Evolutie of revelatie - pagina 110

108 penden aard, dat ik slechts enkele punten hier kan aanroeren. G-. LOTZ had reeds in 1883 in zijn magistrale studie Quaestiones de historia Sabbati er op gewezen, dat èn de indeding van de xoeek èn de zevendaagsche rustdag door de "Westersche volkeren ontleend zyn aan de Joden en behalve by de Babyloniërs bij geen volk een spoor van deze weekindeeling of Sabbath-rustdag te vinden is. Op dien grond meende hy, dat van een oorspronklijke inzetting van den Sabbath in het Paradijs geen sprake kon wezen, daar anders ook bii andere volkeren de weekindeeling en Sabbath moest te vinden ztjn. Aangezien nu ook by de Babyloniërs een dagvoorkomt, die saö&ate heet; de weekindeeling volgens hem te danken is aan de astrologen van Babel (de hebdomadas astrologica, waarnaast een gewone week liep, die ontstaan was door de maand in vier deelen te verdeelen); en deze week telkens sluit met een rustdag, die dan deze sabbattu zou wezen, kwam hy tot deze conclusie: Israelitae sabbata a Babylonis acceperunt, Moses ea religioni Jehovae accomodata nova lege confirmavit ac sanxit. Inde a Mosis tempore Israelitis septimus quisque dies sabbatum fuit (p. 105, 106). De keilinscripties, waarop deze onderstellingen gegrond waren, werden door hem afgedrukt, p. 38—49. Gelijk vanzelf spreekt heeft Delitzsch deze conclusies overgenomen en zonder vermelding van bron in zijn eerste voordracht verklaard (p. 28, 29, 61): „Da die Babylonier einen von ihnen als „der T a g " (KC^T' è,ioy^inv) bezeichneten Sabbathtag (sabattu) hatten, an welchem zwecks Versöhnung der Götter „gefeiert", d. h, kein Werk gethan werden sollte, und da in einem... Opfer- und Fest-kalender der 7,14,21,28 Tag eines Mouats als Tage bezeichnet sind.. die „f(ir irgend ein Anliegen(Geschaft?)nichtgeeignef'sind, so dürfte kein Zioeifcl möglich sein, dass wir die in der Sabbath hezw. Sonntagsruhe beschlossene Segensfüüe im letzten Grunde jenem alten Kulturvolk am Eufrath und Tigris verdanken." Het is deze uitdi'ukking, die aanleiding heeft gegeven aan Assyriologen en Theologen om het Sabbathsvraagstuk nog eens grondig te onderzoeken en het resultaat kan ik bijna woordelijk aan ZIMMEEN, Keilinschriften und Bibel p. 30 ontleenen, omdat deze volkomen juist den stand der quaestie weergeeft en zyn getuigenis tegenover Delitzsch onverdacht is. De feiten zyn:1e dat in de Assyrische vocabulariën een bepaalde dag genoemd wordt sabattu; wat dit woord beteekent is echter onzeker; het woord wordt verklaard door een ander woord s'amaJ'M, dat niet j"Msiew of feiernbeteekent, maar volmaken (R. Dick Wilson, Princeton Review, 1903 No. 2 p. 246); in een dezer vocabulariën wordt tot nader aanduiding van dezen dag gezegd, dat het een um nuch libbi is, een dag om het hart (der goden) te „beruhigen", tot vrede en rust te brengen, dus een boete- en bededag (K. A. T.' p. 592); 2e dat uit den babylonischen feestkalender blykt, dat de 7,14, 21 en 28 dag en de 19 dag (d.i. de 7X7e dag van de voorgaande maand) van de overige dagen onderscheiden worden als umu lemnu: booze dagen. De bepalingen voor deze dagen luiden met kleine variaties aldus: Een dag, gewtjd aan (volgen de namen der goden), een booze dag.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen