GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

ZIELKUNDE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

ZIELKUNDE

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ouderdomswerk.

In do onvergelijkelijk schooue beschrijving van do kwalen van den ouderdom door den Prediker treffen ons drie tUngen. Eerstens bij het beeld Van den wintertijd, dat het werken voor grijsaards Iniet onmogelijk is. Voorts in de vergelijking met een vervallen huis, dat compensaties niet uitgesloten zijn. Ten slotte in de overeenkomst met een ïvcrlaten huis, dat de gedachten aan den dood niet overwegend treurig behoeven te zijn.

Laten wij trachten deze gedachten toe te passen op onze oudjes. De winter is de tijd van een bewolkte lucht, van regendagen, zonder zon, met somber daglicht en donkere nachten. (Pred. 11:2). lAisdan werkt de landman niet op het veld maar til huis. Het materiaal, waarmee des zomers aan- ^loudend gewerkt wordt, krijgt een beurt van reparötie. Het verzorgen van het vee in de- stallen neemt Jóök lièël wat tijd in beslag. De avonden worden in iet woonvertrek doorgebracht in gezolligen kout Imet buren en vrienden of met het voorlezen uit nieuwe boeken. Zoo ook knapt een oude van dagen soms heel wat karweitjes op, waarvoor andcren geen lijd hebben, hij vermaakt zich met Ihuisdieren, en neemt veel tijd voor het lezen en jvoor het omgaan met zijn vrienden.

Het vervallen • huis dat de Prediker ons toekent l(vers 3 tot 5), heeft weinig dienstpersoneel, en dan nog alleen vergrijsden in den dienst, die bewoners zijn verzwakt en zonder belangstelling voor wat Ibuiten voorvalt. Zoo ook zijn bij den oude de jarmen, de beenen, de tanden en de oogen niet Imeer zoo fleurig als ze vroeger zijn geweest. De Idcuren van den mond brengen geen krachtige taal Inieer voort doch enkel een gemurmel. De geluiden, Izooals de stem van het vogeltje, sterven weg van- IwRge de doofheid. De kortademigheid, de vrees- |achligheid, het sneeuwwitte haar, de langzame belweging en het verdwijnen van de eetlust geven het Igeheele lichaam een armoedig aanzien. Toch zijn Idaarbij vergoedingen (compensaties) niet uitge- Isloten. Er zijn organen üi ons lichaam, die als leen verwant orgaan buiten v^erking geraakt is, Ib.v. een nier, dubbel werk doen. ZoOi ook heeft |de oude van dagen zijn herinneringen, die met {behulp van de phanlasie hem de dagen van zijn volle kracht, opnieuw doen doorleven. Somtijds ziet men hem of haar in stilte een traan wegpinken of bok hooï-t men ze m een zacht lachen uitbreken. fVoor sommige ouden zijn die herinneringen zoo ïdroevig, dat zij opnieuw lijden onder het eertijds ivoorgevallene, en bidden om van die voorstellingen [verlost te worden. Voor anderen echter zijn ze jsoms een hemelsche vreugde, omdat zij gedenken [aan hetgeen God eertijds voor hen geweest is.

Het verlaten huis van vers 6, dat eertijds een aanzienlijk huis was met een gouden lamp aan leen zilveren koord, heeft nu geen licht meer, want Ido lamp is stuk. Water wordt er niet meer aan- Igcdragen, want de kruik en het touw waarmee |deze werd neergelaten in den put zijn beide stuk len in den put geworpen. Licht en water zijn de jsymbolen van het leven, zoodat de oude van dagen jhier wordt voorgesteld als denkende aan zijn uadej rend einde en aan zijn eeuwig huis, waarin de dood |hem zal brengen.

In deze gelijkenissen bespeurt men niets van de I vrees des doods waarmee de mensch gewoonlijk o kampen heeft. De dood wordt hier voorgesteld ais een noodzakelijke verandering van woning. De cood wordt door den oude als nabij doorleefd. De gcmoedsgesteldheid hangt af van wat hij verwacht na dit leven. Het pad der goddeloozen, zegt de gewijde Spreukendichter, is als donkerheid; zij weien niet waarover zij struikelen zullen. Het pad dcs rechtvaardigen is gelijk een schijnend licht (£oos die lig van die möreglans, wat al helderder vord tot die volle middag toe, volgens de Afrikaansche vertaling). Zij die kunnen zingen, dat God hun fontein des levens is, hun Licht dat nooit vergaat, hebben geen treurige gedachten aan hun verhui- [zing, doch veeleer verlangen hun nieren, d.i. hun

hart in hun schoot (hun binnenste).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 januari 1939

De Reformatie | 8 Pagina's

ZIELKUNDE

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 januari 1939

De Reformatie | 8 Pagina's