Buitenland.

GEMENGD NIEUWS

Een perfectionist. Een der voornaamste leeraars van het moderne perfectionisme of de volmaaktbaarheidsleer, was de Engelsche predikant Harrington Evans, een zeer begaafd prediker. Deze sprak eenmaal uit, dat hij ongaarne hoorde »dat christenen de tollenaarsbede: o! God, wees mij zondaar genadig! baden. De heilige heeft vergeving van zonde. Ik weet wel, dat hij nog zondigt, maar toch heeft hij volledige vergeving, en het is mij altijd alsof ik in het »o! God wees mij zondaar genadig", iets van het rammelen der oude ketenen hooif» Er kwam evenwel een tijd waarin hij leerde verstaan, wat hij te voren voor het rammelen der ketenen hield. Óp zijn grafsteen staan nu de woorden : -'»0.! God, wees mij zondaar genadig.»

Een verblijdend verschijnsel, E. Lobenstine, een Amerikaansch Zendingssecretaris in China, schrijft: i> De oorlog kwam over ons allen als een zware slag. Al onze gedachten worden er door in beslag genomen. Al de zendelingen der verschillende nationaliteiten die in China arbeiden, gevoelen er diepe smart over; van bitterheid tegen de landen met welke hun land in oorlog was, heeft men bij de zendelingen weinig bemerkt. Men stelde zich de vraag, wat de oorlog, met name op finanti eel gebied, op de verschillende zendingsterreinen uitwerken zou, en was van meening dat in de eerste plaats de Duitsche Evangelische missies zouden te lijden hebben. Aanstonds zette men zich in verbinding met Amerika voor een inzameling van gelden voor noodlijdende missies van onderscheidene nationaliteit. Maar wij zendelingen waren onzen collega's ook een persoonlijk bewijs van broederlijke trouw schuldig. Zoo werden door gaven uit ons midden en andere l^ijlrage-', die wij in Koeling en Pei-Tai-Mo ontvingen, ongeveer ƒ 4200 saamgebracht. Dit geld werd onder de verschillende zendelingen verdeeld, ^-'waaronder de Bazelsche, Berlijnsche, - de Rijnsche en de Duitsche China-AUianz-Mission. Wij, bidden er voor, dat trots alle nationale verschillen, het bewustzijn, gemeenschappelijk den Heere te dienen, nog meer de beheerschende macht in ons leven worde. De Christelijke kerk moet zich nog veel meer van de eenheid van al het zendingswerk .bewust worden".

De drukking der melk brengt boter voort. Een christen uit Zuid-Frankrijk deelt het volgende mee uit een brief van zijn zeven-en-twintig-jarigen zwager, die als soldaat' in de loopgraven strijdt: ' < r .. .Zoodra de kogels en granaten ons met rust laten in de loopgraveg, vereenigen wij ons tot een klein clubje, waar ik' dan gelegenheid heb, er bij mijn kameraden op aan te dringen, hun hart toch aan den Heiland te-geven, die allen liefheeft en roept. Verscheidenen schijnen diep getroffen te zijn door Gods Woord.

«Zeer dikwijls ben ik met mijn geloovige kameraden samen, en wanneer we niet te dicht in de nabijheid van den vijand zijn, zingen wij van den morgen tot den avond onze liederen.

»Zoo gaan wij van den eenen dag in den anderen, ondersteund en opgewekt door onzen geliefden Heere en Heiland, Jezus Christus, die ons in Zijn armen draagt, en ons met zijn vleugelen beschermt. Ik ben daarom niet terneergeslagen en moedeloos: integendeel, ik vertrouw, dat Hij, die mij behoedt, niet zal veranderen."

De ontvanger van den brief, waaruit we bovenstaande aanhalingen deden, deelt voorts nog mede, dat zijn zwager vóór den oorlog geheel en al onverschillig was. hoewel hij een kind van geloovige ouders was. Ook schrijft hij: «Men ziet overal veel tranen vloeien, maar God gebruikt de zorgvolle tijden om zielen tot zich te trekken, opdat zij Hem zouden zoeken en leeren kennen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen