Evolutie of revelatie - pagina 78

76 naldocumenten ihre Stelle anweisen; selbst von einem principiellen Herabsetzen der agyptischen Leistungen im G-egensatze zu den jüdischen lasst sich bei ihnen selten eine Spur nachweisen", wat te opmerkelijker is, omdat Wiedemann van de assyrische inscripties zegt: „es ist bei ihrer Benutzung notwendig, eine strenge Kritik an alle Angaben anzulegen; ihr Inhalt (ist) durchatis nicht historisch treu und enthalt teilweise höchst phantastische Ausschmückungen". Evenzoo erkent BEZOLD, Die babylonisch-assyrischen Keïlinschriften, p. 18, 19, dat de gevonden inscripties in Babel „für die Beurteilung der Verlassigkeit der Berichterstattung der Bücher des Alten Testaments ehi-envoll und erfreulich" zyn. Zelfs H. WINCKLEE, K. A. T.^ p. 253 moet toegeven: „Die Angaben Mesa's stimmen in allem mit denen der Bibel völlig überein". 76) De synchronistische chronologie levert zeker de grootste moeilijkheid op; toch zal men voorzichtig doen met ook hier niet te spoedig met LINDL I.e. p. 19, 63 enz. de chronologie der Schrift als onjuist piijs te geven. Op zichzelf is het volkomen waar, dat de traditie van den tekst der Schrift niet vaststaat; de Septuagint levert ons, vooral in den oudsten t^jd, maar ook bü de Koningen soms andere getallen dan de Masoretische tekst en de mogelijkheid, dat op sommige plaatsen de tekst door latere overschryvers bedorven is, kan in abstracto niet ontkend worden. Ook levert het zeker geen geringe moeilijkheid op, dat de optelling van de jaren der gelijktijdig geregeerd hebbende koningen van Juda en Israel tot een belangrijk verschil in jaren leidt, waaruit blijkt, dat we hier öf met latere verschrijvingen te doen hebben, öf met zoogenaamde „Mitregentschafte". Op grond van de gegevens, die de Schrift biedt, een vaststaande chronologie op te maken van Adam af tot Christus toe, zal daarom voorloopig wel onmogelijk blijven. Aan de andere zijde moet worden erkend, dat vooral door de astronomische berekeningen de chronologie van Egypte en Assyrië op veel vaster basis is gesteld dan vroeger en de gevonden data in den assyrischen eponymencanon van 893-725, de babylonische koningslijsten, de synchronistische geschiedenis van Babel en Assyrië, de koningslijsten van Egypte in den Turijnschen Papyrus enz. het mogelijk maken thans een vrij nauwkeurige chronologie voor Babel en Egypte op te stellen. Wanneer ik desniettegenstaande het afkeur, wanneer Lindl e. a. op grond van het chronologisch vei'schü tusschen den overgeleverden Schrifttekst en de synchronistische geschiedenis van Babel en Egypte de geheele chronologie van de Schrift voor het tijdvak der Koningen op zij werpen, dan berust dit op de volgende gronden: Ie dat in de chronologische data met name van Assyrië nog veel onderlinge tegensirijdigheid bestaat, waardoor van een vaststaand resultaat in detailpunten niet kan gesproken worden; 2e omdat uitnemende Assyriologen zooals JULES OPPEET, Salomon et ses successeurs, solution d'un problems chronologique, Paris, 1877, nog altijd vasthouden aan de chronologie van den ons overgeleverden Schrifttekst en deze in hoofdzaak als

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen