Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 37

27

matoren daarom geen tolk der waarheid kunnen geweest zijn, dan ligt hierin een verwarring van het ethische en alethetische element, van de sanctificatio en de illuminatio. Een verwarring, die te zonderlinger aandoet bij een Kerk, welke zelf een onfeilbaar leerambt heeft toegekend aan een reeks van Pausen — Pastor, de jongste Roomsche historiograaf der Pausen erkent dit volmondig — wier leven soms verre van voorbeeldig is geweest. ^~~) Maar ook afgezien daarvan, is Noach voor ons dan geen prediker der gerechtigheid, omdat hij helaas in zonde van dronkenschap viel; hebben de psalmen van David voor ons geen religieuze waarde meer, omdat David aan zoo schrikkelijke zonden als echtbreuk en doodslag zich schuldig heeft gemaakt; willen we naar het woord van den Apostel Petrus niet meer luisteren, omdat hij in een oogenblik van zwakheid zijn Heiland verloochend heeft? En zou dan, gesteld zelfs dat het juist ware, dat soortgelijke zonden ook in het leven onzer Reformatoren waren voorgekomen, hun werk en prediking daarom door ons moeten worden verworpen ? Het werk der Reformatie is voor ons niet hun werk maar Qods werk, en het staat noch valt daarom met de persoonlijke heiligheid van een Luther, Zwingli of Calvijn. Zelfs is het een rijke vergoeding — Groen van Prinsterer heeft er terecht op gewezen — dat we de hand van God des te kennelijker mogen opmerken, waar het menschelijke werktuig somtijds aan onze hooge verwachtingen ontvalt. '"•') Maar al stel ik dit op den voorgrond om elke gedachte af te snijden, alsof ik werkelijke gebreken van onze Reformatoren zou willen verbloemen, daarom behoeft toch geen onverdiende blaam op hun nagedachtenis te blijven rusten. Heiligen in Roomschen zin zijn ze niet geweest, maar aan de ware sanctitas vitae, waarop elk kind Gods als sieraad prijs stelt, en die niet in ascese of coelibaat, niet in kloosterleven of boetedoening bestaat, maar in een leven gewijd aan den dienst Gods met verloochening van eigen belang en eer heeft het zeker bij onze Reformatoren niet ontbroken. En ook wat de moraliteit in engeren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen