GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

„The pleasing bar"

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„The pleasing bar"

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amice,

Je oudejaarsavondoverde'nkuig, — zal die gerust zijn? „Sylvester-avond" behoort onder ons niet tot de „onder praecept" staande feestdagen. Trouwens, hij staat óók niet onder roomsch praecept. Rome zou nog de eenige kans hebben kunnen bieden voor de Ijking van Sylvesteravond als feestdag. Je kent toch den naam Sylvesteravond wel als aanduiding van den oudejaarsavond? Welnu, die heele wonderlijke benaming is. ontleend aan het feit, dat de roomsche paus Sylvester gestorven is op den laatsten dag van het jaar 335. Een bekend man; onder zijn „regeering" is het concilie van Nicea gehouden, en als jij thuis bent In je kerkboek, achterste gedeelte, dan wéét je wat dat concilie gedaan heeft, en nóg beteekent. Ook gaat het verhaal, dat deze paus Constantijn — den eersten „christenkeizer" — heeft genezen en gedoopt. Maar al is hij een man van beteekenls geweest, ook voor ons —: die eerste eeuwen waren ook de onze, jülst de onze — dat Is toch geen reden om een twééden Decemberdag te noemen naar een roomschen man? We hebben aan één genoeg, zoo niet te vepl. Natuurlijk denk ik aan Sinterklaas.

Maar de oudejaarsavond blijft onzen geest boelen; we schuiven op naar 't graf. En 't is den mensch gezet, éénmaal te sterven en daarna het oordeel. Tenslotte Is de jaarwisseling niet een droom van óns, maar een instelling van God.

Juist daarom is het gedenken van dien dag ook voor jongeren zoo goed: zou dat een zede van knlesooreu zijn? O neen; ze zouden met kniezen ophouden, als ze maar werkelijk „gedachten". Kniezen is juist een pogen om zich te ontdoen van deif elsch-tot-gedachtenls.

Dezer dagen las ik weer eens In den quasi-bijbel der Mormonen. Je hebt wel eens van die secte gehoord; ze heeft veel van zich doen spreken, en heeft er verstand van, te zorgen, dat dat nóg gebeurt. Ook in Nederland zijn ze tegenwoordig wéér aan den gang. 't Is lang geleden, dat ik zelf — toen op jouw leeftijd — met een paar vrienden in de plaats waar we samen studeerden, eens op de kamer van één onzer, een ontmoeting had met twee van de apostelen, of zendelingen der Mormonen. Ze waren er neergestreken, en wilden ons stadsvolkje winnen voor het Mormonisme. En wij zouden nj probeeren hen te verslaan, waar ze bij waren. We hadden ze ultgenoodlgd, om met den bijbel op tafel, zich te laten overtuigen, dat ze een vdlschen profeet volgden.

Nu, ze waren niet malsch. Ik zal niet zeggen, dat ze den bijbel beter kenden dan wij; want bijbelkennis is geen aangelegenheid van veel teksten uit het hoofd kennen, maar van Inzicht in de eenheid van Gods openbaring. We hadden goede leermeesters gehad van huls uit, op school, en later, en we volgden nog dagelijks zulke goede leermeesters. Maar die twee mormoontjes — wel, m'n goeie man, ze kenden teksten, losse teksten, bij de honderden. Ze wisten ook precies, waar ze stonden. Ik herinner me één van die amerikaansche kereltjes: onge vent, bleek, nerveus, maar zijn bijbeltje in de hand lag geen oogenblik stil. Toen iemand onzer hun betwistte, dat het ware volk Gods speciaal naar Amerika zou overgebracht zijn (je weet, dat de Mormonen in den staat Utah, met name in Salt Lake City, hun centrum, en prachtlgen „tempel" hebben), toen vloog de hand van den „zendeling" naar Genesis 49 : 22. Daar lezen we van den zegen, dien Jacob op zijn zonen legde. Van Jozef sprak Jacob: ls branches (Hebr. daughters!) run over the wall: ijn takken (dochters) loopen over den muur. Heel wat engelsche en amerikaansche bijbeluitgaven vermelden bij wijze van kantteekening, dat het hebreeuwsche woord „banooth" al wordt het vertaald door „takken", ook, en wel meestal, „dochters" kan beteekenen. Dat doet trouwens onze Statenvertaling ook. Nu Iaat ik dien tekst en die exegese' verder rusten; we zijn maar gewone menschen. Maar die mormoon versloeg alle geleerden üi éénen: e takken van Jozef liepen over den muur, den „wall"; die muur was de Atlantische Oceaan, die zoo heel lang schelding tusschen de volkeren gemaakt had; en dus waren de takken van Jozefs wijnstok (of woudt U lezen: ijn dochters? dat mocht ook wel, de Mormonen hielden vaak meer dan één vrouw erop na) heengetrokken over den Atlantlschen Oceaan. Het daagt weer in het Westen: tali! Je ziet, dat Hitler niet de eerste geweest is, die het had over den Atlantlk-Wall. Maar die moest dan alle „takken" tegenhouden.

Nu dan, die Mormonen met hun vreemde denkbeelden Interesseeren ons verder niet. Ik wil naar den oudejaarsavond terug. Op de laatste bladzij van hun „Boek van Mormon" (dat Is dan die quasi-bijbel van hen) staat, In het laatste vers:

And now I bid unto all, farewell. I soon go to rest in the paradise of God, until my spirit and body shall again re-unite, and I am brought forth triumphant through the air, to meet you before the pleasing bar of the great Jehova, the eternal Judge of both quick and dead. Amen i).

Heb je ook niet eventjes vreemd opgekeken, toen je daar las: he pleasing bar? De plezante bar van Jehova? Jehova's aangename, behaaglijke , , bar" ? Voor die aangename bar hoopt de schrijver zijn lezers weer te ontmoeten, straks, als ze door de lucht zijn gevoerd, om den Heere te ontmoeten. O nee, er staat iets anders: m elkaar (!) te ontmoeten. Die „pleasmg bar" komt trouwens niet alleen aan het slot van dezen mormonen-, , bijbel" voor, ter plaatse waar de echte bijbel heeft: ie deze dingen getuigt zegt: a. Ik kom haastig, ja, kom, Heere Jezus. Maar dezelfde uitdrukking, en vrijwel dezelfde volzin, wordt ook op een andere plaats van het Boek van Mormon gevonden: he Book of Jacob (broeder van Nephi), 6 : 13.

Nu moet je eerlijk blijven, en geen plezant misbruik maken van het feit, dat het woord „bar" herinneringen wekt aan kroegen, salons, en een toonbank met hooge krukken, waarachter een mixer, die allerlei alcoholische dranken uitreikt aan de klanten. Behalve een buffet, een gelagkamer, kan het woord ook beteekenen: lagboom, barrière, afsluitboom, maatstreep, balk, balie. En bij dat laatste woord zijn we al de gelagkamer uit-, en de rechtszaal binnengestapt. Ook de engelsche bijbel kent het woord „bar": ob 38:10: grenzen en deuren" van de Statenvertaling heeten daar „bars and doors" (van den oceaan). En in Jona 2:6 zegt de biddende Jona: he earth with its bars closed upon me for ever: e grendelen der aarde sloten zich voor mij voor eeuwig.

Ook over het boek van Mormon nil nisi bene: niets dan met goede reden en op goede wijze. Die „pleasing bar" moet wel de Balie zijn, waarachter de Rechter zit van hemel en van aarde.

Maar dat woord „pleasing", — aangenaam, genoeglijk — hoe denk jij daarover? Is het niet een tikje overmoedig? Is het niet te zeer een trotseeren van den „hoogen", en „verheven" en „verschrikkelljken" troon? Spreekt zóó iemand, die pas gelezen heeft: k zag een groeten witten troon, en Dengene, die daarop zat, van Wiens aangezicht de aarde en de hemel wegvloden (Openb. 20 : 11) ?

Laten we maar kort zijn. De ideeën, die de Mormonen aangaande den hemel en de zaligheid hebben, wel, ik hoop dat je er nooit Iets van zult „smaken en proeven". En het woord „pleasing" als technische term is een grofheid. Zóó opvallend, dat het mij treft, dat de nederlandsche uitgave (Amsterdam 1890) wél in de eerste plaats (Boek V. Jacob, 6 : 13) als vertaling geeft: den aangenamen rechterstoel van God", doch de tweede maal (aan het eind) dezelfde uitdrukking weergeeft met: en grooten rechterstoel van „den grooten Jehova". Eerlijk is die vertaling niet. Je voelt: et Is mis met dat „pleasmg". Ook al kent de engelsche bijbel de woorden „pleasant" en „pleasantness" en „please" en „pleasure" in allerlei teksten, waar het met ons woord „plelzier" niets te ma^ ken heeft.

En toch, en toch En toch, beste kerel, als jij en ik op oudejaarsavond niet kunnen zeggen: „daarom verwachten wij dien grooten dag met groot verlangen, om ten volle te genieten de beloften Gods in Jezus Christus onzen Heere", wel, dan hebben we iets niet beleden, dat wij toch zeggen te belijden. Het is de grendel, de „bar" van onze Belijdenis, het zijn haar laatste, woorden.

Want hoe het zij: the pleasure of the Lord shall, pros-

per (Jes. 53:10); en: t is your Fathers good pleasure to give you the kingdom (Luc. 12 : 32); en Hij heeft ons verkoren according the good pleasure of his will (Efeze 1:5). Maar wie niet gelooft: y soul shall have no pleasure in him (Hebr. 10 : 38).

Als je soms zegt: dat is engelsch, dan zeg ik van mijn kant: ik heb je toch de teksten genoemd? Zoek za op, en ga dan naar de kerk, den oudejaarsdienst. En als je soms na den dienst bij de oliebollen verklaart, dat je onder de preek „genoegen" hebt gehad, wel, dan moet je meisje maar eens je vragen, of „genoegen" wel erg veel van „pleasing" en of de preek als sleutelbediening wel zoo lieel ver van de Balie verwijderd is. Misschien laat ze je wel kleuren. Hoe het zij: besluit den dag van het jaar met volle attentie voor het slot van je confessie. Het zij pleasing, in den welaangenamen tijd. Dag, en goeden nacht, je


1) En nu, ik bid u allen vaarwel. Ik ga spoedig tot de rust in het paradijs van God, totdat mijn geest en lichaam zich wederom zullen vereenigen, en ik triumfeerend ben heengedragen door de lucht, om u te ontmoeten voor de aangename , , bar" (zie vervolg van het artikel) van den eeuwigen Rechter van levenden zoowel als van dooden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 30 december 1950

De Reformatie | 8 Pagina's

„The pleasing bar

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 30 december 1950

De Reformatie | 8 Pagina's