Mozaïsch en Romeinsch recht : eene vergelijkende rechtsstudie - pagina 26

18 Vlak omgekeerd is de ontwikkelingsgang hij het volk van Israël. Hier ontplooide de veelheid zich uit de eenheid. Geen aan elkaar vreemde elementen moesten eerst langzamerhand tot natie samengroeien. Veeleer was ahe inmenging van vreemde bestanddeelen moeielijk gemaakt. In het huwelijk komen thans man en vrouw, bij voorkeur zelfs uit minder nauw aan elkander verwante geslachten, tot een, en hebben dan ook subjectief de door den huwelijksband reeds objectief gelegde levenseenheid te verwerkelijken. In af keurenden zin schreef de hoogieeraar Land onlangs van de vrouw, wat de verhouding betreft, waarin zij naar onze wet staat tot haren man: „Zij is volgens onze wet — ook al op grond van eerbiedwaardige oude rechtsovertuigingen — een vreemde; zij zal van hare kinderen onderhoud kunnen eischen, maar de man mag haar bij testament of bij schenking niet het noodige toeleggen ^) om haar overige dagen in onafhankelijkheid te kunnen slijten." 2) De vraag wordt wel gedaan, waartoe ook de wet alleszins aanleiding geeft, ot man en vrouw over en weer bloedverwant zijn »). staan van het Homeinsche volk meent Schmidt, t. a. p., bl. 60 en volgg., voor een deel het verschil te kunnen verklaren, dat tusschen Romeinsch en Germaansch recht bestaat. ') Voorzoover hiertoe meer gevorderd wordt dan het beschikbaar gedeelte bedraagt. 2) Rechtsgeleerd Magazijn, 9de jaarg., all. 4/5, bl. 342. In 'een opstel üeber Tesllrfreiheit und P/lichtÜieil in het Zeilsclirift für oergleichende Reolitswissenschaft, dl. II, bl. 200, schrijft Prof. Bruns, dat op grond van de eenVieid in het huwelijk echtgenooten elkaar hun gansche vermogen of althans het geheele vruchtgebruik moeten kunnen laten, wijl „bei der deutschen Ehe im Gefühle der GattedenKindern vorgeht, and nicht wie in Rom die Kinder den Gatten." ^) Üver het begrip van bloedverwantschap spreekt Julius Lippert, Die Geschichte der Familie, bl. 8 en volgg. Hij wijst er op, dat naar oude beschouwing alle verwantschap „in der Identitat des Blutes bestehe." In het bloed, zoo rekende men, en leert ook het Oude Testament, ligt het leven, de ziel. Men is geestverwant omdat men Woerfverwant is. Deze gedachte is zoo algemeen, dat op tal van plaatsen „die sich verbrüdern wollen, entziehen sich irgendwo an ihrena Leibe Blut und bringen dieses irgendwie wechselweise in Vermischung rait dem Blute des andern. Telles." Ook meent hij „dasz der Weintrunk, der die „Biüderschaft" macht, das Ueberbleibsel eines Mischtrunkes ist, in dern einst das Blut natürlich nicht fehlte." Trouwens werd vroeger' ook uit eenzelfden beker gedi'onken. Treilend zijn de opmerkingen, die von Ihering, Der Zweckim Recht, Bd. II (Ie ed.), bl. 439 en volgg., wijdt aan wat hij noemt de „Ei-hebung vom Com.>nunismus heim Mahle zum Individualisnius." „Unser heutiges Decorum erfordert," zoo schiijft hij daar, „dass jeder der Tischgenossen alle diejenigen Gertithe, deren er bedarf, für sich allein zum ausschliesslichen Gebrauch erhalt: seinen eigenen Stuhl, Teller, seine Gabel,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen