UIT DE SCHRIFT

Vriendendienst.

Vriendendiensten hebben in liet Koninkrijk Gods groote waarde.

Mits zij geschieden uit opreclite begeei-te om echt te dienen.

En als in dit dienen de stem van het hart spreekt.

Dan is er gemeenschap op den weg naar Christus.

Dan gaat het ééne verlangen van allen uit naar Hem.

Dan zoeken we elkanders waai-achtig welzijn, en hoogst geluk.

Dan is niets ons te zwaar, te ver, of te omslachtig.

We willen dan om 's Heeren wil elkander helpen.

Daarin moet ook de drang der liefde van Christus uitkomen, van Hem, die Zijn leven zette voor Zijn vrienden, die gekomen is om te dienen, en allen vrienden noemt, die doen hetgeen Hij gebiedt.

Zoo zijn de diensten in het Koninkrijk der hemelen.

In onderling en wederzijdsch verband.

Gemeenschap der heiligen.

Waarbij zelfs gebruik wordt gemaakt van ongebruikelijke methoden.

Vriendendiensten, daarvan verhaalt deze tekst. Jezus is in Kapernaüm. Zoo groot was de roep, die Hem vooruitging, dat de menschen zich om Hem heen verdrongen. Zelfs als Hij buiten de stad bleef, in woeste plaatsen. Nu is Hij in een huis. Dat huis is volgestroomd met menschen. Bij en voor de deur is er al geen dóórkomen aan. Opeengepakt staan de scharen, en luisteren, want de Heiland verkondigt weer het Koninkrijk Gods.

Wat een belangstelling is er voor die prediking! En hoe verbaast men zich over de wonderen die Jezus deed. Daar komen vier mannen aan, die op een slaapmat een verlamden vriend dragen. Ze hebben zoo innig medelijden met hem. Hoe gaarne zouden ze willen dat hij genezen werd. Het is treurig hem aan te zien, zoo machteloos en slap is hij. Zij ook hebben gehoord van Jezus. En natuurlijk hebben ze als vrienden er hun vriend van verteld. Toen is er even een glans over zijn gelaat gegaan. Want ach, hij wilde zoo graag genezen worden! Hoe kon hij echter, verlamde stakkerd, tot Jezus gaan? Doch zie, de vier vrienden zijn bereid tot dienen. Ze nemen zijn bed op, hangen dit aan zeelen, en torsen den last over hun schouders. Zij gaan met hem naar Jezus, want deze kan hem genezen. Dat gelooven zij vast. En dat gelooft de verlamde ook. Maar hoe Jezus te bereiken? Het huis en het voorplein is vol. Niemand is bereid hen dóór te laten met hun droeven last. Hoe nu? Doch zie, het vriendenhart zoekt raad. Zorgvuldig transporteeren ze den lijder langs de buitentrap in den hof, ontdekken het dak, breken tichelen weg, maken een ruime opening, en laten behendig den zieke zakken vóór Jezus' voeten.

Vriendendienst. Op zichzelf niet zoo geweldig, al was het plan niet onvemuftig verzonnen. Maar een dienst die, tegenover het koude egoïsme der luisterende en toekijkende schare, toonde dat er nog warm-voelende harten waren. Zij gaven hun toewijding aan hun lijdenden vriend, en hadden er alle moeite voor over hem te helpen. Ze maakten geen ruzie op de trap, waren het niet oneens over de beste methode om een gat in het dak te maken. Ze gooiden elkaar ook niet met de tichelen naar hel hoofd, omdat ze verschil van opinie hadden over de juiste plaats waar men het dichtst bij Jezus kon komen. Of omdat hel zoo weinig plechtig leek een prediking van Jezus te storen door het dak te lichten. Zij hadden er alles voor over om hun vriend tot den zegenenden Verlosser te brengen. Zelf konden zij hem niet genezen, maar ze konden hem wel tot den Helper brengen.

Hun dienen kwam uil geloof voort. Daarom dienden ze elkaar in liefde. En Jezus kon zich verblijden over hun broederlijke gemeenschap, die tot zulk echt practisch dienen in slaat stelde.

Zijn onze vriendendiensten ook zoo? Is onze broederschap er óók op gericht anderen tot Jezus te brengen, zoo dicht mogelijk? Tol den Redder en Zaligmaker?

Of geven wij den moed op, als de weg versperd schijnt?

Vergeet niet, dan versperren we dien zelf in ons ongeloof en door onze onbereidheid tot dienen.

Maken we soms moeite met elkaar over de beste manier om de „geraakten" te dragen, of over de trap, het dak, de tichelen, de touwen, of omdat het zoo weinig plechtig lijkt gaten in daken te breken voor vrome doeleinden? •

Bekommeren we ons soms te weinig over verlamde zondaren, die naar Jezus moeten, en er zichzelf niet brengen kunnen? Zending! Evangehsatie! Stichtingen van barmhartigheid!

Dient elkander door de liefde! Dan worden deuren ontsloten. Dan gaan zelfs daken open. Dan geschiedt het onmogelijke. Maai- er worden zielen en lichamen genezen. Zonden worden vergeven.

En de Zoon des menschen, zelf gekomen om te dienen, verblijdt zich over vriendendiensten, die Hem gelegenheid geven de kracht van Zijn woord en Zijn genezend wonder te tooncn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen