Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 108

98 Hoezeer deze critiek van Protestantsche zijde doel heeft getroffen, blijkt wel het duidelijkst, wanneer men de biografie van Luther inziet, die door HARTMANN GRISAR, S. J. professor te Innsbruck, in 1911 in het licht is gegeven, want Grisar heeft op bijna alle punten, waarover de strijd liep, Denifle in het ongelijk gesteld. Grisar heeft dit wel zeer handig trachten te verbergen, doordat hij Denifle's werk hoog prijst en het telkens doet voorkomen, alsof hij met de resultaten van Denifle het geheel eens is, maar wie Denifle's werk kent, weet, dat dit niets dan schijn is, want dat Grisar voortdurend, maar dan zonder Denifle's naam te noemen, diens voorstellingen juist bestrijdt, zooals wel afdoende blijken kan uit de verschillende noten, waarin ik het gevoelen van Grisar tegenover dat van Denifle heb aangevoerd. Feitelijk is dit werk dan ook de schitterendste justificatie, die aan de Protestantsche polemiek tegen Deriifle kon geschonken worden. Zelfs kan mèn nog verder gaan en aan Grisar den lof toekennen, dat hij op meer dan een punt, waarop de Protestantsche schrijvers Denifle nog niet of niet afdoende weerlegd hadden, Luther tegenover Denifle verdedigd heeft. Gaarne gun ik hem daarom hier, onder de polemische literatuur tegen Denifle, een plaats. ••"') Zoo gaf W. WALTHER in de Schriften des Vereins für Reformationsgeschichte. Schrift 7, 13, 31, .35: Luther im neuesten römisdien Gericht een critiek op Janssen; in 1893 schreef hij onder den pseudoniem Lutherophilus: Das sediste Gebot and Luthers leben; tegenover Denifle gaf hij uit: Denifles Luther, eine Ausgeburt römischer Moral, Leipzig, 1904; zijn voornaamste werk is echter Für Luther wider Rom, Handbuch der Apologetik Luthers und der Reformation den römischen Anklagen gegenüber, Halle a. d. S. 1906, 759 bladzijden groot en met uitvoerige registers voorzien; dit werk, dat in geen Protestantsche bibliotheek ontbreken mag, is wel de beste wederlegging van de beschuldigingen van Roomsche zijde tegen Luther ingebracht. 'S) J. DöLLiNGER, Die Reformation, Bd. Il, p. 373. °") In den Latijnschen tekst, die is afgedrukt in het Corpus et Syntagma Confessionum fldei, Genevae, MDCLIV, p. 137 luidt het citaat aldus : „Negari non potest, quin hactenus multis annis non solum disciplina Ecclesiae collapsa sit, et mores eius magnis et horribilibus vitiis corrupti sint, ac a maiorum nostrorum honestate plurimum degeneraverint, verum etiam doctrina Ecclesiae intolerandis corruptelis depravata

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen