Is voor de gebonden kerken „her-eniging” primair?

Volgens 't geen we hierboven schreven moet het antwoord op de vraag, of voor de gebonden kerken hereniging primair is, beslist ontkennend lulden.

De hoofdzaak Is voor de gebonden kerken niet, of ze In de toekomst weer met de vrijgemaakte kerken zullen samenleven.

Er Is iets anders dat vóórgaat, en geschieden moet, ook

al zou er geen enkele vrijgemaakte kerk zijn overgebleven.

Dat andere is: bekering, en daarom wederkeer tot < Je helaas verlaten grondslag.

Als In een bepaalde gemeenschap, neem maar het huwelijk, de een zwaar zondigde tegen de ander en de man de vrouw mishandelde en wegjoeg, dan is niet het eerste waarvan hart en mond van die man daarna vol moeten zijn: hereniging, maar dan is allereerste els: bekering. En al zou de vrouw Inmiddels sterven, zodat hereniging hier beneden uitgesloten was, daarmee was die man nie* vrij. Hij zou nooit mogen zeggen: Ik ben van alles af. De bekerings-eis zou blijven.

Wat zou er aanvankelijk niet gewonnen zijn, Indien in de gebonden kerken de roep om , , hereniging" eerst eens zweeg, en bekering openbaar werd. Daarin, dat men terugkeerde tot hetgeen men te onzaliger ure prijsgaf en verliet.

WEDERKEER, als teken van bekering, gaat vóór alle

„hereniglngs"-poging.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen