelukwenschen niet van de wereld te wezen."

Lokke deze proeven uit om de preek in ha.ar geheel te lezeir.

Zij is uitgegeven bij de firma Jan Haan in Groningen.

Een oogenblik komt de wensch boven, dat ook het gebed, dat D'S Fernhout .opizo'U'd, heel ons land door gelezen kon worden.

Het was vaak ontroerend.

Maar het gebed is te teer, da, n dat men er publiciteit aan zou geven.

Het gelaat der Synode.

Op' de ontmoetingssamenkomst in „D'e Harmonie", gelegen in een straat met den kleurigen naam va, n Kijk-in-'t Jatstraat, zag men reeds iets van het gelaat 'der Synode, ' maar dan in de omlijsting van voorkomende gastheeren en vriendelijke gastvro'Uwen.

Den volgenden dag echter in de Koorderkerk was het door de afscheiding van levend groen en gesp, annen koord beter afzo'nderlijk' te zien.

Het gelaat der Syno'de!

De uitdrukking is van een Ouderling, die het in het „Kerkblad voor Overijsel en Drenthe" aldus teekende: ; ^ï^®r%!-^^^''i*-^-5^'^

Fr. II.: Dr \V. A. Wn'^W^/'' '' '% 23, 26, 27. Ds J. P. Klaarhamer, 14, 17, 23, 26, 27. O. Ds L. Bouma, , 92, 93, 02, 08, 11, 12, 14, 17, 20, 23, 26, 27. O. R. Dijkstra, '27. Fr. z.: Ds D. P. Koopiuans, 20, 23, 26, 27. Ds Tj. Petersen, ' 26, 27. O. B. A. Lo'oyeiiga, 23, 26, 27. O. J. F. AVeerstra, 27.. (ir.: Ds M. Meijcring, 11, 12, 14. 17, 20, 23, 26, ' 27. Ds J. J. iliedema, 0. W. Roseboom, ü. il. 'veldhuis, Dr.: Ds N. Duursema, Ds T. Geirber, U. H. Schfeffeir, 0. J. Wolting, Ov.: Ds W. L. Milo, Ds C. W. E. Ploos V. Amstel, 0. Cli. Dixon, 0. J. Huizinga, G-eld.: Dr G. Keizer, 08, It, Ds J G. Kunst, G. J. W. Maas, Ü. J. V. d. Waals Utr.: Ds K. Fernhout, Dr H. Kaajan, 0. J. J. va.n Conimenée, , 20, " 17, 20, 28, 12, 14, 17 20, 23 23, 92, 93, OS, 12, i 26, 27. - 27. 27. 23, 27. 27. 26, 27. 27. 26, 27. 26, 27. 26, 27. 27. 26 27. 26, ' 27. 20, 27. 27.' 26 27. 27. 2'7. 27. 0. J„ S. Siaardema, N.-H.: Ds W. Breulcelaar, 99, 02, 05, 08, 11, 12, 14, 17 20, 23, 26, 27^ Ds J. L. Schouten 26, 27. O. J. Baklcer ' • - 27. O. G. vau Zeggelaar, 17, 23, "26, 27. Z.-H. n.: Dr K. Dijk, 17, 20, '23, 26, 27. Ds H. Meijeiing, 20, 27. O. J, G. B, aa, rt. ' 27. Ü. ilr A. J. L. V B'rse'ok Galkoen, 23, 27., Z.-H. z.: Ds C. B. Bavinck, 27. Ds W. W. Meyuen, ' 27. O. A. Muys, 26, 27. O. P. RijsdijJ!; , 20, 27. Zeel.: Ds J. H. Telkamp, 26, 27. Ds R. J. V. d. Veen, • 11, 12, 14, 17, 20, 23, 26, '27. O. G. van 'de Putte. (27. O. D. Scliee'le Az, u. • 20, 27. N.-B.-L.: Ds H. de Bruyn, 28, 27. Ds J. H. D'onneir 23., 26, i.27. O. W. H. van Hetdeu, 27. O. L. J. Sclial'ekaiup, 27. B. O.-F.: Ds G. Husmann, 27. Ds F. Kolthoff, •• 26, 27. O. J. Kno'll, 27. O. G. SchrO'venwever, ' 27.

De cijfers achter 'de Jaartallen geven aan de bynodes, welke de afgevaardigden hebben bijgewoond.

O beteekent natuurlijk: Ouderling.

Een zeer verdienstelijk overzicht!

HEPP'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen