In de schaduwe des doods - pagina 172
164Het wordt dau zoo enkel genade. Zoo niets dan een „Heere Jezus, ontvang mijn ziel!" En daarom zie in dagen van zoo somberen ernst niet op uw stervende, zie niet op uw doode, blijf niet op zijn grafsteen staren, maar staar eeniglijk op de genade uws Heeren, zoo vrij machtig, zoo goddelij ...
In de schaduwe des doods - pagina 173
165Maar even snel kan al die pracht weer weg zijn. Als ook maar een halven dag de verzengende woestijnwind er over is gegaan, ligt al het gras verdord, en temidden van dat verdorde gras zijn dan die duizend verwelkte veldbloemkens ternauwernood meer vindbaar. En met het oog daarop nu zegt ...
In de schaduwe des doods - pagina 174
166Dat sterven dier kleinen is daarom zoo zinrijk en ge mist zooveel, zoo ge over hun geheimzinnig verdwijnen heenglijdt. Als een groot mensch heengaat, is er altoos zooveel over dien merisch te zeggen, dat er op Gods doen bijna niet gelet wordt; maar bij het sterfbed en bij het graf van e ...
In de schaduwe des doods - pagina 175
167 de kiemen, die voor een eeuwigen groei door Hemzelven in waren ingeschapen. Denk u dat een Abraham of een Jcsaia, een Paulus of een Johannes dan zou de wereld nooit als kleine knaapkens waren weggestorven, van verre vermoed hebben, wat er in hen wegstierf. Maar God zou het hebben gezien, en g ...
In de schaduwe des doods - pagina 176
168 enzijabijzaligeGod wegen, envertroosting,in zijnWoordlicht,omook op liet graf van wat den dood in te roemen, en,enbijzijnGeestzijn eigen vleeschen been was, tegen met zijn zaad in J ...
In de schaduwe des doods - pagina 181
173 is natuurlijk niets dan een dichterlijke verzinning; maar een verzinnins, waar dan toch waarheid aan ten grondslag ligt. Aandoeningen van smart en droefenisse te kunnen hebben, is een goddelijke genade voor wie zondaar werd; en als het moet ie kunnen weenen, is een uitvloeisel van goddelijke ...
In de schaduwe des doods - pagina 177
169Godliefomdat ge ervaart hoe Hij ook in die bangheidhebben,tevan hart u eerstliefheeft.Geen redeneeren dus geen uzelf aanpreeken met woorden maar merken hoe teederlijk lief God u in uw smarte heeft, en daarom de hand kussen, niet die slaat ...
In de schaduwe des doods - pagina 179
171 geuade opheft, en en dat te merken,Entoch, daarbijhij isziet,hijmerkthet,vertroosting; datlaathoe lief zijn God de pijn.hemheeft;stiltde Ileere het niet.n in zulke oogenblikken niet alleen ...
In de schaduwe des doods - pagina 178
170 verkwikt. En als God u dan een broeder beschikt, die u verstaat; even diep leeft als ge zelf leeft; of ook een, die leed gelijk gij leedt, en met de ervaring van zijn eigen hart tot tiw hart komt, o, dan kan reeds die menschelijke vertroosting zoo zacht en zoo weldadig isdieaand ...
In de schaduwe des doods - pagina 180
172XLIV. Innerlijkbewogen.ONZE TRANEN. En Jezus uitgaande, zag eene groote schare, en werd innerlijk met ontferming over hen bewogen, en genas hunne kranken. Matth. 14 14. :Ook onze Heiland heeft telkens oogenblikken gekend, waarin sterke aandoeningen dreigden Hem te o ...