Evolutie of revelatie - pagina 118

116 Aufnahme in die Bibel gefunden haben", gelijk DEHTZSCH, eerste voordracht, p. 32 beweert. Verwantschap sluit niet in, dat het een aan het ander owWemdf is, maar kan even goed verklaard worden door een gemeenschappelijke traditie, die aan beide ten grondslag ligt. Wanneer ZIMMERN, Keilinschriften und Bibel, p. 11, hiertegen opmerkt: „Die Annahme, dass es sich hier irgendwie auch nur um eine Spur von wirklicher historischen Überlieferung handeln könnte, die einerseits bei den Babyloniern, andererseits bei den Hebraern sich erhalten hatte, ist selbstverstündlich ohne Weiteres abzuweisen," dan is dit natuurlek niets dan een petitio principii. De critiek heeft reeds zooveel „selbstverstandlich" als onhistorisch afgewezen, wat later toch historie bleek te zijn, dat een dergelijke machtspreuk alle waarde verloren heeft.— Het verhaal van den broedermoord van Kain, wordt noch b\i Berosus, noch in de keilinsci-ipties vermeld. Wanneer PINCHES, I.e. p. 52 meent, dat de Thammuz- of Adonismythe hierop zinspeelt, dan is dit even dwaas, als wanneer UHQUHAET, I. p. 126 in de Assyrische namen der maanden of in de Eomulus-Remus-sage een herinnering aan dezen broedermoord zoekt. 160) Berosus vermeldt, dat na den zondvloed tot aan de Medische verovering 86 koningen geregeerd hebben, wier namen en regeeringsjaren (tesaam 34090 jaren!) hij opgeeft, maar over Nimrod en den torenbouw te Babel spreekt hij niet. Gr. A. SMITH in zijn Chaldüische Genesis, p. 143, 143, hield Nimrod voor den held van het Gilgamosepos, dat daarom in zijn geheel door hem opgenomen werd. Sinds men echter weet, dat de naam van den held van dit epos niet Izdubar of Nimrod, maar Gilgamos is (vroeger kon men den naam niet lezen), heeft men elke poging opgegeven om beide namen met elkander in verband te brengen. Eer neemt men thans aan, dat Nimrod een omvorming is van Merodach of Marduk, den god van Babel, PINCHES, I.e. p. 129: K. A. T^. p. 581, maar ook dit staat niet vast. Of dit epos desniettegenstaande herinneringen bevat aan deze titanengestalte uit den ouden tijd is onzeker. Gilgamos is blijkens het verhaal een kleinzoon van den babylonischen Noach en bewoont de stad Erech, cf. Gen. 10:10; maar daarmede houdt alle overeenkomst op; K.A,T.^ p. 581. Hetzelfde geldt van een fragment, waarin G. A. SMITH, I.e. p. 122 een verhaal van den torenbouw te Babel en de verwarring der talen meende te hebben ontdekt; niettegenstaande ook Prof. Sayce deze meening deelde, is thans algemeen erkend, dat Smith door een onjuiste vertaling misleid, zich vergist heeft; K. BUDDE, Die Biblische Urgeschichte, Giessen, 1883, p. 385; PINCHES, I.e. p. 139: „Concerning the miracle of the confusion of tongues there is, of course, no historical reference; the Babylonian inscriptions know nothing of it"; ZiMMEEN, K. A.T.' p. 396: „Übrigens sei ausdrücklich daraufaufmerksam gemacht, dass eine babylonische Parallelsage zu Gen. 11 nicM vorhanden ist, der früher hierher gezogene Text K. 3657 vielmehr ganz anderen Inhalts ist". Ook de andere berichten buiten de Schrift om bij Josefus, de Sibyllijnen, Abydenus,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen