COUÉ EN DE ETHIEK.

II.

Twee vragen houden ons bezig.

Wat wil Coué?

Hoe oordeelt hierover de Gereformeerde' Ethiek?

Wat wil Coué? '

Wij zullen zooveel mogelijk de gedachten A-aji ('oué zelf weergeven en niet van zijn volgelingen.

Be laatste hebben zijn gedachten breeder uitgewerkt, maa.r zijn daardoor niet zelden afgeweiken van den eenvoud-van hun. meester.

i=, _Kopr ons ligt het.vojomaainste werkje van Coué: „La Maitrise de Soi-Même par rautosuggestion cionsciente". Het is een uitgave van 1922. De oplaag bereikte toen reeds de 53 duizend. Zeer waarschijnlijk zijn er na dien tijd nog meer drukken verschenen en groeide de oiplaaig-in evenredigheid. Hieruit blijkt wel de enorme belangstelling, welke hij heeft weten te wekken.

Er zag oofe een Nederlaadsche vertaling van het licht, onder den titel: „Zelfbeheersching door .bewuste autosuggestie" yan de hand van A. Kerdijt. Merkwaardig genoeg werd zij' uitgegeven door de N. V'. Theosofische Uitgeversmaatschappij te Amsterdam.

Het boekje doet wat reclamei-achtig aan.

Het heeft ©en vrij bonten inhoud.

Voorop gaat de lezing van Coué over het onderwerp, in den titel uitgedrukt (in de Nederland'sche vertaling merkt men het niet, dat het een lezing is). Eindigt ze met een illustratie door een aantal genezingsgevallen, daarop-volgt een afzonderlijk hoofdstuk, waarin enkel genezingsgevallen worden opgesomd. Dan worden uittreksels uit brieven gegeven, door dankbare patiënten geschreven aan Coué en zijn .assistenten Mevrouw Léon en Meg. Kaufmant, uittreksels, gelijk men ze ook bij Abdijsiroop en Pink-pillen vindt. Verder brengt het boekje „'G-edachten en Voorschriften van Ei. - Coué", „Raadgevingen en onderricht ajaïi zijn leedingen en volgelingen", „Een overzicht van d© zittingem bij' E. Coué", „Eenige aajiteekeningen over de reis van E. Coué naa; r Parijs in 1918", „Alles aan allen" (vragen aan en antwoorden van Coué, verzameld door Mevr. Léon), „Het Wonder in Onszelf" (een geestdriftig artikel uit een periodiek, gewijd aan Coué), „De Opvoeding zooals zijl behoorde te zijn" (een opstel van Coué zelf).

Een ware potpourri dus, welke den degelijken Nederlander eer afschrikt, dan tot kennisneming dringt.

Toch dimt men voor dit keer eens over zijn degelijkheid heen te stappen ter wille van het belangrijke van het verschijnsel.

Waar de medische wereld', die anders nog al afstand weet te bewaren, zich niet te hoog acht ^r zich mee in te laten, kaïn kwalijk worden ont­ kend, dat deze methode er .recht opi heeft alüians ernstig te worden genomeïK§ - •'•'"/ : '

Hoofdzakelijk ontleenen wte het overzicht • dier methode aan de genoemde lezing van Coué en waar wij citeeren, vplgen wij de „geautoriseerde' vertaling".

Natuurlijk onthouden wij oias voorloopiig nog van kritiek.

De spil van Coué's geneesmethode — men heeft het reeds begrepen — is de autosugge s tie.

Deze is volgens hem een vermogen, dat ieder mensch bij zijn geboorte bezit en waarin ©en onberekenbare macht huist, welke naar gelang van de omstandigheden, de bestei of de 'slechtste effek-' ten sorteert. • ' "^ f' .'• •'.•; ; • '

In den mensch zijn er eigenlijk twee individuen. Het eene is bewust, hef andere onbewust. Dit wordt o.m. toegelicht met het voorbeeld van den slaapwandelaai', die zonder wakker te worden de slaapkamer verlaat, een onvoltooid werk afmaakt, dan weer naar, bed gaat en als hij 's morgens opstaat niet begrijpt, wie dien arbeid heeft verricht. Het biewuste individu of „zelf, , in den mensch heeft dikwijls een zeer slecht ^geheugen, het onbewuste „zelf" daarentegen een onfeilbaar geheugen, . wa; arin de kleinste gebeurtenissen liggen opgesloiten. Dit onbewuste „zelf" nü is lichtgeloovig en faianvaardt „zonder tegenspraak alles wat men er aan mededeelt". Dit onbewuste bestuurt doior middlel van de hersenen de werking Van al onze organen. Wanneer het meent, dat een bepalald orgaan goiad of verkeerd werkt of dat wij een bepaalde gewaarwording hebben, ervaren wij dat ook werkelijk zoo. .En niet slechts regeert het onze lichamelijke funkties, maar al onze handelingen, ' onverschillig welke.

Dit onbewuste noemt Coué de ver heelding.

Eén van zijn grondstellingen is, idat men de verbeelding goed moet onderscheiden van den w i 1. Op deal omslag van het Fransche werkje prijkt het motto: „Le n'est pas la volonté qui nous fait agir, mais Timagination", d.i. niet de wil doet ons handelen, jnaar de verbeelding. „Deze wil, waarop wij ons zoo trofsch beroemen, w ij k t altijd voor de verbeelding. Dat is een volstrekte regel, die geen uitzondering toel'a.ait." Wanneer men een behoorlijk breed© plank opi den grond legt, durft ieder er over te loopen. Maajr als di© ©rgens in de hoogte wordt aajigebracht, niet. Men wil het wel, maar men kan het niet. Waarom niet? Omdat men zich verbeeldt, d|at men naar beneden zal vallen. In het eerste geval verbeeldt men zich, dat men het heel gematkelijk ten uitvoer kan brengen. Wij volgen ook, vaa, k tegen onzen wil, het voorbeeld van anderen, omdat wij', ons verbeelden, dat wij niet anders kunnen.

Het onbewuste of de verbeelding vergelijkt Coué bij een woesten stroom en een wild paaird. G-elijk deze moet ook de verbeelding getemd worden. Dan wordt ze van onschatbare waarde evenals, dé rivier, welke electrische kracht ontwikkelt en het paard, dat den ruiter draagt. Er is maar één macht, welke de verbeelding temmen kan en 'fyt is de auto^suggestie.

Suggestie definieert Coué als het mededeelen van een denkbeeld a, an iemand anders. Maar deze bestaat eigenlijk niet. Want suggestie werkt niets uit, als zij niet doior het onbewuste aanvaard wordt. Het kan gebeuren, ' dat een suggereerder bij' perso­ nen, die hem anders zeer gehoorzaam zijn, iets onbeteekenends suggereert en dat zijn suggestie faalt. De oorzaak hiervan is, dat het onbewuste dezer menschen het niet veranderide iii antosug-.gestie. Au tosugges tie is daaroim het inplanten van een denkbeeld in zichzelf door zichzelf.

Gewoonlijk suggereert men zichzelf onbewust. Het moet er nu om te doen zijn, dat men het bewust doet. Aanvaardt het onbewuste de bewuste suggestie, dan zal deze ook werkelijkheid' worden. Brooks, een volgeling van Coué, die in Engeland propaganda, maakte voor diens methode en wiens werkje eveneens door A. Kerdijk is vertaald, noemt de onbewuste de spo'ntane autosuggestie en de bewuste de geïnduceerde autosuggestie.

Coué wilde er dan ook niets van weten, dat zijn suggestie op de patiënten iets uitwerkte. Hij had, zoo verklaarde hij gedurig, nog nooit iemand .genezen en bezat geen geneeskraióht. Hij riep-slechts d© denkbeelden van gezondheid in hun geest op. Maa, r de resultaten dankten zij' aan zichzelf, aan de verwerkelijking van hun eigen gedachten.

Ziekte nu komt bijna altijd voiort uit de ongebreidelde verbeelding. Er zij'n menschen, die voor^ uit voorspellen, dat zij op een bepaalden d'ag, onder bepaalde omstandigheden, migraine zullen hebben. Die krijgen zij dan ook. Coué beweert daarom, „dat indien een groof aiantal mensahen moreel en lichamelijk ziek zijn, dit komt omdat zij zich verbeelden ziek te zijli, hetzij moreel o£ lichamelijk; indien zekere personen een verlamming hebben, zonder dat zij ergens gekwetst zijn, Itomt dit doordat zij zich verbeelden, verlamd te zijn, en bij dergelijke menschen doeai zich de wonderbaarlijkste genezingen voor".

Het onbewuste is de oorzaak van vel© kwalen, het kan ook genezing van die kwalen brengen, ja, niet alleen van de kwalen, welke het veroorzaakte, maar ook van werkelijke, organisch© ziekten. Daartoe is noodig, dat het door autosuggestie wordt bewerkt.

Men drage echter zorg, dait met het bewuste ook ni^et de wil op de verbeelding inwerke. Want dan spant men het piaard achter den wagen. Hier stelde Coué 'd© volgende wetten op^: „1. Als d'© wil en de verbeelding met elkander in strijd zijn, behaalt de verbeelding de overwinning, zonder eenige uitzondering. 2. In den strijd' tusschen den wil en de verbeelding is de kracht van de verbeelding recht evenredig met het vierkant van den wil. 3. Als de wil en de verbeelding overeenstemmen, wordt de een© niet bij d© ander opg©t©ld, doch wordt de ©en met de ander vermenigvuldigd".

Coué is ervan overtuigd, da.t bijha elke ziekte kan wijken voor de antosuggesti©. Er zijn evenwel twee kategorieën van menschen, welk© het tof bewuste autosuggesti© niet kimnen brengen, lo. de achterlijken, die niet in staat zijn te begrijpen wat autosuggestie is en 2o'. ziji, di© het niet willen begrijpen. Deze vormen echter nauwelijks drie percent van de maissa.

Ho© kan iemand nu l'eeren zichzelf te suggereeren ?

Coué gaat 'hiervan uit, daf men slechts aan één ding tegelijk kan denken. Neemt een gedacht© geheel het denkvermogen in beslag, dan heeft zi| neiging zich in daiad om t© zetten. Als men een zieke er toe kan brengen t© denken, diait zijti lijden verdwijnt, zal het verdwijnen.

306 De opvoeding tot bewuste autosuggestie kan bevorderd worden door verschillende proefnemingen. Coué geeft er enkele voiorbeelden van. Wij noemen deze ééne: Men late iemand eerst de. handen kruisen en de vingers zoo dicht mogelijk in elkander drukken, ziet hem strak aan en houdt zijn handen licht drukkend op d'e zijne. Dan verzoekt men hem te denken, dat hij zijn hamden niet los kan krijgen, dat men tot drie za; l'tellen, dat hij onderwijl moet denken: ik kan het niet, dat hij het bij drie dan moet beproeven en dat hij dato. zal zien, hoe het hem onmogelijk is. Het, resultaat zal zijn, dat hij de vingers niet kan loskrijgen en dat hoiecneer hij zicli inspant om ze los te maken hoe vaster ze zich saamklemmen. Na een paar seconden verzoekt men hem te denken: ik kan, en zijn vingers zullen losraken. Aan deze proef zit nog wel wat meer vast, inaa.r dit is genoeg om er een denkbeeld van te krijgen.

Iemand, die deze proefnemingen met succes heeft ondergaaji, is rijp voor de genezende suggestie.

Deze autosuggestie moet iemand levenslang op zichzelf toepassen, niet alleen om ziekten te genezen en te voorkomen, maar ook om moreel beter te worden.

De heele methode-Coué vindt men weergegeven in de toespraak, waarmee Coué zijn zittingen placht te besluiten en die aldus luidt:

, , Gij hebt mijn raadgevingen zoo juist gehoord. Welnu! om ze in werkelijkheden om te zetten, moet ge het volgende doen: ZoO' lang ge leeft, moet ge alle ochtenden vóór ge opstaat, en alle avonden, zoodra ge in bed zijt, de oogen sluiten en twintigmaal achtereen met de lip, pen (dat is noodzakelijk) den volgenden zin herhalen, terwijl gij werktuigclijk twintig knoopen in een touwtje telt:

lederen dag, in alle opzichten, wO'rd ik hoe langer hoe beter.

Denk aan niets in het bijzonder; de woorden „in alle opzichten" zijn opi alles van toepassing. Beoefen deze autosuggestie met vertrouwen, met geloof, met de zekerheid, dat ge verkrijgen zult wat ge wenscht. Hoe groofer de overtuiging, des te grooter en sneller zullen de resultaten zijn.

Bovendien moet ge telkens als ge in den loop van den da: g of van den nacht een lichamelijke pijn of moreele smart gevoelt, tot uzelf zeggen, da, t ge er niet bewust toe zult bijdragen en dat ge die zult verjagen; dan moet ge u zooveel mogelijk afzonderen, de oogen sluiten en de hand over het voorhoofd strijken als het een moreele kwestie is of (over) het pijnlijke lichaamsdeel als hef lijden lichamelijk is, en daarbij zeer snel, met de lippen, de wooirden herhalen: „het gaat over, het gaat over, enz."... zoolang het noodig is. Met een weinig oefening is de moreele depressie of de lichamelijke pijn na verloop' van 20 of 25 seconden verdwenen, lederen keer als het noodig is begint ge opnieuw.

Evenals bij de voorafgaande autosuggestie, moet men deze met hetzelfde vertrouwen, dezelfde overtuiging, hetzelfde geloof to-epassen, en vooral zonder inspanning".

Dit moet, voegt de Fransohe uitga, ve er aan toe, geschieden op heel eenvoudige, heel kinderlijke wijze. De formule moet herhaald worden op den toon, welke in de (Roomsche) kerk gebruikt wordt bij het opzeggen der litanie.

De algemeene autosuggestie des' moirgens en des avonds is de voornaamste, de bijzondere autosuggesties hebben slechts ondergescihikte waaxde.

Welk een groote verwaclating Coué vaji de autosuggestie heeft, blijkt wel het duidelijkst daaruit, dat hij ze zelfs VOOT de vorming van het kind in den moederschoot van het hoogste gewicht acht. Men hoore: „Inderdaajd zal, wanneer een vrouw, die sedert enkele weken zwanger is, zich in haar geest het beeld vormt van de sekse van het kind, dat zij ter wereld zal brengen, van de lichamelijke en zedelijke eigenschappen welke zij wensClit, dat het bezitten zal, en wanneer zij gedurende den tijd der zwangerschap datzelfde beeld blijft vormen, het kind de begeerde seksen, ^en eigenschappen hebben".

Dit is een geschikt punt om af te breken en even te glimlachen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen