De geschiedenis van Jezus en de apocalyptiek - pagina 12

termen „Enthusiasmus" en „Apokalyptik". Wat zich in dat „Enthusiasmus", dat bewogen worden door de Geest, voltrok, leidde tot veel meer dan tot het heden van het existentiële zelfverstaan van de Gekruisigde. Dat meerdere is duidelijk in het gebeuren dat zich afspeelt wanneer de nieuwtestamentische profeten optreden; het gebeuren dat Paulus naarKasemanns suggestieve vertaUng van 1 Cor. 14, 24 v. aldus beschreef: „Maar als allen profeteren en er komt een ongelovige of belangstellende binnen, dan wordt hij door aUen schuldig gesteld, door allen geoordeeld. Het verborgene van zijn hart komt aan het licht und er wird also auf sein Gesicht fallen und Gott die Proskynese darbringen, proklamierend: Gott is tatsachlich unter euch" ^''. In de profetie voltrekt zich „göttUche Epiphanie" op aarde. Er is dan continuïteit met de nabijheid Gods in Jezus, toen Hij op aarde was en die ons in de evangeliën zo indrukwekkend wordt getekend ^^. Volgens Kasemann maakt een formgeschichtliche analyse van het evangehe naar Mattheüs duideUjk, dat het Palestijnse „enthousiasme" onlosmakehjk verbonden was met de apocalyptiek, d.w.z. met de verwachting van de spoedige wederkomst van de Heer^^. Het zag in het ^° Kasemann, „Die Anfange ...", 180. ^^ Intussen wordt, aldus Kasemann, „Die Anfange...", 180v. de heerlijkheid van Jezus tijdens zijn aardse leven ver overtroffen door die van zijn epifanie in de profetie. Het aardse leven „stand ja noch, wie man von der Ostererfahrung her urteilt, im Schatten einer Verborgenheit, welche Unverstand, Zweifel und Unglauben begreiflich werden und vergebbar sein liess. Sich jedoch der unverhüUten Epiphanie Gottes im prophetischen Geist zu widersetzen, ist die eine schlechthin unvergebbare Sünde"; en dat verklaart dan Matth. 12, 32. -^ Kasemann, „Zum Thema..,", 258: „Aus der Zusammenhang ergibt sich, dass ich von urchristlicher Apokalyptik fast durchweg spreche, um die Naherwartung der Parusie zu bezeichnen". Dit zei Kasemann naar aanleiding van Ebelings opmerking, dat grote zorgvuldigheid vereist is bij het gebruik van de term apocalyptiek. Dat zal waar zijn. Juist daarom is het dubieus of men tegenover Kasemann ver komt met te verwijzen naar Luthers weerzin uit 1522 tegen de Openbaring van Johannes en de veroordeling van de geestdrijverij in de Smalkaldische artikelen („aller Ketzerei, auch des Papsttums und Mahomets Ursprung, Kraft und Macht") tegen hem uitspeelt; zie G. Ebeling, „Der Grund christlicher Theologie", Zeitschr. f. Theol. u. Kirche 58 (1961) 227—244; 230 v. Meer terzake is Ebeling als hij toegeeft dat „die Wesensbestimmung der Apokalyptik" niet uitsluitend uit de kenmerken van de „Literaturgattung der Apokalypsen" mag worden afgeleid, zoals men ook de gnosis niet uitsluitend uit de grote gnostieke systemen leert kennen a.a., 232. Ook is zakelijk juist dat een „durch den Glauben an Jesus modifizierte Apokalyptik am Anfang christlicher Theologie stehe", a.a., 234. Vgl. ook L. Goppelt, „Apokalyptik und Typologie bei Paulus", Theol. Literaturz. 89 (1964) 321—344; 327: „Nach allem wird die Erscheinung Jesu so in den Rahmen des apokalyptischen Welt- und GeschichtsbUdes eingefügt, dass dieser Rahmen von der neuen Mitte her gereinigt, gewandelt und vielfach auch durchstossen wird". Wat de term aangaat, er zijn wel redenen om te aarzelen of men hem zal gebruiken, zie ook mijn Mythologie en

10

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen