UIT DE SCHRIFT

Kruis en kruis.

Simon van Cyrene moest het kruis voor Jezus dragen.

Maar hij kon het niet.

Want het kruis was niet een dood stuk hout. Dat konden de gespierde armen van den krachtigen kleurling uit Afrika wel overnemen.

Maar HET kruis, dat moest Christus alleen blijven dragen.

Dat drukte Zijn ziel als een last van vloek.

Dat was voor overname niet vatbaar.

Want van het borgtochtelijk werk heeft Jezus niets aan een ander laten geven, omdat Hij er geen afstand van kon of wilde doen.

Niemand kon Hem daarbij helpen.

Hij moest de pers alleen treden.

Van dien arbeid Zijner ziel kon geen Hem ontheffen. mensch

Niemand kon knecht zijn voor den Knecht des Heeren.

Kruisdrager, dat bleef Jezus alléén, ook toen het kruis hout Hem ontnomen was, voor een tijd, omdat Hij als een uitgeput, afgemarteld mensch onder den zwaren balk dreigde te bezwijken. Toen werd de Afrikaander Simon tot heerendienst geprest.

Hij zal er geen zin in gehad hebben, zich misschien beklaagd hebben dat hij opeens in zulke omstandigheden kwam, mogelijk hebben geprotesteerd, omdat hij met heel deze strafzaak niets uitstaande had, maar alles tevergeefs. Hij moes t, niet omdat er medelijden bij de Joden of bij de Romeinsche cohorte was, en men eenige verlichting wilde geven aan den moeden drager Jezus, maar integendeel, omdat de haat tegen dien Jezus zóó fel was, dat men vreesde, dat Hij nu reeds onder het kruis in plaats van straks aan het kruis sterven zou. Niet op weg naar Golgotha mocht Hij omkomen, en Zijn eigen dood door uitputting sterven, neen, op Golgotha zelf moest Hij als een slaaf doodbloeden, die gevloekte! En daarom preste men dezen van niets wetenden Simon het schandhout voor Hem te dragen.

Stellig heeft dit voor Jezus' gepijnigd vleesch eenige verlichting gegeven, maar juist daardoor is de last van lijden die Zijn rechtvaardige ziel dragen moest, nog vermeerderd. Want nu was het bitterste in Zijn vernedering, dat anderen over en voor Hem beschikten en hcerendiensten vroegen, die Hij als Israels Koning zelf te eischen had, en met souverein beschikkingsrecht aan anderen op kon leggen, gelijk Hij voor weinige dagen nog getoond had, toen Hij het ezelsveulen opvorderde tot Zijn dienst, alsook de Paasclizaal. En nu Hij, als een gebannen vloekdrager, buiten de legerplaats wordt geleid, nu ligt Zijn schepter schijnbaar verbroken ter aarde en Zijn haters kunnen zich beroemen, dat zij een vreemde geprest hebben door de hun toekomende regeermacht om heerendienslen voor hen te doen aan hun misdadiger, opdat deze de straf niet ontijdig zou ontgaan. Nu beschikken z ij, en Jezus is niet Koning, maar slaaf.

Ook dit was een stuk van Jezus' vernedering. Daarom heeft de Heiland zich dieper nog onder het kruis gebogen, juist toen Hij het scheen over te geven aan Simon. En de looden last van den toorn Gods tegen de zonde bezwaarde Hem nu nog meer, nu Zijn troon scheen neergestort, Zijn kroon vertreden ter aarde. en

Laten we dus oppassen, dat we van Simon van Cyrene geen engel der vertroosting maken voor den lijdenden Borg.

Want hij droeg niet gewillig het kruis, maar gedwongen.

Het was hem tot groote beschaming, dat hij dit zware vloekhout van wie weet welken grooten misdadiger torsen moest met pijnlijk wordende spieren en verstrammenden rug, terwijl het klevend bloed van diens gegeeselden rug zich plekte op zijn grauwe kiel en het zweet van zijn gelaat gudste.

Ziet ge nu het groote verschil tusschen wat Jezus bleef dragen, en wat Simon droeg, tusschen kruis en... kruis ?

Want omdat Jezus kruisdrager bleef in borgtochtelijken zin. Hij die het kruis gekozen had, en Zijn bloed geven wilde tot losprijs voor Zijn verkoren Kerk, daarom liet Hij zich door geen macht van Joden of heidenen, van hel of wereld dit kruis ontrukTien.

O, wat had de Satan willen geven om Christus dat kruis af te nemen! Maar Hij bleet het koninklijk vasthouden, ooTi toen de vijanden Hem tot een slaaf maakten, en Hij zoo ellendig scheen, dat Hij zelfs gesteund moest worden door heerendienst, omdat liefdedienst ontbrak.

En, Hij bleef koninklijk heerschen over Jiarten en huizen, want toen Simon Z ij n kruis droeg, heeft Hij ook voor Simon en diens huis HET kruis gedragen, waaraan hun zonde zou sterven.

Staat later in de kruisgemeente van Rome het verbondsgeslacht van dezen eerst onwilligen kruisdrager niet ingeboekt onder de ^egevenen des Vaders: Alexander en Rufus, en hun Moeder, die Paulus zoo dierbaar was als zijn eigen moeder?

En zou dan bij hun Vader Simon het bloed van Christus alleen op Zijn gewaad, en niet ook in zijn ziel gedrongen zijn? Of wijst de aanduiding: de Vader van Alexander en Rufus niet oji een anderen band dan die des bloeds, die band aan"' het verzoenend bloed van den Heiland.

Zoodat hij wist: i k heb het hout ypor Jezus gedragen, maar Hij voor mij het kruis.

Heerlijkheid uit schande!

Zoo is ook op weg naar Golgotha de verkoren Kerk niet verloren geweest.

Zij was er, in Simon.

Kruisdragend achter den Kruisdrager.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen