Evolutie of revelatie - pagina 111

109 De herder der talrijke menschen (d.i. de Koning) zal niet eten vleesch, dat op het vuur gebraden is, geen gezouten brood; het kleed van zijn hchaam zal hij niet wisselen; geen wit kleed aandoen, geen offer brengen; de koning zal zijn wagen niet bestijgen, als heerscher geen uitspraak doen. De orakelpriester zal in het heihgdom (adytum) zyn mond niet opendoen (geen orakels geven); de arts aan geen kranke de hand leggen; om een wensch uit te voeren (of een vervloeking te doen^ de vertaling is niet zeker, maar in geen geval kan het beteekenen, zooals Delitzsch wil, „für irgend ein Anliegen", cf. ZIMMEEN, 1. c. p. 31) is (deze dag) niet geschikt; in den nacht zal de koning (die en die) offers brengen, dan zal zyn gebed by God aangenaam zyn. Dat deze „booze dag" dezelfde is als de „sabattu" genaamde dag „ist allerdings bis jetzt noch nicht zu belegen" (1. c p. 31); in geen enkelen kalender wordt deze dag zoo genoemd; de identiteit van beide berust tot dusver bloot op een vermoeden. „Es ist wahrschemlich", zoo gaat Zimmern voort, „daas das hebraische Wort Sabbat im Hebraischen nicht einheimisch, sondern daselbst oin altes Lehnwort aus demhahjlomschen sabattu ist"; voorts: „es ist wahrscheinlich, dass im Babylonischen sabattu nicht nur im allgemeinen eine Bezeichnung für einen Busstag ist, sondern dass auch speziell der 7. 14, 21, 28, sowie auch der 19 Tag eines Monats als solche sabattu's zu gilten haben"; blijken deze beide „waarschijnlijkheden" juist, dan „kann auch die I n s t i t u t i o n des israelitischen Sabbats nicht von dieser babylonischen Feier des je 7 Tages eines Monats getrennt werden". Men ziet, hoe vasten bodem men hier onder de voeten heeft 1 Maar Zimmern ziet volkomen terecht in, dat men, zelfs dit alles toegegeven, nog geen stap verder is. „Eine weitere noch offene Frage ware dan die, ob eine solche Feier eines Sabbaths in Israel und in Babylonien auf eine gemeinsame AusgangsqueUe zurückginge, oder ob es sich in Israel um eine alte Entlehnung dieser Institution aus Babylonien handelte". Aldus het punt, waarover juist het geschil loopt, of Israel uit de oudste traditie der menschheid den Sabbath zuiver heeft bewaard en deze zelfde Sabbat by Babel in anderen vorm bleef voortleven, dan wel of Israel later den Sabbath uit Babel overnam, is nog een open vraagstuk. Eindelijk: „Ob ursprüngliche Entlehnung'vorliegt Oder nicht; jedenfalls tragt die Israëlitische Sabbatfeier, so wie sie uns im Alten Testament entgegentritt, einen vom babylonischen Sabattu stark verschiedenen Oharakter" (p. 32). Het laatste is zeker niet te sterk gesproken, want het verschil tusschen beide sabbathen bestaat in drie hoofdpunten: lo. dat de babylonische sabbath een dies ater, een gevloekte dag is, en niet als bij Israel een dag om zich te verlustigen in den Heere (Jes. 58 : 13); 2o. dat bij Israel de Sabbath een rustdag is voor heel het volk, zelfs voor het vee, terwijl de nauwkeurige onderzoekingen van Lotz on Dick Wilson hebben aangetoond.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen