Studentenalmanak 1902 - pagina 131
MIJN VRIEND CHRIS JANSEN. eschuldig mij niet van al te groote nieuwsgierigheid.K^y Ik kon 't werkelijk niet helpen. Een noodlottige samen-loop van onvoorziene omstandigheden, waaraan niemand zichontworstelen kan, bracht mij in 't geval. Ge mo ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 132
126je het misschien poezelachtig, of zoo je zéér poëtisch vanaanleg bent, engelachtig vinden; maar zooals 't nu is, heeftdat handje vooreerst geen andere uitwerking op je, dan datje van zijn bezitter een eenigszins sukkelachtigen indru ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 133
127is, wandelt hij „perpetueel" in een nevel van gezelligheid,'t Beeld is wel een beetje kras, maar 't is dan toch zoo. Dien man nu, met zijn tenger lichaampje, met zijn stilgemoed, met zijn kalm karakter, met zijn verl ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 134
128lijke romans, waar lieve meisjes in voorkomen, vinden.Mijntje was in één woord 't koninginnetje van 't dorp. En dat lieve kind nu stond als een verrukkelijke schild-wacht, met haar linkerarm op het hek van haars vaders erfgel ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 135
129ik in ernst erg boos op haar, want daar was Chris toch tegoed voor. Het was op den 26''''^" Augustus van het j"aar 1896, eenonvergetehjken datum voor mijn gansche leven, dat ik's avonds om een uur of half zes ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 136
130langzaam wandelende door het mulle zand. Het duurde geen paar minuten, of ze ontmoetten elkaar vlak in mijn nabijheid. Chris Jansen, die nog altijd met de oogen naar den grond geslagen, zijn weg vervolgde, schrikte niet weinig, toe ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 137
131en dadelijk waren zijn oogen weer op de punt van zijn stokgericht, en met vernieuwde ambitie begon hij weer met hetkluitj es-gooien. Maar zie, daar vermande hij zich. Hij vatte haar bijde hand. „Mijntje," zeide hij n ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 138
132 „Zeg, Chris," zei Mijntje, en ze schoof nog wat dichternaar hem op, „ik weet het al l a n g ; ik had het al langgevoeld; dien brief om me te spreken, had ik al eerderverwacht." „Maar ik dorst niet," lispelde Chris. ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 139
133 me dadelijk verwijderen, maar daar had ik het ongeluk op een doode tak te trappen. Ik schrok van belang, maar ik aarzelde geen oogenblik. Ijlings wendde ik me om en sprong op het paadje, vlak voor de voeten der beide ver li ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 140
134ieder, die ik in 't dorp kende, onder afpersing van geheimhoudingseeden plechtiglijk verklaard) om Mijntjes hart tebestormen, en de hoop koesterden, de een om deze, deander om die aannemelijkheid, die hij in zich zelf ontdekte, ...