Mozaïsch en Romeinsch recht : eene vergelijkende rechtsstudie - pagina 91

83 helaas, door „den erbarmelijken misgreep" van 1816 in „Synodaalkerkelijken" en „Afgescheidenen." Met da Costa „heb ik steeds," zoo schrijft Groen, „ter gemeenschappelijke behartiging van de christelijke volksbelangen, aan Afgescheidenen de broederband gereikt. „Aan niemand met meer wederzijdsche hartelijkheid dan aan mijn voortreflfelijken vriend den hoogleeraar Brummelkamp. Bij hem was onverzettelijkheid der pligtbetrachting steeds met de zachtmoedige wijsheid der christelijke liefde gepaard." ') Ook elders wordt van den man gesproken, „wien het christelijk-gereformeerde Volk, in en buiten het Hervormde kerkgenootschap, kent, hoogschat en hef heeft, den hoogleeraar Brummelkamp". ^) WiN ^ In die lijn èn van Groen van Prinsterer èn van uwen vader ligt ook deze Stichting; gelijk zij dienstbaar wenscht te zijn aan de Gereformeerde gezindheid in haar geheel. En herinnerde ik straks er aan, hoe datzelfde vóór 40 jaar met het toen gesticht Seminarium beproefd werd, waaraan ook de naam van uwen vader zoo nauw verbonden is, zij dan in het licht der historie gezien, uw komen hier een ingaan van den zoon in den oogst,door den vader gezocht. Tot U werd ik ingeleid, nu 14 jaar geleden, door mijnen diepbetreurden vriend Willem van den Bergh. Ach, dat thans Gij mij henenleidt niet tot hem, maar naar zijn graf. Voor de tweede maal aangezocht om als hoogleeraar zich aan onze Stichting te verbinden, had hij ten leste hiertoe zich bereid verklaard, nadat Heeren Directeuren hem hadden toegezegd, dat stappen zouden worden gedaan, om voor de theologische faculteit kerkelijk verband te zoeken. Den zetel als Curator zou hij voor dien van buitengewoon hoogieeraar in de faculteit van Godgeleerdheid voor de praktische vakken verwisseld hebben. Had het nemen van dit besluit hem veel moeite gekost, toen eenmaal de beslissing was gevallen, neigde zich zijn hart tot den nieuwen werkkring steeds meer. Met zijne trouwe huisgenoote ") de laatste dagen zijns levens aan zijn ziekbed hebbende verkeerd, mocht ik met diepen weemoed ervaren, hoe tot het laatst de begeerte om tot ons te komen in zijn hart leven bleef, 1) Ned. Ged., dl. II, bl. 268. 2) T. a. p., dl. III, 1J1. 4 3 . ') Mejulfrouw J. Wijnveldt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen