BRIEF UIT AMERIKA

Tot onze vreugde vonden wij Prof. Dr G. van Til, Westminster-Theological Seminary, Philadelphia-Pennsylva.nia, bereid, te voldoen aan ons verzoek, om een maandelijkschen 'brief uit Amerika te zenden voor „De Reformatie". Hier vindt men den eersten brief. (Red.)

De Bultenlandsche Zendingskwestie.

In de „Presbyterian Church in the U. S. A." staat de kwestie van de bultenlandsche zending in het middelpunt van belangstelling. Dat is nu al meer dan twee jaar het geval. In Januari 1933 diende Dr J. Gresham Machen een voorstel in bij de „Presbytery" ^) van New-Brunswick, er op aangelegd om de modernisten uit de „board" ^) van bultenlandsche zending te verwijderen. In een brochure van 110 bladzijden bewees hij, dat het modernisme in dien board en onder de zendelingen was ingedrongen. Wat deed de „board"? Van alles, maar niets bevredigends. Hij stuurde Dr Robert E. Speer, den oudsten en meest geeerden secretaris van den board er op uit, om in het publiek Dr Machen te woord te staan. Doch te vergeefs. Dr Speer ontweek het centrale punt. Hij sprak met gloed en bezieling over allerlei bijzaken. De „General Assembly"^) van 1933 deed hetzelfde. Men school achter het karakter en de vroomheid van Dr Speer. Zulke vreeselijke dingen als Dr Machen had genoemd konden toch niet waar zijn.

De breedste vergadering had dus gesproken. Men wilde geen verandering. Na de vergadering kondigden Dr Machen en anderen af, dat zij nu gedwongen waren om een nieuwen zelfslandigen „board" te slichten. Dit gebeurde. „The Independent Board for Presbyterian Foreign Missions" *) werd georganiseerd. Weldra kwam het rechtsbestaan van dezen nieuwen board in bespreking. De modernen en den vrede-boven-alles-verkiezende orthodoxen deden wat ze konden om de „oproerigheid" en „opstand" van Dr Machen en de zijnen te bedwingen. De zaak eischte spoed. De kerk verkeerde in nood. Bizondere — zoo niet zonderlinge — maatregelen werden noodig gekeurd. De „General Assembly" van 1934 sprak zonder procedure oordeelen uit. Dr Machen en de zijnen moesten hun lidmaatschap in den nieuwen board opgeven. De „presbyteries", onder welke de verschillende leden van den nieuwen board ressorteerden, moesten toezien dat dit geschiedde.

Volijverig begon de „presbytery" van New- Brunswick dat edele werk. Dr Machen moest, zoo mogelijk, het eerst gevangen. Wel had Dr Macheü reeds lang te voren zijn lidmaatschap overgedragen aan de „presbytery" van Philadelphia en was hij door deze „presbytery" met de vereischte meerderheid van stemmen aangenomen. De „clerk"*) van de presbytery — waarschijnlijk uit vrees voor de modernen, die een protest tegen Dr Machens ontvangst hadden ingediend bij de „synod' of Pennsylvania" ") — had echter verzuimd om het bewijs van de ontvangst van Dr Machen aan de j, clerk" van de „presbytery" van New-Brunswick te sturen. Men had dus den schijn van recht om Dr Machen aan te klagen, en — te veroordeelen.

Want hem te veroordeelen, daar was het om begonnen. Een commissie werd benoemd. Deze commissie werd volmacht gegeven om naar goedvinden te handelen. Dr Machen ging in verhoor, maar onder protest, dat de „presbytery" van New- Brunswick geen recht had om over hem te oordeelen. De commissie zelf nam al aanstonds de positie, in, dat hun niets te doen stond, dan om het gebod van de „General Assembly" uit te voeren. Zij liet niet toe, dat Dr Machen en zijn verdediging iels zeiden van het recht of het onrecht van het oordeel van de „General Assembly". Kortom, er was geen sprake van een werkelijke procedure. Niets wat op de zaak werkelijk betrekking had, mocht genoemd. Dr Machen moest wel veroordeeld worden en hij werd veroordeeld.

Natuurlijk is dit alles gemakkelijk te verklaren. De voorzitter van de commissie was zelf een onderteekenaar van de , ; Affirmalion"'') van Auburn, en het was tegen het feit.^ dat er onderteekenaars van deze „affirmation" onder de leden van den zendingsboard waren, dat Dr Machen mede had geprotesteerd. Het mag zeker wel als een belachelijk, zoowel als een diep treurig verschijnsel aangemerkt, dat iemand, die het zelfs niet noodig achtte, dat men in de borgtochtelijke verzoening van Christus gelooft, om naar recht predikant in de presbyteriaansche kerk te zijn, nu eensklaps door een vlaag van ijver voor „zuiver" kerkrecht werd aangegrepen. En nog treuriger is het zeker wel, dat Dr Kuizenga van Princeton Seminary") ineen commissie naast een „affirmalionist", die de gereformeerde leer openlijk loochent, zitting wou nemen, om Dr Machen, die jarenlang voor de gereformeerde leer gestreden heeft, te veroordeelen.

De zaak zelf komt in October op de „Synod of New Jersej^", en dan waarschijnlijk op de „General Assembly" van 1936.

Beide in de kerkelijke en in de niet-kerkelijke pers is er veel over geschreven. Velen staan verbaasd, dat zulk onrecht als de veroordeeling van Dr Machen kan geschieden. Ook in de presbyleriaansche kerk zelf zijn er velen, die denken, dat men veel te ver is gegaan. Op verscheidene „I)resbytei'ies" is de vraag besproken of de Assembly van dit jaar, die in het laatst van Mei vergadert.

niet verzocht moet worden om de actie van verleden jaar te herzien. In minstens vier „presbyteries" is reeds besloten, om een „ouverture", ^) die op herziening doelt, door te zenden. Wat daarvan de uitkomst zal wezen, hoop ik de volgende maal te rapporteeren.

• Middelerwijl is de geheele kwestie reeds weer in een nieuw stadium gekomen. Ds Mc Intire van Collingswood, N. J. had een „ouverture" van denzelfden inhoud als die van Dr Machen bij zijn Presbytery ingediend. Weer heeft Dr Speer hierop schriftelijk geantwoord. En in dat antwoord heeft hij het modernisme duidelijker dan ooit te voren onder zijn bescherming genomen. Ds Mc Intire heeft nu een brochure van 98 bladzijden geschreven, waarin hij het geheele antwoord van Dr Speer weergeeft, alsook zijn wederantwoord. Slechts één

punt uit deze brochure wil ik noemen. Een zekere Miss lürkland had een pamflet geschreven, getiteld: „The Way of Discovery". In dit pamflet, dat door en door modern is, zegt zij onder anderen, dal wij evenals Christus, goddelijk moeten worden. Als dat niet mogelijk is, zegt zij, is het werk van Christus minder dan waardeloos. Ik geef haar woorden letterlijk weer. „There bas been only one human being brave enough to release within himself the full creative power of t> elieving that God was his Father. But unless Jesus' method of making himself divine can be imitated, his achievement is a mockery rather than a challenge". 1°) Dit nu verdedigt Dr Speer. Hij zegt: „hut when Miss Kirkland speaks of Jesus „making Himself divine" and of His Imitability, and of His being truly human, she can rest on such Scriptural passages as John 5:18; 13:13; 1 John 2:6; 1 Peter 2:21; 1 Corinthians 11:1; 1 Timothjy 2:5;

Acts 17:31; Hebrews 4:15".") Men zal hieruit wel zien, dat het wel heel zacht is uitgedrukt, als ik zeg, dat Dr Speer het Modernisme in bescherming heeft genomen. Als men het niet zwart op wit voor zich had zou men het

niet kunnen gelooven. En wat antwoordt Dr Speer nu, als hij hierop is gewezen? Schriftelijk heeft hij nog niet geantwoord. Of hij dat zal doen, weet ik niet. Maar op 30 April, nu twee dagen geleden, was hier in Philadelphia een groote „mass-meeting". Dr Speer was de spreker. Het doel van de meeting, zooals aangekondigd, was om publiek antwoord te geven op de critiek die in de laatste weken op den officiëelen zendingsboard was uitgebracht. En wat was dat antwoord? Het antwoord was, dat alles lief en best en goed en zuiver was. Men stond, wat het leerstellige betrof, nog op hetzelfde standpunt als dat der vroede vaderen. Hoe dit overeen te brengen was met zijn eigen woorden aangaande Miss Kirkland werd door Dr Speer niet besproken. Het cardinale punt werd verzwegen. Ook werd de „affirmation" doodgezwegen.

Dr Speer wist van niemand, noch in den boardj noch onder de zendelingen, die niet rechtzinnig was in de leer. Het feit, dat een lid van den board de „affirmation" heeft onderteekend, alsook onderscheidene zendelingen, is dus, volgens Dr Speer, van geen beteekenis voor hun rechtzinnigheid.

De meeting was een groot succes van het standpunt van den officiëelen board. Met stille ontroering luisterde men naar Dr Speers verklaring van zijn eigen geloofsbelijdenis. Er was een traan in zijn oog en beving in zijn stem. De voorzitter van de vergadering zeide dan ook aan het slot, dat ieder nu wel voldaan zou wezen. Hij verzekerde Dr Speer, dat men hem als grooten, welhcht als den grootsten zendingsleider, het volkomenste vertrouwen schonk.

De andere zijde zal echter ook gehoord. Op de drie eerste Vrijdagavonden in Mei zal Dr Machen in een ^radio-hookup" van New-York, Philadelphia en Pittsburgh spreken over den tegenwoordigen toestand in de Presbyteriaansche kerk. En dan komt de „General Assembly", waarover den

volgenden keer. C. VAN TIL.

Voor degenen die zelf meer vem de zaak willen lezen verwijs ik naar de volgende pamfletten en brochures, gratis verkrijgbaar, van:

The Independent Board for Presbyterian Foreign Missions Room 1531, Twelve S. Twelfth St. PhiladellAia Pa. U. S. A.

1. „Modernism and the Board of Foreign Missions of the Presbyterian Church in the U. S. A.", by J. Gresham Machen.

2. , , The Independent Board for Presbyterian Foreign Missions, — A Statement as to its Organization and Program", by the General Secretary.

3. „Have the Organizers of the Independent Board for Presbyterian Foreign Missions Violated the Law of the Presbyterian Church on the U. S. A.", by Murray Forst Thompson.

4. „The Independent Board for Presbyterian Foreign Missions, — Sidelights upon Its Work and Witness", by the General Secretary.

5. „Statement to the Committee of the Presbytery of New Brunswick", by J. Gresham Machen.

6. „Foreign Missionary Betrayals of the Faith", by Charles G. Trumbull.

7. „The Auburn Affirmation", by Rev. H. Mc AUister Griffiths.

8. „Dr Robert E. Speer, The Board of Foreign Missions of the Presbyterian Church in the TJ. S. A., and „Modernism", by Rev. C. Mc Intire.

9. „The Independent Board Bulletin". Dit maandblad is 50 cent per jaar. De nummers voor Jan. en Febr. 1985 zijn gratis verkrijgbaar.

10. „Christianity Today" | 1.00 per jaar, proefnummers gratis.

Dit laatste dient besteld in Witherspoon Bldg. Philadelphia Pa.

D'e officieele boajd heeft ook eenige brochures. Deze zijn gratis verkrijgbaar als men schrijft aan:

„The Board of Foreign Missions of the Presbyterian Church in the U. S. A.

1) Presbyter, ouderling; presbytery, kerkeraad.

2) Board: bestuur, moderamen.

3) General Assembly: Algemeene Vergadering.

4) Onafhankelijk (Vrij) Comité voor Presbyteriaansche Bultenlandsche Zending.

5) Clerk, griffier, "scriba"....

6) Synode van Pennsylvania.

" 7) Affirmation: 'Verklaring (van Auburn).

8) Een Theologische Hoogeschool te Princeton.

9) Voorstel.

10) Slechts één menschelijk wezen is dapper genoeg geweest, om in zijn binnenste vrije baan te laten aan de volle scheppende macht van het geloof, dat God zijn Vader was. Maar indien Jezus' wijze van zelfvergoddelijking (door ons) "'et zou kunnen worden nagevolgd, dan ware de vrucht van zijn werk eerder een dwaasheid dan een tot ons komende roepstem.

11) Wanneer evenwel Miss Kirkland zegt, dat Jezus zich- ? ^lf „vergoddelijkt", en dat men Hem kan „navolgen" (daar- "}). en dat hij werkelijk een menschelijk wezen is, dan kan 2'J zich daarbij gronden op schriftuurplaatsen als Joh. 5 : 18 •••• enz. (Acts = Handelingen).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen