GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

EVEN PARKEEREN.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EVEN PARKEEREN.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Bevroren leiding.

De ongewoon-lange vorstperiode brengt allerlei perikelen mede.

Zaken treuren over gering debiet, sprekers-op^ tournee sneeuwen in, kelen krijgen een kraaiengeluidje, dat niet bepaald tot verlevendiging van de aandacht strekt. Onze hviisvrouwen deelen voor geen klein part in de winter-bezwaren, zij klagen over bevroren aardappelen, tekort aan huishoudgeld en niet in het minst lijden zij last als de waterleiding door de vorst in boeien geslagen wordt. De driftige hoort men met hamers op de pijpen slaan, wie met geduld is gesierd verwarmt de leiding met een kaarsje, een vernuftige draait de kraan onderstboven en giet er heet water door. Elk troost zich met de wetenschap, dat het voorjaar in aantocht is.

In den arbeid voor het koninkrijk Gods en in liet menschelijk gemeenschapsleven hebben wij ook gedurig met bevroren leidingen te maken. Daar zit een schrijverken achter zijn maagdelijk folio', een dominee achter zijn blanco preekenboekje (waarom leveren zij cUe ook niet bedrukt? ), een persman heeft de vingers op de toetsen van zijn schrijfmachine, een orgehst heeft den voet opi 'het pedaal. Ergens in Nederland wacht een uitgever op een boek, een gemeente op een preek, een blad op copie, een gehoor op muziek... Hora! Die man achter zijn folio, de eigenaar van het preekenboekje, de redacteur en de orgelist, zij zijn zeker bekwaam tot hun taak! Zijn zij niet bij grooto meerderheid van stemmen knap verklaard? Als je dan niet bekwaam bent, weet ik het niet meer! Maar hoe zij hun brein afmatten, de kleine grijze despooljcs zijn een ligdown-slaking begonnen, de hersenen weigeren elke productie. Dan moet je daar zitten achter je papier, achter je schrijfpiano, turend op je notenblad, aangegrijnsd door je commentaren en dan moet een fabriek gedaan fluiten, dan moeten de werklui voorbij je huis stappen, vroolijk en welgemoed! Gaat een mensch niet uit naar zijn arbeid tot den avond toe? Arme kerel, daar op je pastoriekamertje, in je redactiebureautje of waar je ook worstelt! Ik denk met medegevoel aan jou... en aan je vrouw en kinderen! Want die zullen het ook niet best hebben, als de inventie niet bij je komen wil! Daar is bij jou een buis bevroren, man! O, wie weet hoe een Ireiterig klein buisje het doet! In een knik stond een eierdopje vol water, liet bevroor en daar zit je uu! Eén troost heb je, de critiek zal niet bevroren zijn als je preek niet mooi wordt of je artikel wat vervelend! Dien hamer wèg! Ben je dwaas, kerel! Wou je zoo bruusk en woest op de leidingen in je geesteswoning rondhakken? Moet straks soms de hoofdhuis springen? Kalmpjes en zachtjes het bevroren plekje opzoeken en hel zootjes aan verwarmen. Hersens en zenuwen zijn niet de booze dingen, waarvoor de mensclien ze uitmaken. De Schepper heeft aan die hersens en die zenuwen zulk een groot geduld, zoo'n wonderlijke volgzaamheid ingeschapen, maar wij kunnen er zoo raar mee omspringen! Laat die krant maar wachten, het publiek geduld oefenen, de Gemeente maar eens met een „gewone" preek tevreden zijn. Wacht vertrouwend tot de buis ontdooid is.

„Heb ik nooit geen last van!" valt iemand mij in de rede. Ik heb een electrischen geiser, die nooit bevriest! Zoo, heeft ü een electrischen geiser? Ik feliciteer u niet, ik géén preek, géén artikel, géén boek uit dien geiser! Dank u!

Daar zijn ook bevroren verhoudingen, in het huwelijk, in de besturen en vereenigingen, in de kerk. Het kan wel een hoofdhuis zijn. In den regel zit het maar in zoo'n treiterig-klein pijpje, in zoo'n knik waar geen eierdopje water in stond. Hamers weg! Zijt gij dwaas, vrienden? Een beetje geduld, een beetje warmte. Tracht dien knik te vinden en ontdooi dien met wijsheid en tact. Het kon zooveel beter zijn in ons persoonlijk leven, in allerlei verhoudingen, ook in de kerk, als wij dien ijspegel in den knik van de leiding niet over het hoofd zagen. Laat de hoofdhuis niet springen door ongeduld en onverstand, maar ontdooit mij de kleine knikken, die den loop van het water versperren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 februari 1940

De Reformatie | 8 Pagina's

EVEN PARKEEREN.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 februari 1940

De Reformatie | 8 Pagina's