GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Evangelisatie en Politiek.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Evangelisatie en Politiek.

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een verband tusisohen Evangelisatie en Politie'k wordt gewoonlijk alleen gelegd door onze te'genstanders. In den volksmond is de evangelist een door de bo'urgeoisie omgekochte verrader va, n zijn klasse. Evena, is in d; ez'en gedaohtengang de zende-, ling rnet zijb. Bijbel e'en wegbereider is voior de koloniale troepen m'et hunne geweren, zoo is de. evangelisatie .'de voorpost van het kapitalisme, dat bij' eene predildng van tevredenheid en berusting het" hoogste belangi .liieeft. Bij eene encpiête naar de denkbeelden van ontwüdcelde arbeiders — ingesteld door Prof. Dr Rade uit Marburg — drukte iemand dit alzoo uit: „De Kerk' is 'pen hoogter P'Olitie-instituut, dat de god'deloóze wanorde ider kapitalistische miaatschappij' als goddelijke orde mö'et prediken". Het zou een Heine moeite zijn met een schat van citaten aan te toonen, 'jhoe algemeen verbreid deze meening is.

Natuurlijk aanvaard-en wij van onze zij'de dit verband tusschen politiek en evangelisatie in de verste verte niet. En bet is onze taajc aan het volk duidelijk' te maken, boe onjuist deze mieening is. Dat is de taak der apologie, 'der geloofsverdediging. Die moet er niet naar streven om het onbewijsbare te bewij'zen en , het onb'egrijpelijké te verklaren.: Dat is een neerhalen der goiddelijké majesteit in het rag onzer verstandelijlke spinnewebben. Neen, de taak der apologie in de evangelisatie is den me-nsch rechit voor God te .stellen; de steeneni weg te ruimen len 'de hoogten te slechten, dien de m'ensch tusschen zich en "den Eeuwige opwerpt. Nu zou eene goed-ingerichte evangelisatie —• ach waar hébben wij', Gereformieerden die — als van zelf die beschuldiging door hare inrichting weerleggen. Arbeidend onder rijk en arni, Roomsch en 'Protestant, eenvo'udigen en intellectueelen, alzoo met eenz'elfd'C getrouwheid onder aanhangers van alle poliüekb groepen, zou lals vanzelf aan deze aantijging vam politieke bedoelingen alle grond ontnomen worden. Als het volk b.v. in Amsterdam den evangelist interrumpeert met het: „Zeg die dingen op de Keizersgracht", dan. hgt daar inderdaad een waarheid in, di'e de evamgelisatie alleen tot haar eigen schade verwaarloozen .kan. Ook voor onzen arbeid geldt de strofe uit hel kiesrechtlied: .

voor rijik en arm ^ voor man en vrouw . . in d 'O r p e n en in is t e d e n!

Ook waar de evangelisatie nog in haar b'egin is en zich hoofdzakelijk toelegt op het werken onder de arm'en in geld len de arm'en in eer, jnoet alles' worden vermeden wat politieke doeleinden bij haar z*'Ou kunnen doen veronderstellen. Allee'reerst moet dit gebeuren bij' de finamciëele zijde van bet werk. Het kiomlt soms voor, dat gaven gevraagd worden aan hen, die feitelijiki zelf voorwerp van evangelisatie m'Oesten zijn. Men kan die met b'ekomen dan door de gedachte, izoo , al niet uit ië spreken! dan tO'ch te doen doorschem'erön, dat evangelisatie een doeltreffend middel is tegen revolutie en bolsjewisme. Niet alleen verliezen wij' op dez-e wijze het vertrouwen der m'assa, maar bove'naJ boe'ten wij, alzoo vleesch tot onz'en arm stellende, onzie geestelijke kracht in. Ik wil aannem'en, dat eene fout, als ik' bier bestreed, maar spaarzaam is voorgekom'cn. Maar er mo-et nog voor meerdere dingen gewaakt, wo.rden. In toespraak len traktaat moet

zorgviüdig eene polillefce leiidenz .wordea vermeden. Het ongeloof moge smalen, dat ons volk: ver-•Lheologiseerd is, men kan het eerder verpolitielct noemen. VaadaEir de acliiLeïdoohl, dat er politiek aobter steekt. Nu moet in het gesproken en geschreven evangelisatiev/oord uitkomiein: bij ons gaat het niet om uw !$tem, maar bij' ons gaat het om uw ziel.

Dat 'Wil niet zeggen, dat oins v/oord onwerkelijk buiten, het leven moet staan. Ik ga. niet zoover ais de DuiLsche predikant, die zeide: „uit mijn moiDid is op den kansel nog nooit het woord „socialist" gekomen". Wij mogen onze beelden kiezen uit het volle, dus ook uit het politieke, leven; wij' 'moeten het aan de menschen duidelijk maken, dat het er maar niet om moet .gaan om in; den; hemel te komen, doch dat er gekend moet wordeji een christeAdom aan deze zijde des grafs, maar wij hebben dait zoo ite doen, dat niemand er politieke munt uit kan slaan. De evangfelist wijze niet naaj rechts, maar naar Bovenl Doch ik kan niet voistaan met de directe taak valx de ©vangelisatie-zèlf aan te wijizeji. Achter de evangelisatie staat de Kerk met open deuren en op-eïi armen. (Ideaal of werkelijkheid? ). Zoo moet het ten minste zijn en zoo ziet 'ook de tegenstainder het. Het komt er .dus ten izeerste op aan, dat de Kerk in haar publiek opltreden van ipolitieke smetten vrij is. Dit is niet lattijd het geval. Van ^Döhring, den vermaarden Domprediker van Berlijin zeide o^ris iemand: „Döhring is nationaal-liberaal en conservatief. . Dat is zijh recht. Hij is het ook op den kansel - en dat is zijta. foutl" Eene gelijke klachtkwam tot uiting op het 38e congres voor Inneré MissiO'n, van , 22—25 Sept. 1919 te Bielefeld gehouden. Dr Muller uit Bielefeld klaa, gde — daaïhij heftig tegengesproken — dat in zijn kieskring 90 pot. der predikanten de kansels misbruikte voor nationaal-liberale propaganda. Er zal wel eénige overdrijving in deze voorslelling zijn, maar het v/ijst toch op ©ene ongeoorloofde vermenging van Kerk en politiek. Ik heb den indruk^ dat ook in onze kerken hier niet laltijid tegen gewaait wordt. Het is licht begrijpelijk, dat men in déze fout valt. Bijna steeds zijn predilcer en hoenders a.anhaugers van een en dezelfde politieke overtuiging en dat leidt dikwijls ongemerkt tot een vermenging van wat gescheiden , moet blijven. Bc zou op dit punt wel eenige wenschan '-willen uitspreken. In de eerste plaats sta imen de fcerkgiebouwen liefst niet ai voor politiek© vergaderingen. Foirmeel is dit wel volkomen vrij', het protestantsche kerkgebouw is op zichzelf niet heiliger dan ©enige andere vergaderzaal, maar het volk maakt zulke fijne onderscheidingen niet. Waax het onmogelijk is om anders dan in de ke^'k te vergaderen, drage men dubbel zorg om geen onjuisten indruïc te wekken. Het komt bijv. voor, dat een politieke candidaat opitreedt in een kerk, ingeleid door ©enen predikant. Foirmeel genom^en heeft de predikant evenveel techt als ieder ander staatsburger om zijne poütieke overtuiging te propageeren, mits hij' dat doe niet als predikant, maar als burger. In het door mij bedoelde geval is' wel wat eïg tegen d© yoorz)ichügheid gezondigd. Men moet het den mensohten niet al te moeilij'k maken om de dingen uit elkaar te houden. Bij ©ene verkiezing is het pnlangs voorgekomen, dat eanö aatnbeveling van eenen candidaat in de bladen voorkwam, uitsluitend ondertieekend 'door ©en ^.atntal, plredikanten. Ik acht dit gtevaai'lijk 'en verkeerd.

Principieel moet natuurlijk uit ide godsfliejistoefening alles geweerd worden, wat naar poMtieki zweemt. „De Heraut" bevatte onlangfe eeh berichtje uit Heerlen, dat daar in de kerk vier extracollecten zouden gehouden worden voor het millioenplan. Terecht, teekend© Dr d© Moor hierbij aan: „K©rk en politiek moeten wij! uit elkaar houden". Nu zal dit wel een ujiioum' zijn. Men wake er echter ook voor geen politiek© verga, deringen van den kansel bekend te maken. En vooral de prediking, moge gespieend blijven van politiek. Ik heb wel door geleerde menschen van den kajnsel dwaasheden hoorOn debiteeren, waarvan in eeni^özins anderen zin gelden kan, wat Paulus zegt in 1 ; Cor. 14:23: , indien ©enige ongeloovigen ihkwamien, zouden zij', niet zieggen, dat gij uitzinniig waart". Geestigheid en dwaasheid wonen ook hier dichter bij' elkander, dan menigeen vermoedt.

Ook hier wensch jk niet, dat de Kerk buitel^ het leven zal staan, maar wel dat zij' d© tijdelijke dingen zal zien en toonen in het licht der eeuwigheid. Hare onpartijdigheid bljjkt als zij bidt voor allen, die in hoogheid gezeten zijn, van welke partij ook. De Wet van God heeft zij' te prediken aan koningen en onderdanen met dezelfde vrijmoedigheid. Maar zij! moet steeds het eeuwige prediken en nimmer het' relatieve. 'Zij' fcan b.v. een bidstond houden voor de verkiezingen, zondelr partijdig zijn, maar zij kan en mag in hare godsdienstoefening niet bidden voor de verkiezing van bepaalde politieke candidaten. Terecht schreef Dr Slotemateer de Bruine: „De kansel is de plaats niet voor relatieve djingen. ; Wi| staan voor Gods aangezicht in de wereld der absolute dingen. Dingen, die vatbaar zjj'n voor debat hooren niet pp den kansel”.

De kansel van den prediker en ide volkskan^el van den evangelist, de Kerk en de evangelisatie, zij hebben immer te staan in het licht van Hem, die gezegd heeft tot zijn hoorders: „Gij zijt van deze wereld — Ik ben niet van deze wereld!”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 mei 1921

De Reformatie | 8 Pagina's

Evangelisatie en Politiek.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 mei 1921

De Reformatie | 8 Pagina's