Schuld en straf - pagina 41

, <>

35

^Ta*'"*"^".^^" ^ ^

het woord een anderen zin dan de gewone i97). Immers heeft hij toerekeningsvatbaarheid opgevat, niet in verband met daden, maar als vatbaarheid om door straf gedetermineerd te worden; „passive Straffahigkeit;" als „die Empfanglichkeit fur die durch die Strafe bezweckte Motivsetzung". i98) Als „Bestimmbarkeit durch den Strafvollzug" etc. 199). Van daar dat hij toerekeningsvatbaarheid aan onverbeterlijken ontzegt: „der unverbesserliche Verbrecher ist nicht zurechnungsfahig!' D. w. z: „die Empfanglichkeit des Thaters für die durch die Strafe bezweckte Motivsetzung fehlt." Trouwens bedoelt de „Sicherungsstrafe", die op dezulken moet worden toegepast, niet het inplanten van motiveerende voorstellingen. Zegt hij dan ook, dat de toerekeningsvatbaarheid niet eene grens is, die de menschen in twee klassen scheidt 200)^ zoo schijnt hij daarmee te bedoelen, dat onder de misdadigers wel zijn, die voor geen Motivsetzung vatbaar zijn, terwijl juist aan krankzinnigen door de suggestie-therapie motiveerende voorstellingen kunnen worden ingeplant. Daar de straf moet determineeren, en dit niet de ratio der maatregelen is tegen onverbeterlijken, zoo moest VON LISZT wel tot de conclusie komen, dat die maatregelen vallen buiten het strafbegrip 201). Daarentegen zijn krankzinnigen, voorzoover zij door straf bewerkt kunnen worden, wel toerekeningsvatbaar, d. i. „passiv-straffahig." Voorts zijn er ook veiligheidsmaatregelen, die bedoelen te motiveeren. Het principieele onderscheid tusschen die en straf kan dus, zegt VON LISZT, niet blijven. Zoo werd de grensverschuiving hoe langer hoe grooter, en sprak hij ten leste uit: „Der allgemeine Begriff der Zurechnungsfahigkeit entfallt." Als determinist heeft VON LISZT het eigenlijke begrip van toerekeningsvatbaarheid terzij gezet, en van de poging om in het oude woord een' anderen zin te leggen, moest hij zelve voelen, dat zij leidde tot hopelooze verwarring, en strafrechtelijk niets meer gaf Ook LöFFLER verstaat onder toerekeningsvatbaarheid „passive Straffahigkeit." Maar deze term heeft bij hem weer andere beteekenis dan bij VON LISZT. Staat de laatste in hoofdzaak op het standpunt der speciale preventie, LÖFFLER neemt dat der generale preventie in, en dienovereenkomstig schrijft hij: „Passiv strafïahig

^y^ -

^ ^ ^ -y> ' v ^ \i^.ry^ -i p, , ,|,/X ' ^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen