Ideëel en reëel - pagina 75

73 J En ik zao: eenen nieuwen hemel en eene nieuwe aarde; want de eerste hemel en de eerste aarde was voorbijgegaan en de zee was niet meer. En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit den hemel, toebereid als eene bruid, die voor haren man versierd is. En ik hoorde eene groote stemme uit den hemel, zeggende: »Zie, de tabernakel Gods is bij de menschen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God zelf zal bij hen zijn, en hun God zijn. En God zal alle tranen van hunne oogen afwisschen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn: want de eerste dingen zijn weggegaan."

De feiten in het leven onzer Hoogeschool gedurende het afgeloopen jaar, zijn, voorzooverre zij hier vermelding verdienen, niet vele geweest, maar des te meer van diep ingrijpende beteekenis. Het was een jaar van voortdurende spanning. Reeds terstond in den aanvang zag de Senaat zich genoodzaakt, over te gaan tot eenen maatregel, die hem niet aangenaam was. Hij wendde zich rechtstreeks tot het publiek en motiveerde die daad aldus: »DE S E N A A T DER VRIJE UNIVERSITEIT, alhier, gezien hebbende, dat eenige deelen uit een stuk, tot zijn archief behoorende, publiek zijn gemaakt, heeft het geraden geoordeeld, dit stuk thans in zijn geheel openbaar te maken., opdat het in zijnen samenhang en zijne strekking kunne worden beoordeeld." In eene Algemeene Vergadering der Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden grondslag, gehouden den 2 7sten Juni 1895, was eene Commissie van Enquête

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen