Buitenland.

Engeland. De predikant Campbell tot het socialisme overgegaan.De Congregationalistische predikant Campbell, die in den laatsten tijd zooveel van zich deed spreken, omdat hij den moed gehad heeft om uit te spreken dat hij een aanhanger is der z.g. „Nieuwe Theologie", heeft dezer dagen zich openlijk aangesloten ibij de „Independent Labour Partij" (de onafhankelijke arbeiderspartij). Dit is ons op zichzelf niets opmerkelijks; wij zijn er in Nederland van lieverlede aan gewoon geraakt, dat moderne predikanten zich onder de banier van het socialisme gingen scharen. Maar het is merkwaardig dat de heer Campbell, toen hij er voor uitkwam dat hij zich bij de socialisten had gevoegd, verklaarde dat deze partij de ware Katholieke kerk moest genoemd worden. De menschen kunnen volgens den heer Campbell alleen gered worden wanneer zij zich bij die partij voegen. Hij spotte met het denkbeeld dat de arbeid der kerk bestaan zou in het opleiden van de menschen voor den hemel; volgens hem moest de aarde in een hemel veranderd worden!

Terecht heeft een der redacteurs der British Weekly hierop geantwoord, „hoe kan de aard een hemel worden, wanneer de dood blijft heerschen ? "

Het boek van Campbell: „The New Theology" is zeer scherp gecritiseerd door Dr. A. M. Fairbairn, rector van het Mansfield college te Oxford, die in Engeland gehouden wordt voor de eerste thans levende autoriteit op het gebied van wijsgeerige Theologie. Deze Dr. Fairbairn beweerde, dat dit boek van den heer Campbell „een mengelmoes van onzinnigheden" (a farrago of nonsense) is. Hij is Campbell dankbaar, omdat hij door zijn boek het sein gaf tot een controvers die fundamenteel werd, maar hij houdt hem voor een persoon die als de baren der zee door den wind gedreven wordt. Zeer betreurt Dr. Fairbairn het, dat de heer Campbell nog altijd in de City Temple predikt, als predikant van een kerk van Congregationalisten, „dat is van eene kerk, die geformeerd werd door geloovigen die zich zelven gebonden hadden, omdat zij hetzelfde dachten, om gemeenschappelijk staande te blijven en elkander te helpen; " die voor het eerst den godzaligen Goodwin tot predikant had.

Het blijkt uit alles dat de strijd tegen de moderne Theologie in Engeland steeds heviger wordt.

Frankrijk. Terwijl werkstakingen in Frankrijk aan de orde van den dag zijn, terwijl het zedelijk peil der bevolking steeds daalt, terwijl in Parijs en Marseille de politie onmachtig is om de misdadigers die „apachen" genoemd worden, in bedwaag te houden, zoodat men dag in dag uit van moordaanslagen hoort, blijft de regeering maar voortgaan te toonen hoe vijandig zij gezind is tegen de religie. Toen onlangs te Toulon de uitvaart van hen die bij de ramp der „Jena" omkwamen, kerkelijk gevierd werd, was geen vertegenwoordiger der regeering daarbij te zien. De bevolking toonde wel buitengewone belangstelling, maar de regeering hield zich van verre. Zelfs de neutrale pers sprak daarover hare verontwaardiging uit.

Te Reims besloot de' gemeenteraad, dat iedei die een lijkkist onmiddellijk uit het sterfhuis naar het kerkhof en dus niet eerst naar de kerk laat brengen, een rabat van 10 percent op de begrafeniskosten hebben zou. Te Brest besloot de gemeenteraad, dat de klokken niet meer voor 7 uur 's morgens en niet na 7 uur des avonds mcgen geluid worden.

Een goede zijde van de wet op scheiding van Kerk en Staat is, dat de Parijsche Luthersche kerk in tien parochiën verdeeld werd. Te voren vormde zij één gemeente, nu is zij gesplitst en deze splitsing is gebleken zeer tot bevordering van het kerkelijk leven te zijn.

Op het platteland schept de nieuwe wet eigenaardige toestanden. In vele gemeenten werden de priesters uit hunne pastorieën verdreven. Een van hen, die dienst doet in het departement du Gard, liet zijn meubilair, toen het op straat gezet was, in het kerkgebouw brengen, waarin hij zich metterwoon vestigde. Eerbiedwaardig vinden wij het van een priester in de Vogezen, die, gelijk weleer de apostel Paulus tenten maakte om in zijn onderhoud te voorzien en toch het ambt van apostel bleef uitoefenen, alzoo het ambacht van draaier beoefent en daarbij geregeld zijn dienst in de Roomsche kerk verricht.

Eenigen tijd geleden spraken wij over de poging, die in Frankrijk gedaan werd om in de Roomsche kerk scheuring te brengen. Een zekere Vilatte heeft gepoogd in vereeniging met den journalist des Houx een Fraasche apostolische kerk te stichten, die zij zelfs als „de Fransche nationale kerk" aandienen.

Nader vernemen wij, dat deze Vilatte voor een avonturier op Godsdienstig gebied moet gehouden worden. In 1880 werd hij in de Roomsche kerk tot priester gewijd en ging achtereenvolgens, terwijl hij zoowel voor als na tot deze kerk terugkeerde, over tot de Metho disten, de Presbyterianen, Congregationalisten en de Episcopalen. Dit alles had in de nieuwe wereld plaats. In het jaar 1892 werd Vilatte door bisschop Alvarez van Ceylon tot aartsbisschop van de Oud Roomsche kerk in de Vereenigde Staten gewijd.

Jammer vinden wij het, dat de Roomschgezinden in Frankrijk gemeend hebben dezen geestelijken weerhaan met gewelddadigheden te moeten bestrijden. Zij besloten de diensten die Vilatte zou leiden, onmogelijk te maken. Strooibilletten werden verspreid, waarin Vilatte werd beschreven als het hoofd van eene onafhanke lijke roomsche beweging in Amerika; als een „Amerikaansche aap, dien Mr. Briand, minister van Onderwijs en Èeredienst tot eenFranschen paus begeerde te verheffen." De kerk was stampvol en op de straat bevonden zich nog duizenden, voor wie in het gebouw geen plaats meer was. Alles bleef rustig, totdat de dienstdoende priester zijne rede hield. Hij begroette de opkomst ^der Katholieke onafhankelijkheid en het aanbreken van den dag, wanneer al de afdeelingen van de Christelijke kerk in Uefde zouden vereenigen. Tóen hij echter Vilatte dankte, dat deze de Fransche Katholieken thans in dezen gespannen tijd te hulp kwam om dit te verwezenlijken, en er op wees, dat hij door den Patriarch van Antiochie, den opvolger van Petrus, gewijd was, begon het rumoerig te worden. Herhaaldelijk moest de politie te hulp worden geroepen om de grootste lawaai-makers te verwijderen. Toen Vilatte de mis hield, klommen sommigen op stoelen en banken, inplaats van op Roomsche wijze in eerbied het hoofd te buigen en te knielen. Ook daarna hadden herhaaldelijk rustverstoringen plaats.

Al moeten wij beamen dat in dezen critieken tijd het optreden van Vilatte door de Roomschgezinden gebrandmerkt wordt als verraad aan de zaak der religie, toch moest men zich van Roomsche zijde onthouden van alles wat naar het gebruiken van geweld zweemt De Roomsche kerk heeft in deze dagen te veel te lijden van het misbruik van macht, waaraan de Fransche regeering zich tegenover haar schuldig maakt, om de toevlucht te nemen tot gewelddadig verweer. Wij houden het er dan ook voor, dat de leiders der Roomsche kerk een optreden als tegen Vilatte plaats gehad heeft, niet goedkeuren.

Zelfs in de Fransche koloniën wordt deanticlericale of liever antichristelijke politiek op de spits gedreven. Zoo is het althans op het eiland Madagascar. De gouverneur Augagneur legt het daar toe op de vernietiging van den arbeid der zending. Op het geheele eiland bestaan, de Roomsche daarin begrepen, ongeveer 5000 lagere scholen, waarin 150.000 kinderen onderwezen worden, zonder dat het den Staat ook maar iets kost. Maar de regeering wil ook in de koloniën het monopolie van het onderwijs hebben, om het godsdienstloos te maken. Daarom werd verboden in de kerken school te houden. De zendelingen houden overal in de lokalen voor godsdienstoefening hunne scholen. Nu zijn zij genoodzaakt te zorgen, dat binnen twee maanden afzonderlijke schoollokalen gebouwd zijn, anders mogen zij geen school meer houden. Het is echter onmogelijk om binnen twee maanden met het bouwen van schoollokalen gereed te zijn, omdat de regentijd is aangebroken, waarin het onmogelijk is te bouwen.

Ook klagen de zendelingen er over, dat hun verboden werd een geestelijk lied aan te heffen; zij mogen alleen met ieder heiden afzonderlijk spreken, terwijl de heidenen ongestoord hun heidensch misbaar mogen maken. Het bestuur der Parijsche Zending vereeniging heeft tegen al deze dingen bij den minister van koloniën en bij eenige leden van de Kamer van afgevaardigden krachtig geprotesteerd.

Of het helpen lal? Wanneer het alleen Roomsche zendelingen gold, zouden wij vreezen dat de regeering den Gouverneur rustig zijn gang zal laten gaan, doch er zijn ook vele Protestantsche zendelingen op het eiland werkzaam. Wellicht zal de regeering zich om hunnentwil eenigszins matigen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen