Evolutie of revelatie - pagina 128

126 niet verraden. Aan Noach (Atra-hasis) liet ik droomen zien en zoo vernam hy den raadslag der goden." Toen Bel tot bedaren was gekomen, steeg hy op het schip, greep myn hand, voerde mü op den oever, voerde m^jne vrouw uit en liet haar knielen aan mijne ztjde, hy raakte ons aan, en zegende ons, tusschen ons beide instaande: „Vroeger was Noach (Ut-napisti) een mensch; nu zullen Noach en zyn vrouw geacht worden als goden; Noach (üt-napisti) zal wonen in de verte aan de monding der stroomen." Toen brachten zy mü in de verte; aan de monding der stroomen lieten zy mtj wonen." Hiermede eindigt het verhaal van Noach. Berosus deelt eveneens mede, dat Noach met zijn vrouw, dochter en den stuurman het eerst hetschipverlieten, en, na geofferd te hebben, verdwenen ziJn. „Degenen, die in het schip achtergebleven waren, zoo verhaalt hy, traden ook naar buiten, toen Noach niet terugkwam, zochten hem en riepen hem bij zijn naam. Hijzelf was hun niet verschenen, maar wel was een stem uit den hemel gekomen, die hun toeriep godvruchtig te zijn, want ook hiJ was wegens zijn godsvrucht daartoe gekomen, dat hy met de goden wonen mocht. Diezelfde eer waren eveneens zyn vrouw, dochter en de stuurman deelachtig geworden. Hy zeide hun ook, dat zy weer naar Babel zouden terugkeeren en dat het hun opgelegd was de geschriften in Sippar op te graven en den menschen mee te deelen. De plaats, waar zy zich (nu) bevonden was Armenië. Toen zy dit gehoord hadden, hebben zy den goden geofferd en zyn te voet naar Babyion getrokken. Van het schip, dat zich daar in Armenië nedergelaten had, was nog iets in de bergen van Armenië over en velen krabden het asphalt daarvan af en gebruikten dit als middel tegen krankheden. Zoo waren zy naar Babylonië gekomen, hebben de geschriften in Sippar opgegraven, vele steden en heiligdommen gebouwd en Babylonië bevolkt". Biykbaar is het wegnemen van Noach om onder de goden te wonen een samensmelting van de geschiedenis van Henoch, „die wandelde met God en niet meer was", met die van Noach. Het verschil tusschen het Gilgamosepos en Berosus toont, hoe de sage groeit; ten tyde van Assurbanipal waren het alleen Noach en zyne vrouw, ten tyde van Berosus ook zyne dochter en de stuurman, die tot de goden waren genomen. De verwantschap tusschen de verhalen van den zondvloed in Genesis en by Babel kan niet ontkend worden. "Wanneer echter BEZOLD, I.e. p. 37, DELITZSCH, eerste voordracht, p. 29, ZIMMUEN, K.A.T.' p. 557 als vaststaand aannemen „dass die babylonische Legende als alter und ursprünglicher anzusetzen ist als die biblische, dass die letztere also von der ersteren entlehnt sein muss", en Bezold hierby zelfs pathetisch uitroept: „haben wir einmal die EntlehnungderSintflutlegende seitens der Hebraer als solche als bewiesen anerkant, dann kann ich mir auch keine Halbheü, kein Zurück von allen Konzequenzen denken; wir werden gezwungen sein, die betreffenden Nachrichten des Alten Testaments fortan nicht als historisch zu betrachten, sondern als eine Sage', dan vergeet Bezold, dat hier als bewezen wordt aangenomen, wat juist bewezen moet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen