Evolutie - pagina 58

54

-

schap op de kerken worden overgedragen. Maar even hesHst moet van den anderen kant gewaakt, dat we in tijden van gevaar, den machtigen steun niet derven, die de kerken ons voor het behoud van ons beginsel bieden- kunnen, en gewaakt meer nog, dat bij óns opkomend bederf geen schade berokkene aan de Kerke Gods. Maar ook al verklaart zich uit het hachlijk karakter van dit probleem de aarzeling om het voetstoots op te lossen, toch eischt de ernst der zaak dat we niet rusten zullen, eer de goede oplossing gevonden is. En het zij van Hem, die de geesten leidt, afgebeden, dat die oplossing niet te lang moge toeven. Van de benoeming van den oudsten in dienst zijnden onzer hoogleeraren tot doctor honoris causa in de rechten aan de oudste Calvinistische hoogeschool in Noord-Amerika, die te Princeton, N. Y., is officieel aan den Senaat kennis gegeven; en naast dit eerbetoon, vermeld ik met erkentelijkheid de benoeming van onzen hooggeschatten ambtgenoot Woltjer door H. M. onze Koningin tot Ridder in de orde van den Nederlandschen Leeuw. Dit laatste gevoegd bij de officieele uitnoodiging tijdens de Inhuldigingsfeesten aan de Collegiën van Directeuren en Curatoren gezonden, strekt ten bewijze, dat ook in de hoogste kringen des lands met de wetenschappelijke beteekenis onzer stichting gerekend wordt. Moge dit er in niet te verre toekomst toe leiden, dat voor het hooger onderwijs ook in onze wetgeving gebroken worde met het onedel exclusivisme, dat nog steeds, ook voor wat onze Gymnasiën betreft, onzen bundel Staatswetten ontsiert. Mocht ik zoo straks met dankbaarheid vermelden, dat in de drie hoogste CoUegies onzer Stichting ons niemand door den dood ontviel, onder U, M. H. Studenten, was dit, helaas, anders. Een uwer beste Commilitones, de student in de letteren, Frederik Kuiper, werd na een kort jaar van studie door den dood uit uw midden weggerukt. Met weemoed herdenk ik daarbij de namen van Versluys en Kramer, evenzoo studenten van den hoogsten aanleg, gesierd met zoo rijke talenten, die bezweken, eer ze onder ons Christenvolk de door hen gewekte hope vervuld hadden. En toch als de Almachtige wegroept naar het vaderland daarboven, wien kan het dan vreemd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen