GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

OPVOEDING EN ONDERWIJS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

OPVOEDING EN ONDERWIJS

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Slijtage.

Ik bedoel nu eens niet de slijtage aan de schoolmeubelcn, aan het gebouw, aan de leermiddelen. Ook denk ik niet aan wat men wel eens met een minder mooi woord slijtage bij het personeel van de scholen noemt. Neen, ik denk hier aan slijtage in verband met de resultaten van het onderwijs. Het is immers een niet tegen te spreken , feit, dat heel wat van de kennis, , die een mensch in den loop van zijn leerjaren opdoet, weer verdwijnt in het latere leven. „Daar weet jk nu niets meer van", verzucht menigeen, die zijn kinderen bezig ziet, met schoolsche kennis te verzamelen. Ook de vaardigheden, die men zich vroeger eigen gemaakt heeft, verleert men weer, wanneer men zich niet gedurig blijft oefenen.

Om twee redenen breng ik dit verschijnsel nu graag eens onder de aandacht van de lezers. De eerste reden staat in verband met de klachten over de resultaten van het onderwijs, die we ook in onze dagen weer gedurig te hooren krijgen. Jonge menschen, die eenigen tijd geleden de school verlieten, schieten dan in een of ander opzicht te kort en de schuld daarvan wordt dan aan de school geweten. Het onderwijs is niet voldoende geweest, zoo oordeelt men dan maar dadelijk. Niet altijd is men hierin billijk. Natuurlijk, een school kan te weinig nadruk op het één of ander leggen, kan ook te veel tijd besteden aan dingen, die voor het practische leven van te weinig belang zijn. Ik denk nu maar eens aan een massa jaartallen bij geschiedenis O'f een groot aantal plaatsen bij aardrijkskunde. Maar onze methodiek is nu wel zoover gevorderd, dat er in het algemeen gezegd kan worden, dat de school haar taak vrijwel nauwkeurig omschreven vindt. Zoo hebben de kinderen vaak een goede, soms zelfs een keurige hand van schrijven geleerd en leverden ze meermalen een taallesje o'f ©en opstel af, waarin zoo goed als geen fout voorkwam. Maar hebben ze nu een paar jaar lang geen pen in de hand gehad •— en dat komt voor — of zijn ze gedurende een poos niet voldoende op stijl en taal gecoTrigeerd, dan valt niet zelden een droevige achteruitgang te constateer en. En daar mag men dan niet de school aansprakelijk voor stellen. Dan mag men geen roerende klachten uiten over de droeve resultaten van het onderwijs.

Daar komt bij, dat men in onzen tijd van het kind wel wat veel belieft te vragen. Misschien dat daar de school wijzer in moest wezen. Maar de één biedt dan tegen de ander op. Als men ziet, welke boieken betrekkelijk jonge kinderen al krijgen door te werken, dan is het duidelijk, dat het onmogelijk allemaal hun eigendom kan worden en dat er op deze stof veel slijtage moet voorkomen.

Men heeft wel eens gemeend, en uit die gedachte hebben heel wat ouders geleefd, dat ails men de kinderen op een goede schooil heeft, de verantwoordelijkheid voor het onderwijs van de ouders is afgewenteld. Maar dat is ©en dwaling. Dan moeten ©r klachten vallen over slijtage. Als de kinderen van school zijn, moeten de kennis en de vaardigheid worden onderhouden. In vele gevallen gebeurt dat door voortgezet onde-rwijs, maar waar dat niet zoo is, daar bieden de jeugdvereenigingej. van onze dageii. een welkome gelegenheid om heel wat bij te houden. Dat moesten de oud©rs nog' veel beter inzien. Dan zouden ze hier niet zooveel aaix d© vrije keuze van hun opgroeiende kinderen overlaten.

De kinderen moeten blijven lezen, ook eens wat hardop voorlezen. Weet men in vele gezinnen, hoe prachtig het is, in den huiselijken kring op den rustigen Zondagavond een boek samen door te lezen; één leest hardop voor? De kinderen moeten van jongsaf meedoen aan de familiecorrespondentie. Dan blijven ze schrijven ©n ze houden de vrijmoedigheid, hun gedachten vrijuit neer te schrijven. Wordt ook , de Bijbellectuur in huis gebruikt, om de ke; nnis van d© Bijbelsche Geschiedenis, op school opgedaan, te bewaren voor slijtage?

De oogen gaan ©r w©er meer en meer voor open, dat de beteekenis van het gezin voor de opvoeding groot is. En dat geldt niet in het minst van d© slijtage van de verworven kennis en vaardigheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 februari 1935

De Reformatie | 8 Pagina's

OPVOEDING EN ONDERWIJS

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 februari 1935

De Reformatie | 8 Pagina's