GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De apostolische tijd en de onze

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De apostolische tijd en de onze

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Macedoniër, ons eenig Gereformeerd zendingstij'dschrift, blijft de belangstelling van ons allen waardig. Daarom brengen wij ook den oproep over van ds Pol in het eerste nummer van den nieuwen jaargang: „Zouden al onze kerkeraden (of zendingscommissies), al onze jongelings-en jongedochtersvereenigingen, en al onze zendingsstudieclubs een abonnement op ons zendingstijdschrift willen nemen? ... Wóódig is, zal ons zendingstijdschrift blijven voortbestaan, dat ook gij uw best doet, om lezers en lezeressen te verkrijgen. Mogen wij op uw steim rekenen? Gaarne!"

Onder de vele belangrijke artikelen trof ons bijzonder dat van ds A. Pos, miss. dienaar van Amsterdam te Djocja. Op een vergadering van de miss. predikanten met de predikanten der Europeesche gemeenten, hield hij een referaat over het boek van R. Allen: The spontaneous Expansion of the church, en dit referaat plaatste hij in De Macedoniër; daarvoor onzen dank.

Dat het boek de behandeling waard was, blijkt uit de opmerking van ds Ros: „Het is een zeer ernstig boek. Het is een aanklacht, die het werk der zending in den wijdsten omvang treft".

Allen trekt een vergelijking tusschen de kerk in den apostolischen tijd, en die van onze dagen. En dan wordt gezien, dat toen de kerk zich uitbreidde door den arbeid der leden zelf; elke Christen was een prediker. Er waren dan ook geen speciaal opgeleid© en betaalde krachten, die het werk deden. Ieder arbeidde aan de komst van Gods Koninkrijk, spontaan en met alle inspanning. Vandaar dat de kerk zich toen zoo reusachtig snel en allerwege uitbreidde.

Wat 'doet echter de zending in onze dagen? Die neemt het werk aan de Christenen uit de handen, en doodt alzoo de spontane uitbreiding der kerk. Geen wonder, dat de kerk de zending organiseert, want zij is bevreesd voor haar leer; zij gelooft niet aan de leiding des Heiligen Geestes, maar stelt daarvoor haar leiding in de plaats.

Ds Pos ziet deze ontzettende beschuldiging onder de oogen, en trekt, nu ook de vergelijking tusschen den apostolischen tijd en den onzen. Wij nemen hier zijn "belangwekkend betoog over. Ook onder ons wordt meermalen gezegd: zie, in de eerste eeuwen ging het vanzelf, en met groote vaart; waarom kan 'dat nu niet? Werkt de Heilige Geest niet meer zoo krachtig? Of ligt het aan het geloofsleven der kerk? Of zijn de zendelingen niet met de goede methode aan het werk?

Dat in den tijd der apostelen de vruchten meerdor waren, ligt aan het geheel ©enig karakter van dien tijd allereerst; bovendien blijkt bij een nader onderzoek, dat verhoudingsgewijze de vrucht misschien toch niet zooveel meerder was 'dan nu.

Allereerst dan, de snellere uitbreiding was in' overeenstemming , met het bijzonder karakter van dien tijd.

„Ik wijs erop, dat de Heilige Schrift den tijd, waarin Christus in de wereld verscheen, noemt de volheid des tijds. De wereld, die de eerste aanraking met het Evangelie ontving, was daarvoor gepraepareerd. Er was allerwege behoefte aan verlossing, waarvan het Evangelie de ware vervulling bracht.

Voorts verschafte het uitgebreide Romeinsche wereldrijk met zijn eenheid van bestuur en van taal, onder meer ontwikkelden een wondere gelegenheid voor de prediking van het Evangelie. Indien wij eraan denken, welke moeilijkheden William Carey, Henry Martyn, Robert Morrison, en duizenden anderen, hadden te overwinnen op het gebied van de taal, voelen wij, welk een belangrijk voordeel de apostolische tijd had...

Dan hebben wij ook te denken aan het feit, dat het Evangelie aansloot bij het Oude Testament, en dat dit Oude Testament in de diaspora door de Septuagint een groote uitbreiding had gekregen. In alle grootere plaatsen waren toch ook enkel© Joden, die dadelijk een belangrijke steun konden zijn voor de groeiende gemeente.

Voorts had het Evangelie geen verleden. Ik betdoel dit. Indien wij in het Oosten komen om het Evangelie te prediken, is er in liet Oosten gemakkelijk een vereenzelviging van het Evangelie met het Christendom in de practijk, en ook de vereenzelviging van het Christendom met het Westen. Al de bezwaren, die men tegen het Westen heeft, tegen imperialistische tendenzen, tegen koloniseetrende practijken, worden bezwaren tegen het Christendom, en al de bezwaren tegen de geschiedenis der Chr. kerk en tegen haar leven in het heden, worden bezwaren tegen het Evangelie. In den apostolischen tijd werd het Evangelie niet op zulk een wijze gehandicapt door het leven van naam-christehjke volken; het trad in al zijn nieuwheid en schoonheid de wereld - birmen".

Nu kan gewezen worden op de vervolgingen! Doch zie, deze schiepen een stemming van doodsbereidheid, een heldenmoed der martelaren, een losheid van de dingen der wereld, een absoluutheid in levenshouding, waarop wij nog altijd met bewondering zien. Het bevorderde dus de uitbreiding der kerk!

„Zoo' ook werd de prediking van het Evangelie gesteund door vele teekenen en wonderen. Zie ook Marcus 16:20 „De Heere wrocht mede en bevestigde het Woord door teekenen, die daarop volgden"."

Indien wij nu den apostolischen tijd ten voUe als maatstaf zouden willen nemen, zouden wij ook in onzen tijd gebruik moeten kunnen maken van al de middelen van den apostolischen tijd.

Ds Pos gaat, na dit overtuigend betoog, dat wij eenigszins verkort weergaven, de gedachte bestrijden, alsof onze tijd in vrucht op de Evangelieprediking belangrijk achter zou staan bij den apostolischen tijd.

„Het is een verrassend schoon© tijd, deze apostolische eeuw; maar sluiten wij niet moedwillig het oog voor Gods wonderen, die Hij in onzen tijd verricht, als wij ook niet zien, hoe in de voorbijgegane eeuw het Evangelie de wereld doorkruist heeft, van Oost tot West, van Noord tot Zuid?

Als eindelijk aan het eind der 18e en het begin 'der 19© eeuw de Christenen verstaan, welke mogelijkheden God in deze nieuw ontdekte wijde wereld hHm geeft, welk een gelO'Ofsmoed, reddingshoop', en liefdeijver spreidt dan de Christelijke kerk ten toon.

en. welk een wondere en ongedaclitel vrucht heeft God gegeven, op dezen arbeid!

Wat vruchten heeft niet het werk van de Broedergemeente gedragen!

Wat is er niet veranderd in Voor-Indië, sinds de eenvoudige schoenmaker WilUam Carey in Calcutta 11 November 1793 voet aan wal zette!

Let op de plaats van het Evangelie in China, Japan en Korea, sinds Robert Morrison in Canton zwoegde, om een enkel Evangeliewoord in het Chineesch gedrukt te krijgen, wat op straffe des doods verboden was!

Denk aan de wonderen, die in een menschenleeftijd in Nederlandsoh-Indië gebeurd zijn onder de Bataks, op Nieuw-Guinea, in Posso en op .Java!

Vergeten wij niet, dat een eeuw in de historie kort is, maar in het heden lang. Pxocessen in de historie gaan snel, maar in het heden langzaam. Om te kunnen oordeelen, wat de drie eeuwen Evangelieprediking tot den Christenkeizer Constantijn voor onzen tijd beteefcenen, mogen wij' nog 150 jaar wachten, en dan zien, welke de plaats van het Evangelie in die landen is, waar voor 150 jaar fle stem van het Evangelie pas voor het eerst gehoord is.

God heeft groote wonderen gedaan, en God doet ze nog. Ondanks ook door Gods leiding gevarieerde methoden is toch de apostolische eeuw herleefd daarin, dat het Evangelie een plaats gekregen heeft in een nieuwe wereld."

Ons dunkt, dat deze uiteenzetting van ds Pos klaar ein duidelijk en ook onweerlegbaar is. Het is onrecht en ondankbaarheid, om, zonder meer, onzen tijd op één lijn te stellen met de eerste drie eeuwen van het Christendom, en dan te klagen: wat draagt de zending weinig vrucht!

Ook de verdere uiteenzettingen over ^t genoemde boek van Allen zijn belangwekkend; maar wij mogen nu wel verder verwijzen naar De Macedoniër, aflevering 1 en 2 van den jaargang, die met Januari 1930 begonnen is. Uitgever is Edzo Venema te Groningen.

• J. D. W.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 juni 1930

De Reformatie | 8 Pagina's

De apostolische tijd en de onze

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 juni 1930

De Reformatie | 8 Pagina's