GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Pauius, de kerk onder hoogspanning zettende

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Pauius, de kerk onder hoogspanning zettende

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Want ik word nu tot een drankoffer geofferd, en de tijd mijner ontbinding is aanstaande. Ik heb den goeden strijd gestreden, ik heb den loop geëindigd, ik heb het geloof behouden. Voorts is mij weggelegd de kroon der rechtvaardigheid, welke mij de Heere, dn rechtvaardige Rechter, in dien dag geven zal, en niet alleen mij, maar ook allen, die Zijn verschijning liefgehad hebben. 2 Timotheus 4 : 6—8.

(II)

Paulus vestigt er Timotheus' aandacht op, dat hij zijn brief schrijft onder de schaduw van zijn naderend levenseinde.

Zijn dienstwerk-op-aarde is aan 't afloopen — strak.s staat zijn leerling er zonder hem voor.

, , Want ik word reeds als een drankoffer geofferd, en ik sta op het punt om los te komen", schrijft hij eigenlijk.

Deze tweeledige beeldspraak zegt genoeg: de Apostel verwacht niet anders, dan dat hij spoedig sterven zal. Hoe? dat weet hij nog niet. Maar in elk geval is zijn bloed er mee gemoeid. En dus ziet hij zijn dood — een marteldood waarschijnlijk — als heel present.

Paulus zegt dat in een beeld allereerst, waaruit ge den voormaligen Rabbijn herkent, nauwkeurig op de hoogte met de offerplechtigheden van het volk Israël: , , ik word reeds als een drankoffer geofferd".

Het drankoffer bestond hierin, dat men wijn (en eventueel olie) voor het altaar des HBEREN uitgoot, als teeken van dankbaarheid voor ondervonden zegeningen. Zóó ziet Paulus zijn naderend sterven: een offer aan zijn God en Heer, een offer van dankbare toewijding. Als straks zijn bloed vloeit, dan zal zijn Heiland daardoor worden verheerlijkt. Hij heeft den HEERE geleefd —• de volkomen consequentie daarvan is, dat hg ook den HEERE sterft.

Dan springt de Apostel over op een heel andersoortig beeld: „ik sta op het punt, los te komen". Het Grieksche werkwoord, hier gebruikt, is ontleend aan de scheepstaal. En nu ziet u het misschien opeens voor oogen: een schip, dat aan den wal gemeerd ligt, maar waarvan de kettingen en ankers worden losgegooid, opdat het zee kan kiezen.

Zóó beschrijft Paulus zijn sterven: zijn levensscheepke komt los, de kettingen worden met geweld doorgekapt — maar dan vaart het ook heen, de volle zee der heerlijkheid Gods in !

Ja, maar waar is 't hem om te doen, als hij, dit zijn levenseinde aankondigende, vervolgt: „ik Ixeb den goeden strijd gestreden, ik heb den loop geëindigd, ik heb het geloof behouden" —? Wil Paulus er de aandacht op vestigen, dat hém deze genade der volharding is bewezen? Ter bemoediging van Timotheus en van vele kinderen Gods, die zich nog over deze zijn woorden zouden buigen, opdat ook zij het den Apostel kunnen nazeggen, als zij „op het punt staan, los te komen"?

Zeker, 't heeft zeer veel bekoring, als een kind Gods aan het einde van zijn aardsche levensbaan gekomen is, als Paulus zóó Ie mogen roemen!

U voelt: dan wordt „het geloof", dat behouden werd, ook doorgaans opgevat in den zin van „fides, qua creditur", het geloof als daad, als persoonlijke acte. Niemand denkt bij die duiding van dit getuigenis aan het geloof naar zijn inhoud, wat men noemt de „fides, quae creditur", het geloof, hetwelk men gelooft.

Maar afgezien van de vraag, dat men die twee wel kan onderscheiden, doch nooit van elkaar scheiden, m.a.w. dat de „fides, qua creditur" naar Schrift en behjdenis ook altoos tegelijk is „fides, quae creditur" — als u op het verband let, in de hoofdstukken 3 en 4, ziet u aanstonds, dat de Apostel hier wel degelijk het geloof naar zijn inhoud in de allereerste plaats op 't oog heeft gehad: de fides, quae creditur, door Gods Geest neergelegd in de Schrift, van Hem ingegeven. De waarachtige en volkomene leer der zalig­ aan­ heid, wat Johannes in zijn tweeden zendbrief duidt als: „de leer van Christus".

De Apostel schrijft dit getuigenis niet neer, louter om te roemen in de gunst_ Gods, die hem staande heeft gehouden in zijn uiterst-moeilijk apostolisch dienstwerk, en in zijn ongekend-zwaren persoonlijken strijd.

Maar zijn hart is bewogen om de Kerk, die nu achterblijft zonder hem. Die Kerk moet op haar eigen beenen kimnen staan! Zij moet — gelijk Calvijn opmerkt in zijn verklaring van dezen tekst — „zonder kurk leeren zwerpmen".

Het feit toch, dat hij sterven gaat, moet de achterblijvende geloovigen niet met onvruchtbaren weemoed vervullen, noch aanleiding voor hen zijn tot sentimenteel klagen. Zij worden waarlijk niet armer, als de personen der Apostelen wegvallen, want zij blijven hun leer bezitten. Het Woord des HEEREN, de Schrift, blijft tot in der eeuwigheid. Daarmee kunnen de geloovigen, nu de „kurk" Paulus wegvalt, waarlijk wel „zwemmen".

En dat is de sterkende troost, dien wij bovenal uit dit geloofsgetuigenis mogen puren. Want of mijn mede-Kerklid, zelfs al is het Paulus zaliger, volhardt in de , .fides, qua creditur", dat baat mij geen penning. Maar wanneer Timotheus en die broeders en zusters daar in Klein-Azië, en u en ik, met de „fides, qua creditur" vasthouden de „fides, quae creditur", dan komt het getuigenis van Paulus mij sterken: u hebt aan hem een levende illustratie van de belofte Gods, dat Zijn Geest voleindigt, wat Hij begonnen is.

En als u zóó op het verband let, en dus dit geloofsgetuigenis niet verwijdert uit het machtige raam, waarin de Apostel zélf het gezet heeft, dan ziet u het klaar en scherp, dat Paulus met zijn ontroerende woorden niet de bedoeling heeft, op eenig sentiment te werken, maar de kerk van alle eeuwen onder de hoogspanning van Christus' komst te zetten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 2 september 1950

De Reformatie | 8 Pagina's

Pauius, de kerk onder hoogspanning zettende

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 2 september 1950

De Reformatie | 8 Pagina's