Het kerkverband der Nederlandsche Gereformeerde Kerken, gelijk dat gekend wordt uit de handelingen van den Amsterdamsche Kerkeraad in den aanvang der 17e eeuw - pagina 40

38

HET KEEKVEEBAND BUITEN WEEKING GESTELD.

ook bevestigd is door de officieele uitspraak der Dordtsche Synode : ia het kerkverband dezer kerken is geen plaats voor zoo tegenstrijdige gevoelens ; het wordt nergens meer door bedreigd, dan door eigenmachtige afwijking van de aangenomen leer; het staat of het valt met de éénheid en eenparigheid van belijdenis.^ II. Eenheid van belijdenis de onmisbare grondslag van het kerkverband der Nederlandsche Gereformeerde kerken! Waar dat inderdaad wordt erkend; waar men niet slechts zegt: ja! zoo moet of zoo moest het zijn, maar ook werkelijk inziet: zoo is het; daar vloeit nog wel heel wat meer daaruit voort, dan alleen maar handhaving der belijdenis in de eigen gemeente. En uit al die andere handelingen kan dan des te beter blijken, hoe het met d.it kerkverband is gesteld. Laat mij daarop nu vervolgens uwe aandacht vestigen, en u dus ten t w e e d e wijzen op hetgeen ter zelfder tijd door den Amsterdamschen kerkeraad is gedaan, om het kerk-^ v e r b a n d in sommige o p z i c h t e n b u i t e n w e r k i n g te stellen.3 Ik zal daarbij slechts een enkel punt ter sprake brengen, maar dan ook een punt van gewicht. In normalen toestand brengt een kerkverband o. a. mede, dat de leden eener plaatselijke kerk, bij verhuizing, attestatie ontvangen omtrent leer en leven, en dat zulke attestatie volkomen voldoende is om hen ook door andere kerken als haar leden te doen aannemen; terwijl dan, bij gunstig getuigenis, ook de toegang tot het Avondmaal vanzelf voor hen openstaat. In Gereformeerde kerken kan dat wel nooit aan een kerkeraad worden opgelegd; want het hdmaatschap is daar altijd eene zaak van wederkeerige vrijheid; en gelijk een bijzonder persoon niet, zijns ondanks, hd kan woi'den of blijven, zoo kan ook geen kerk gedwongen worden, iemand aan te nemen of te blijven erkennen. Maar vrijheid is niet hetzelfde als luim of willekeur; en kerken, die in hetzelfde verband staan, hebben daardoor juist ook wederkeerige verplichtingen. Zij beverricht (een ontveinzen, waarvoor ook niet de minste reden zou geweest zijn); het was hem slechts ontgaan Cen de Akten herinnerden het hem niet), dat niet ééne, maar twee onderscheiden vergaderingen hem daartoe benoemd hadden. Het geheele geval zou zooveel woorden niet waard zijn, indien Dr. Borsius, op hetzelfde oogenblik dat hij zich tienmaal erger dan Trigland ve'giste, daaruit maar geene aanleiding genomen had om zoo sterk op dien geschiedschrijver af te geven. Thans was wel onvermijdelijk, dat zoo kort mogelijk werd aangetoond, hoe het met dat ergste, dat men tegen Trigland heeft kunnen vinden, inderdaad gelegen is; ook omdat zoovelen, door den schijn misleid, dat gansch en al ongegronde oordeel van Dr. Borsius zonder verder onderaoek hebben overgenomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen