Onze Diaconale Conferentie,

Nu in bet Diaconaal Cori^espondentieblad het uitvoerig verslag verscheen van de Centrale Diaconale Conferentie, die'18 September te Utrecht gehouden werd, zij het ook ons vergund op de besluiten, door deze Conferentie genomen, de aandacht te vestigen.

De eerste vraag, die daar aan de orde kwam, en door Enschedé was ingezonden, luidde aldus :

, , Wanneer het blijkt, dat de plaatselijke Kerk, hetzij uit oorzaak van den nood der tijden, of om andere redenen, niet voldoende meer kan bijeenbrengen om den nood harer armen te lenigen en de Diaconie naar andere middelen dient uit te zien, is het haar dan geoorloofd, b.v. met eeri lijst te coUecceeren bij de gegoede ingezetenen harer woonplaats (niet Gereformeerden)" ? "

Na een breedvoerige discussie, waarbij bleek, dat. tengevolge van den stilstand der fabrieken'in Enschedé groote nood heerscht, en, daar' de Diaconie niet in staat was uit eigen middelen in dien nood te voorzien, zich een Comité had gevormd om gaven te vragen, nam de Diaconale Conferentie de volgende conclusiën aan: lo. Dat de Diaconie alleen dan heeft op te treden, wanneer blijkt, dat er geen andere van Gods wege aangewezen helpers zijn.

2o. dat zij daarom, wanneer tengevolge van de ontwrichting der maatschappelijke toestanden bijzouriere moeilijkheden ter plaatse zich voordoen, allereerst de .patroons, bijzondere kringen in de burgerij en ten slotte ook deze zelve heeft te wijzen op hun plicht om Jiaar vermogen bijstand te bieden, in de^en algemeenen nood. , 3o. dat eerst wanneer 'desondanks niet in alle nooden van de behoeftige leden der Gereformeerde Kerk kan worden voorzien, biocd-verwanten en vrienden evenmin kun-nen helpen en ook de Diaconie zelve daartoe niet in staat i», hulp gevraagd mag worden van elders.

4o: dat dit dan echter niet op den weg ligt van een particulier comité, doch van de Diaconie zelve.

So. dat zij dan ook niet moet vragen buiten den kring der Gereformeerde Kerken, doch alleen aan de zuster-Diaconieën.

Een tweede, niet minder belangrijke vraag was door Hilversum ingezonden ; sWelk standpunt hebben de Gercf. Diaconieën in te nemen, ten aa'azien van schoolkleeding en schoolvo.eding ? « Aanleiding tot deze vraag was, dat het Gemeentebestuur als tijdelijke crisis-maatregel schoolkleeding en schoolvoeding had ingevoerd, waarvan ook de kindéren der Bijzondere scholen konden genieten. Het bestuur der Gereformeerde School meende echter, na overleg met de Diaconie, om principieele redenen Van dit aanbod geen gebruik te moeten maken. Bleek, dat de kinderen wegens onvoldoende kleeding of voeding de School niet konden bezoeken, dan behoorden naar zijn oordeel de diakenen hierin te voorzien. Prof. Fabius, die de Conferentie bijwoonde, wees er met nadruk op, dat heel deze idee van schoolvoeding en schoolkleeding een uitvloeisel is van de moderne opvatting van den Staat en. een ontwrichting is ran het huisgezin.

De diaconale conferentie sprak dan ook als haar gevoelen uit: dat de voorziening in dé.behoefte aan voedsel en kleeding niet mag geschieden buiten verband met de verzorging van het gezin in zijn geheel, dat de «moderne gedachtes èn dit voorbijziet èn het leunen op den Staat tot gewoonte maakt, dat daarom de Diaconie tegenover de smodarne gedachte» haar beginsel met kracht moet hoog houden.

Het laatste punt, dat aan de orde kwam, was de vraag, in hoeverre de eisch der geheimhouding van de namen der ondersteunden ook in verband met onze deelneming aan den Armenraad moet gehandhaafd worden.

Twee juristen waren uitgenoodigd om de Conferentie hierover van voorlichting te dienen. Mr. Rensma voerde het pleidooi voor de mededeeling der namen aan den Armenraad, omdat deze namen op een geheim register worden geplaatst, en dus van een bekendtnaken dezer namen niet gesproken kon worden, terwijl het belang der diaconie zelve meebracht, dat aan den Armenraad zoo volledig mogelijk inlichtingen worden verstrekt, opdat misbruik van de diaconale bedeeling kon worden voorkomen ; terwijl daarentegen Mr. Van Maare het principieele standpunt bepleitte, ook door de Generale Synode te 's Gravenhage ingenomen, dat zulk een" mededeeling van de namen onzer armen aan een buiten onze kerken staand college in strijd is met het karakter van de armenverzorging en daarom in geen geval mag toegelaten worden. Een beslissing nam de Diaconale Conferentie over dit punt nog niet, maar wc twijfelen geen oogenblik "of de Conferentie zal, hoe geestig ook het referaat van Mr. Rensma was, zich toctf met het gevoelen van zijn juridischen collega vereenigen. Uit practisch oogpunt is er zeker veel voor het standpunt van Mr. Rensma te zeggen en we stemmen hem ook gaarne toe, dat waar het hier een geheim register geldt, het gevaar van bekendwording van de namen der door ons ondersteunde armen niet zeer groot is; maar dit neemt niet weg, dat elke afttfijking van het beginsel, dat de namen onzer armen geheim moeten blijven, zeer gevaarlijke consiequenties meebrengt. Onze Generale Synode zou niet met zooveel kracht bij de Regeering er tegen zijn opgekomen, dat de bekendmaking van de namen onzer armen aan den Armenraad in de wet v/erd voorgeschreven, wanneer zij daarin geen afwijking zag van het beginsel. En nadat nu op aandrang der Synode deze bepaling in, de Armenwet gewijzigd is, die door heel onze' Kerk afgekeurd was, , ^ zou het toch wel al te zonderling wezen, wanneer onze diakonieën uit eigen beweging gingen doen, waartegen als een onrechtmatigen eisch der Overheid door onze Kerken geprotesteerd was.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen