Het donker werelddeel.

H.

Hoe staat het nu in dat donker werelddeel, dat in de laatste tientallen jaren tot het licht gekomen is, met de zending?

Afrika's zendingsgeschiedenis is met bloed geschreven.

Hoe bloeiden b.v. in de eerste eeuwen in Noord-Afrika de Christelijke kerken! Tertullianus, Cyprianus, Augustinus, hebben in Afrika gewerkt. Origenes arbeidde in Egypte. De Alexandrijnsche school is in de kerkgeschiedenis beroemd. En is niet het vorige jaar nog een dissertatie verschenen over het zendingswerk in Zuid-Afrika? Zelfs verscheen van de hand van den bekenden professoT Richter een „Geschichte der evangelischen Mission in Afrika", ruim 800 bl. groof, en met overweldigend rijken inhoud.

Het kan niet in onze bedoeling 'liggen, om, al zou het ook in enkele groote trekken zijn, een over-'zicht van deze geschiedenis ts geven.

Een ieder weet, dat de Christelijke kerk in NoOTd-Afrika door de Mohammedanen onder den voet is geloopen, en daar sinds 'vele eeuwen de Islam opp'ermachtig heerscht. Trouwens, de Islam neemt hand over hand toe, in Afrika; . In het speciale dubbelnummer van „The Intern. Rev. of missions" zijn dan ook drie artikelen aan den Islam gewijd.

Vroeger stond Afrika allerminst in Tiet centrum van de zendingsbelangstelling. Livingstone, de zendeling-ontdekkingsreiziger, wekte de verbazing der

Maar dat is nu anders geworden. En. de Internationale Zendingsconferentie, die deze maand in België gehouden wordt, bewijst deze verandering, want niets dan Afrika staat op; het program.

Er is in den arbeid tot uitbreiding van. het Koninkrijk Gods een heerljjke vooruitgang op te merken. i

Laten eenige cijfers dit duidelijk' mogen maken. - De vooruitgang dagteekent van dé laatste 25 jaren in het bijzonder.

In 1903 waren er aaii „blanke" zendingsarbeiders, mannen en vrouwen samen, 3335; hoofdstations waren er '778, en gewone lagere s'oholen 6528. Inlands.che arbeiders waren er in dat jaar 22.279, avondmaalgangers 342.857, en leerlingen op school 369.650.

Plaatsen wij nu daarnaast de getallen van. "1925, . en het groote verschil springt in het oog. De „blanke" zendingsarbeiders klommen van 3335 tot 6289 de hoofdstations van 778 tot 1403, beiden dus bijnaj verdubbeld. De Inlandsche krachten werden 43.181, ook bijna verdubbeld, doch de' avondmaalgangers werden meer dan verdrievoudigd: 'hun gelal werd 1.015.683, en de leerlingen stegen tof 899.482.

De medische dienst is nog zeer zwak. Voor geheel Afrika zijn er 124 mannelijke, en 15-vrouwelijke artsen, en dan nog 8 Inlandsche. En toch is er van allen kant een sterk uitgesproken begeerte naar medische hulp.

De Roomschen werken pok sterk. Wij geven slechts de hoofdcijfers. Hun , getal wordt geschat op ruim 3 millioen, aanwezig op ruim 15.000 zendingsposten. .

De volledige cijfers voor de Profestantsche zending zijn, behalve de genoiemde 1.015.683 avondmaalsgangers, 1.613.754 doopleden, en nog 721.42, ]^j, ; ii. die dooponderwijs genieten. •\'-'^;

Het lijkt heel wat:2.629.437 proitestantsche en 3.266.212 roomsche Christenen. Maar vaUen deae kleine 6 millioen niet in het niet - bij de ongeveer 120 millioen Afrikanen?

De vraag kan worden gesteld, of de tegenwoordige ontwikkeling van Afrika ten gunste of ten nadeele van de zending is. - •• - '

Vast staat, dat de zending een vriend van^ het licht is, en vooruitgang en ontwikkeling toejiiicht. Ook in Afrika heeft de zending een zeer groot aandeel in deze ontwikkeling .gehad; wij noemden een vorig maal de cacao-aanplanting.

De zending plukt de vruchten van de vergemakkehjking van het verkeer; het is wat waard, dat de zendelingen zich snel en zonder te veel moeite kunnen verplaatsen en verband houden met de ver uit elkaar liggende stations! Ook komt aan de zending ten goede de bestrijding van de tropische ziekten; Afrika gold eeuwenlang als het graf voor de zendelingen; maar sinds de mogendheden den strijd hebben .aangebonden tegen de gele koorts, de malaria, de melaatschheid, de tuberculose, de slaapziekte enz. is dit ten eeneirmale veranderd; de gouverneur van de Goudkast schreef in 1924: „Indien de statistiek niet liegt, is West-Afrika gezonder dan Loaiden!"

Trouwens, de verhooging van de algemeene welvaart komt ook de zending ten goede. En als het plan gelukt, o.m de Tschohe om te leggen en alzoo de Kalahari woestijn vruchtbaar te maken en met groote meren te vullen, zal een buitengewoon groot stuk land van het steeds nijpende gebrek aian drinkwater verlost zijn.

Er war? meer te noemen; maar dit is voldoende om te doen zien, dat de opening en verheffing van Afrika door de zending wordt op prijs gesteld.

Maar hiertegenover staat een groote schaduwzijde.

.\trika is aangegrepen door een koortsachtige jacht naar aaxdsch gewin; de vraag is bij de millioenen: hoeveel winst en voordeel kan ik halen uit den bodem, uit de meren en rivieren, uit de wouden en moerassen, uit de mjjnen en de zee. En te midden van dien strijd met de boodschap - des lieils te komen, moet wel een schouderophalen, ' een minachtende glimlach, een norsch afwijzend antwoord uitlokken. De aarde is alles geworden, en de hemel , is zoo-ver.

De zendelingen staan overal voor een, menschelijk gesproken, onmogelijke taak, en zij hebben buitengewoon veel behoefte aan het geloofsgebed der belijdende gemeente; maar in Afrika schijnt de strijd wel het wanhopigst te zijn.

l'och niet. Al moge de Islam zijn aanhangers • bij tien-en honderdduizenden winnen, het Woord Gods blijft het zwaard des Geestes. Aan Christus, en niet aan Mohammed, of aan het heidendom is de overwinning toegezegd.

. 'Dat het geloof aan Gods beloften de wereld overwint doet echter niets af aan de noodzakelijkheid, om de tallooze vraagstuldcen, waarvoor de zending zich geplaatst ziet, te onderzoeken en aan een oplossing mee te werken.

Daartoe is de Intemationaie-Zjendingsconferentie in België samengeroepen., '^^^^? .'

Hoe moet de zending b.v.' tégenover het rassenvraagstuk staan?

Dat is toch buitengewoon urgent geworden. Van de Fransche koloniën schrijft Allégret, Pa, -

rijsche zendingsdirector: Het denken "der massa wordt in verwarring gebracht, vergiftigd door den terugkeer van duizenden soldaten, die voor het grootste deel huiswaarts keeren met een gansch ander gevoel dan achting voior den Europeaan en de blanke vrouw; door de pan-Afrika, ansche propaganda, die dooT Engeland en Amerika wordt gevoerd; door communistische en bolsjewistische cellen, waarmee bepaalde kuststreken worden overdekt, zonder het noódige tegenwicht van een zedelijke opvoeding of een krachtig geweten; door den invloed van een geest, die overdreven democra-, - tisch is. . '

Vrijmetselaarsloges werden in ' Sienegal, in de KongO', in Guinea en ook in eenige der Engelsche kolonies gesticht. Voeg daarbij den hongersnood, die in sommige streken een epidemisch karakter droeg. En het is duidelijk, hoe de ontevredenheid wies.

Een overzicht van hetgeen op de Conferentie zal behandeld worden, is niet in ons bezit. Maar de lijst der artikelen, die in het dubbelnummer •der Int. Rev. staan, geeft ons een indruk van de kwesties.

Immers, na een artikel van Allégret over Blank en Wit in Afrika, wordt het Zuid-Afrikaansch probleem van drie zijden bezien; Dr du Plessis geeft ' een der drie artikelen. Over de Zeden en Gewoonten der primitieve volken wordt zeer onderhoudend geschreven, len met voorbeelden uit Abrahams tijd enz. toegelicht. Natuurlijk wordt ook het • vraagstuk der Bevo'lking en ontvolking niet vergeten, evenmin als de cultuur der Afrikaaiische volken, die door de overweldigers dreigt ten onder te worden gebracht en vervangen te zullen worden door de cultuur der Europeesche volken.

Daarna komen de meer religieuse onderwerpen. Achtereenvolgens komen ter sprake: Het brengen van het Evangelie aan den Afrikaan; de opbouw •der Afrikaansche kerk; de separatistische beweging in de kerk; godsdienstonderwijs; "de voorziening in Christelijke lectuur.

Aan den Islam zijn drie aïtücelen gewijd. Breed wordt gehandeld over den dienst der gezondheid en welvaart. Bridgman schrijft over de soiciale condities in Johannesburg, en Anet geeft eenige aanteekeningen over het Belgisch standpunt.

Wanneer de Conferentie op al deze punten zal ingaan, heeft zij haar tijd en kracht wel noodig. "Weslljcht echter, dat zij zioh op de hoofdzaken ^^ipsiicentreeren. I^li*

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen