Het contact des Geestes

Het feestelijke f e i t e 1 ij k e. van Pinksteren ligt in het

Wanneer het enkel maar een dag was van schoone menschelijke verbeeldingen, van warm-gekleurde fantastische droomen, dan zou het geen rijke dag voor de kerk van Christus zijn, maar een arme. Want dan zouden we kunstig-verdichte fabelen zijn nagevolgd, misschien o, zoo kunstig en o, zoo fraai verdicht, maax toch fabelen ! Als we werkelijk Pinksterfeest gevierd hebben, dan is onze ziel overmeesterd geweest door het Feit, het Heilsfeit, de werkelijkheid.

Dan hebben we de levensechtheid van het evangelie gevoeld en beleefd, doordat d© stroom van den Geest door onze eigen ziel is gegaan, en daar contact heeft gemaakt.

Dan is de cfisislijn des Geestes, waarover we vorig© weet schreven, niet langs ons hart oordeelend heengegaan, maar de richtlijn des Geestes heeft dan onze ziel gezocht om er de aansluiting te geven op den stroom des hemels, om de wondere energie van Christus daar in te laten gaan en ©r in te laten werken.

Die contactzoekende richtlijn des 'Geestes was reeds op den Pinksterdag te Jeruzalem duidelijk in haar gangen.

De Geest zocht eerst het huis, en toen den kring ider discipelen. Geen "wonder" dat het wonder zich zoo open­ baarde.

Want de Geest komt waar het werk Gods is, waar Christus is, het geloof in Hem en de liefde tot Hem. Dat is dus: waar de Geest zelf plaats heeft bereid, omdat er het leven uit God is. Daar is de bedding gegraven, waarin de stroom des Geestes kan bruisen, om leven en vruchtbaarheid t© .brengen.

Er was bij d© jongeren des Heeren voorbereiding geweest in hun gebedsleven en in hun eendrachtig verbeiden van het heil des Heeren.

Daar was de sfeer waar de Geest komen kon.

Daar kon de duif, uit 's hemels venster uitgevlogen, een rustpunt vinden voor het hol van haar voet.

Maar de stroom des Geestes, de hoogspanning des Hemels, is met het huis niet tevreden, noch zelfs met den kring. Hij zoekt het hart.

Daarom treedt de v©rbijzondering in. Uit het één© heilige vuur v©rd©elen zich de tongen, zoodat niemand overgeslagen wordt, en het teeken des Geestes trilt boven ieders hoofd. Voor i©d©r iets aparts. Elk een eigen tong, , maar uit het ééne vuur.

Doch het diepste contact maakte die Geest toch niet op het hoofd, maar in het hart der discipelen.

Zij werden allen vervuld met den H©iligen G©est.

Daar was het eindpunt van de Goddelijke Pinksterdaad, het rustpunt van het wonder.

Dieper kon de Geest niet dalen.

De richtlijn, waarlangs het contact kwajii, waardoor de lampen der ziel gingen btanden bij de begenadigde jongeren des Heeren, wees dus niet van beneden naar boven, en niet van binnen naar buiten, maar omgekeerd: van den hemel naar het warme, kloppende hart.

Als 'dit heilige vuur in den stormwind Gods het hart zoekt, dan wordt d© onheilige adem des doods uitgebannen en de frissche levensadem des Geestes gaat door de geopende vensferen van het hartehuis.

Niet op of in , uw hoofd, maar in uw hart maakt de Heilige Geest contact.

Daar wil Hij rusten naar Zijn lust.

Is ons Pinksterfeest ook zóó gewee'St?

Niet maar contact met d© historie, en de schoone vreugden van de vroegere vrome, wachtende geslachten, maar l©v©nseenheid met Christus, door het contact met Zijn Geest, di© levend maakt en vrijheid schenkt?

Eén van tweeën is het geweest: een crisis die oordeelend voorbijging, of een contact dat zegenend bleef.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen