GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

GEMENGD NIEUWS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

GEMENGD NIEUWS

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Biddende Staatslieden. De president der'Vereenigde Staten van N.-Amerika heeft, toen hij eenige maanden geleden met zijn ministers vergaderd was om te beraadslagen over eene netelige quaestie, gezegd, dat hij niet wist wat zijn raadsleden bij zulke gelegenheden deden, maar dat hij gewoon was, eerst tot God te bidden. Hij heeft daarop geknield een gebed uitgesproken.

Van Lincoln, een zijner voorgangers in het Witte Huis, meldt de historie, dat toen er in den Amerikaanschen burgeroorlog een veldslag zou geleverd worden, hij een dag lang met den predikant Ward Beecher in het gebed met God heeft geworsteld om de overwinning der Federale strijdmacht. Uren lang waren de president en de predikant in het gebed, en .groot was hunne blijdschap en dankbaarheid, toen de tijding kwam dat eene beslissende overwinning was behaald; welke overwinning leidde tot vrijmaking van alle slaven in de 'Vereenigde Staten.

Washington, de eerste president der republiek, was een man des gebeds. Bij het begin van den bevrijdingsoorlog vermaande hij de soldaten om hun vertrouwen op God te stellen, en toen N.­ Amerika zich van Engeland vrij gevochten had, noodigde hij zijn medeburgers uit om hunne dankbaarheid aan den Allerhoogste te betuigen voor de behaalde overwinning.

De presidenten Ulysses Grant, Mc. Kinley ' en Garfield .waren eveneens mannen die de kracht van het gebed kenden. Van Garfield wordt verhaald, dat hij eens als student meteenige collegekameraden den nacht op een bergtop doorbracht. Toen het gezelschap zich gereed maakte om te gaan slapen, zeide Garfield: «Jongens, het is mijn gewoonte een kapittel te lezen en te bidden vóór ik naar bed ga. Zullen wij het te samen doen? " pet goedvinden van allen deed de toekomstige president daarop een gebed. Gedurende zijn geheele loopbaan, toonde de held »"Van Log-Cabin naar het Witte Huis", en man te zijn, die in het gebed kracht" zocht voor het vervullen van zijn zware taak. Een godsdienstoefening onder geweervtmr. "Van een klein dorp aan de Duitsch-Russische grens dat door den oorlog gedeeltelijk verwoest werd, lazen we onlangs het volgende verhaal, door den predi­ , kant van dat dorp verteld. De predikant verhaalt hiervan o.m. het volgende;

«Wij waren al sedert eenigen tijd ons leven niet meer zeker, maar zoo nabij den dood als we dien eenen dag zijn geweest, dien dag - van schrik en ellende voor ons dorp, was nog nimmer gebeurd.

Des morgens vroeg had, als gewoonlijk, een voorpostgevecht plaats tusschen onze wielrijders en de Kozakken.

De onzen hielden zich dapper, en de Russen moesten over de grens terug. Ze zouden ons nu het verdere van den dag wel met rust laten, dacht ik en liet daarom bekend maken, dat we om 10 uur godsdienstoefening zouden hebben. Bovendien had ik de omgeving vooraf nog door boden laten verkennen, die bericlitten, dat in den gehéelén omtrek geen Kozak was te zien.

Nauwelijks waren we echter" begonnen, of ik zag door de ruiten van over de grens ruiters naderen. Zeven hunner bleven op de heuvel staan; de anderen, ongeveer twintig, kwamen dorpwaarts. "Vlak tegenover de school hielden zij halt. Uit vrees voor hen gaf ik maar geen vers op te zingen. Ik las een psalm voor, sprak een gebed uit en begon vervolgens de prediking.

Daar viel éen schot — een ruit rinkelde, dus zij schoten op ons.

Om een paniek te voorkomen, ging ik kalm met mijn prediking door. Intusschen hield het schieten aan. De Russen openden een vreeselijk geweervuur.

't Was om het van schrik te besterven. Het geknetter der geweren, het fluiten der kogels, .— nooit zullen we het vergeten., 't Klinkt mij nog in de ooren.

Met inspanning "van alle krachten bracht ik de prediking ten einde, en verzocht toen mijn gemeente — 't waren er zeventig — neer te knielen en God om bescherming te smeeken. Twee uren hebben we daar onder het voortdurend snelvuur van de Russen op de knieën gelegen, in stom gebed verzonken.

Geen kogel drong tot ons door; deels kwamen ze in het dak terecht, waardoor de pannen op den grond kletterden; voor een ander deel floten ze langs het gebouw heen.

Daar kwam plotseling een meisje binnenvliegen met de boodschap: Alles in het dorp staat in brand!

Nu was een paniek onvermijdelijk, zou men denken. Maar neen. Het gelukte mij, dank zij ook het flinke optreden van enkele mannen en vrouwen, de schare rustig te houden, en duidelijk te maken, dat buiten dood en verderf ons wachten.

Wij waren verloren, indien God geen uitkomst gaf En nogmaals gingen wij op de knieën, «ik verzocht een ieder zich voor den dood gereed te houden en den Almachtige te smeeken om erbarming en genade.

Toen kwam er over ons 'n stemming, die rnen zelf doorgemaakt moet hebben, om ze te verstaah. Ze laat zich niet beschrijven. Na den angst voor den dood daalde een wonderbare vrede in onze ziel. En nauwelijks had ik na het gebed het lied opgezegd:

Als 'gin nood gezeten Geen uitkomst ziet. Wil dan nooit vergeten: God verlaat ons niet

en dan de regels:

Grooter dan "de Helper Is de nood toch niet —

of wij hoorden een steeds duidelijker wordend gezoem.

Ik wist wat het was; een vliegmachine of een luchtschip.

Op eens hield het geweervuur der Russen op. Ik beklom het spreekgestoelte, en 'zag de vijanden te paard springen, en in vollen galop naar de grens snellen, 't Was geen inbeelding geweest: een luchtschip voor de richting van de grenzen.

Wij waren bevrijd. Nu naar buiten!

Na een dankgebed verlieten wij het gebouw. Een ieder snelde naar zijn woning, om-te zien'r^ji^al er van geworden was...."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 26 december 1915

De Heraut | 4 Pagina's

GEMENGD NIEUWS

Bekijk de hele uitgave van zondag 26 december 1915

De Heraut | 4 Pagina's