Belgische reis.

V.

Den tweeden dag werd des morgens reeds om half negen een bidstond gehouden, waa, ma om nege.n uur de zitting va, n de Synode wederom een aanvang nam. Na gebed en gezang werd appèl nominaal gehouden, - vviaama de voorlezing der notulen volgde van den vorigen dag, die na; 'eenige discussie werden vastgesteld'. De notulen verschijnen niet in druk; wel volgt na de Synode in druk de korte weerga.ve van de besluiten door haar genomen. Daarna komt in behandeling het versla.g der heeren, benoemd tot het nazien der boeken, gevolgd ditmaal door de voorlezing in zijn geheel van, het rapport in zake de finantiën, welk

rapport wij ook gedruTjt in haniden haid'den. D^e Belgische Zendingskerk heeft evenals dit het geval is met de Schotsche Kerken, een Algemeene kas, waaruit al de iKerken worden betaald. Een systeem waartegen wij, vooral onder leiding van wijlen Rrof. Dr E. Rutgers, groote bezwaren hebben. In verband met deze rapporten rafeende de finantiën, en hunne conclusies kwamen even min of meer principiëele vragen ter sprake. Een eerste optoerking was, dat in dit rapport zoo weinig de godsdienstige toon werd vernomen, waartegenover door anderen werd opgemerkt, dat, al kwam die niet met evenzooveel woorden uit, toch reeds de weergave van lederen post van ontvangst en uitgave een acte was van dank a, an den Heere. Vooral de grijze Kennedy Anet wees daarop en hij wals het, die aan het einde van de behandeling van idit punt in eens zijn hart uitstortte in een wa, rm dankgebed. Uit de discussie bleek ook, dat tegenover de sterkere strooming van centralisatie er eene was, die liever den weg der decentralisatie op wilde gaan. Ook vemjamen wij de ernstige fclachte, dat de .sterkere I& rken niet genoegzaam haar roeping gevoelden de zwakkere te hulpi te komen. Met verontwaardiging werd het gering bedrag genoemd, dat op den Hervormingsdiag in bizondere collecte was gecollecteerd. Uit een en ander kon men merken, dat er eer inzinking dan vooruitgang viel te constateeren.. Vooral 'Aloys Giaiutier toonde zich bij deze discussie in zijn kracht.

De begrooting voor 1924 a 1925 ra, amt de uitgaven op 610.000 franks (men vergete niet de dépïeciatie van den frank) en de inkomsten op' bijdragen uit den vreemde tot een bedrag van 265.860 frank, waaronder ook uit ons land een deel wordt verwacht. De Belgische Ifei'ken zelf zullen moeten opbrengen om een sluitende begrooting te krijgen 253.590 frank.

Men ziet, dat deze Ki'erken zeer afhankelijk zijn van de hulp der Buitenlandsche Kierken. Om zich die te verzekeren, hebben het laatste jaar eenige predikanten collectereizen-ondernomen naar onderscheiden landen.

Het was dan ook niet onaiardig, dat opi dit punt van het Agendum de ontvangst d'er afgevaardigden uit den vreemde volgde.

De eerste, die aan 't woord kwam was de ^afgevaardigde van de Unite des eglises de France. Na breed te hebben stil gestaian bij' die dingen, waardoor deze kerkgemeenschap nauw vereend was met die van Frankrijk, deelde hij' iets mede van wat beide Kier'ken' gemeen was; als gemeenschappelijke vijanden werd het clericalisme genoemd, het alcoholisme en het groot deficit als bizondere vijand der Fransche Kerken. Opi die terreinen lag dan ook het hoofddoel van de werkzaamheid der Fransche Kerken, waarbij nog het blauwe kruis en het pacificisme werd genoemd. Door 't geen deze afgevaiardigde mededeelde werd bevestigd wat prof. E. Döumergue bij zijn laatste bezoek aan Kampen mededeelde, dat n.l. de actie van de Fransche Kerken bijna geheel opgaat in haar bemoeienis met aangelegenheden rakende het sociaal terrein. Sterk steekt bij dit streven af, dat der Deutsche H u g e n o 11 e n V e r e i n s. De Fransche Kerken moesten maar eens in de leer gaan bij' deze Duitsche vereeniging en haar doel en vooral moest men in Frankrijk eens lezen heft één van deeie vereeniging: Der Glaubenskampf der Hugenotten van de hand van den Franschen predikant van Frankfort Alfred de Quervain. Deze schrijver blijkt een waardig opvolger te zdjn van een Heidanus en DaÜieen uit de eerste dagen der Fransche Gemeente aldaar.

Op den Franschen afgevaardigde volgde de Schot en die van onze Kerken. Uit hun toespraken viel een andere toon te beluisteren. Die rede van onzen afgevaardigde werd een-en andermaal onderbroken door bijvalsbetuigingen.

Zij werden op hartelijke en eenvoudige wgze beantwoord door Emile Hoyois van Luik, die ook de andere afgevaardigden, die in de namiddagzitting volgden, beantwoordld'e.

Na den gemeenschaplpelijken maaltijd volgt het rapport van de Deputaten voor hulpbehoevende studenten, gelijk wij hen zouden noemen. Die alumni worden met name genoemd en uit de mededeelingen blijkt mij; dat' o.a. één hunner studeert te Straatsburg. De scholen waaraan z iJ! studeeren, die daarna deze Kerken zullen dienen, zijn van ongemeen groeten invloed op deze kerkengroep! ZiCS alumni worden ondersteund. De eene, die te Straatsburg studeert is een Vlaming. Zou het niet van groote gevolgen kunnen zijn indien hij, die 't Nederlandsch verstaat, ook: naar onze scholen werd gezoniden? Misschien dat de Commission des Etudes daaropj eens k'on worden gewezen.

Nadat nog een paar rapjp'orten volgden rakende de verhouding tot de wereMalliantie voor, den vrede der Kerken en het verbond van Pirotestantsche Kerken in Frankrijk, volgden wederom eenige afgevaardigden uit den vreemde en wel Mackay, die de vergadering toesprak i%alnens de P.resbyteriaansche Kerk van Engeland. Hij' werd beantwoord door Ds Anet Jr. Dan volgt uit Frankrijk', de zendingsman B i a n k i, een bekende figuur, met waj-m applaus begroet, die 'des alvonds nog eens optreedt in de gezellige samenkomst, gehouden na acht uur. Diaarna spreekt een kolonel uit Geneve, namens de unie van vrije Kerken uit Fransch-Zwitserland', 'die mededeelingen doet omtrent het werk der evangelisatie en colportage in Geneve, walarbij het leekenelemènt sterk op den voorgrond treedt. Mij kwam dan ook een geimcht ter oore, da, t ook in "Geneve zich teekenen voordoen van eene herleving van het, historisch Calvinisme. Daar de Eglise-nationale van Geneve zichz'elf niet had kunnen doen vertegenwoordigen, werd de brief voorgelezen, door haar gezonden. Wjat de afgevaardigde van den Bond van Belgische EïotestantscheKerkear sprak behoorde niet tot het belangrijkste dat werd gesproken. Sterk stak daarbij af het woord van den Franschen afgevaaxdigde, die namens de Société centrale évangelique de Paris sprak. Ik las van Paul Barde, die eveneens' met deze vereeiiiging in relatie 'staajt, de zoon van den zoo bekenden en gympathieken Geneefschen Hoogleeraar van 't Oratoire, wiens Handelingen der Apostelen in onze taal vertaald werd, uitgegeven door IKok te Kampien, een brochure over de methode bij de Evangelisatie. Hieruit bleek mij welke uitnemende elementen er nog sghuilen onder de Fransche Protestanten. De zooeven genoemde spreker is stellig ook een niet geringe kracht.

Nadat nog een afgevaardigde van 't heilsleger had gesproken, die zeer hartelijk werd! ontvangen en nagenoeg alle zittingen der Synoide bijwoonde, volgde des avonds nog in de gezellige samenkomst de afgevaardigde van het Britsch en Buitenlandsch Bijbelgenootschap, die de vergaJdering direct weer moest verlaten. Van de Federation d^u Nord der Fransche Kerken sprak Diuraind, Pjasteur a Rouboix, die mij een goede ktacht geleek en in idit milieu een goede en zeer gewaardeerde bekende bleek.

In de gezellige vergadering, die des avond? onder den toevloed van zeer vele leden van de Kerk van Jumet in het kerkgebouw werd gehouden, was naaf veler oordeel veel te veel muziek en zang. Zij werd geopend mét" gebed' en gezang. In haar voerde ook nog Bianci het woord. Toch was zij hoofdzakelijk gewijd a; an de viering der gedachtenis van het vijftigjarig • jubileum van den vriendelijken Ds Kennedy Anet. Een kort historisch overzicht werd gegeven van den zieer veel onivattenden arbeid van dezen man, van den zioon van een der uitnemendste grondleggers dezer kerkgemeenschap. Reeds de derde generatie dient haar in den zendingsdirector Anet Jr.

De familie Anet heeft veel voor de zendingskerk gedaan.

Haar naam is in haar midden in zegenrijke gedachtenis.

Kennedy Anet, ide jubilarisi, is thans eerelid van den Synodalen Raad.

Wederom was éen warm-e dag ten einde; de avondstond snelde heen en toen wij' terugkeerden naar onze gastvrije en vriendelijke gastvrouw en nog kennis maakten met den jongen Berthoud, de zoon van den professor in de dogmatiek aan het Oratoire en de vrouwelijke afgevaardigde uit de Eerk van FranA^ies, lag een dag achter ons, waarop' door velen' hard was gewerkt, hard' gewerkt ook op de Synode der Zendingskerk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen