Rechtvaardig.

Menigmaal valt er in het leven der geloovifen een pijnlijke tegenstelling op te merken tusschen hetgeen de mond b e 1 ij d t en het hart met bewustheid geniet.

Als wij belijdenis des geloofs afgelegd hebbon, dan hebben we onze instemming betuigd met al dfi waarheden uit het goddelijk Woord, die in de belijdenis liggen saamgevat.

Maar daarmee, is dat alles nog niet steeds voor onze .aandacht noch strekt tot onze bijzondere ver. troosting.

't Schijnt soms alsof de sterke vijand ons ds kostbare gouden vaten der waarheid ontrooft.

Of wel, in twijfelmoedigheid verzonken, ontnemenwe onszelf de kracht en de blijdschap, die de rustige aanvaarding van het Woord Gods meebrengt.

Hoe weinig honger en dorst is er dan naar de gerechtigheid.

Hoe weinig leeft dan de waarheid in ons hart.

Dit geldt vooral voor het ons vaak zoo verre en vreemde ^, leerstuk" der wederkomst van Christus, om, te oordeelen de levenden en de dooden.

Wij weten het wel, dat eenmaal de vierschaar Gods gespannen zal worden in dien grooten ou doorluchtigen dag.

Dat de Zoon des menschen dan zitten zal op Zijn troon, in groote heerlijkheid.

Dat de boeken dan zullen geopend worden en de dooden geoordeeld worden naar hetgeen zij in deze wereld gedaan hebben, hetzij goed, hetzi-j kwaad.

Wij weten ook, dat er ten opzichte van dien dag in onze belijdenis staat: „dien grooten dag verwach. ten wij met groot verlangen om ten volle te genieten de beloften Gods in Christus Jezus onzen Heere".

De vraag is nu maar: Is dat waarheid op onze lippen?

Of verwachten we, zelfs als we onze hoop op Christus leerden stellen, dien dag niet veelzins'm? t innerlijk beven en angst voor het heilig giericht. dat .'óók over ons hart en leven zal gaan?

Een van de vruchten van Christus' verheerlijking aan 's Vaders rechterhand mag voor ons zijn, dat we het vast gelooven, dat we in dien dag rechtvaardig zullen verklaard worden door den Rechter van hemel en aarde.

Want wie zal beschuldiging inbrengen tegen de uitverkorenen Gods? God is het. Die rechtvaardig maakt, wie is het, die verdoemt? Chïistus is het, Die gestorven is, ja, wat meer is, Diie ook opgewekt ïs, Die ook ter rechterhand Gods is, Die ook voor ons bidt.

Zoo is er vrijspraak der verkoTonen voor Gods vierschaar.

Wie durft beschuldigen, waar God verkoren heeft? 1 :

Wie kan verdoemen, waar God rechtvaardig maakt?

Wie mag twijfelen, waar Christus BoTg is?

Deze weldaden staan nu alle met de verkiezing in verband. Daarom blinkt hier de heerlijkheid der vrije souvereine genadige verkiezing des Heeren in al haar rijkdom en troost.

Reeds van eeuwigheid af is de Heere bezig g.8 weest de Zijnen in Christus Jezus onberispelijk vóór Zich te stellen. •••$»S? S*^'

De publieke afkondiging mag nog toeven tot den grooten dag der dagen, de vrijspraak ligt van eeuwigheid vast voor al Gods kinderen.

Van het gezichtspunt der vertroosting uit woTdt de verkiezing trouwens altijd in de H. Schrift bezien. ' • -

Genade is geen zaak van heden of gisteren, ina: \r van eeuwigheid af.

Ongeloof en twijfelzucht bedillen hét doen Gods in deze.

De oppervlakkige meent: De verkiezing staat Jé prediking van het vrije evangelie in den weg.

Zelfs de vromen willen zoo weinig den Heere God laten zonder Zijn hoogheid te weerspreken.

Juist het scherpste wapen tot verdediging, dat de kerk ontving, wordt een dolk op 't eigen hart. als de Satan het omkeert.

Zeker, wij moeten dat heilige niet rauwelings aanraken.

Noch het op grove en onschriftuurlijke wijze prediken.

Maar evenmin mogen wij loochenesn, dat in deze waarheid het veerkraxihtige volbloedige hart der kerk klopt.

God heeft ons uitverkoren in Christus vóór de grondlegging der wereld, opdat wij heilig en onberispelijk voor Hem zouden zijn in de liefde.

Neen, wij maken onszelf niet rechtvaardig. Niemand kan in dat gericht iets aanbrengen, waardoor hij één penning van de matelooze soh'ald kan afdoen.

Maar juist als alle hoop ons ontzinkt en er niemand vooT onze ziel schijnt te zorgen, juist dan kan ons alleen troost en vastheid geven, dat we rusten in Gods verkiezing.

Die zalige rust zal er door genade alleen dan zijn, als we vast betrouwen op het Woord des Heeren en alle Zijne beloften in Christus met bli^jdschap aanvaarden.

Aan onzen trouwen Ontfermer zullen we voorts overlaten ons van deze verkiezing op Zijn tijd en in Zijne mate te verzekeren, opdat we deze verkwikking voor ons dorstend hart ten volle mOgen indrinken.

Veilig ons daarop verlatend belijden we het, bij alle bewustzijn van schuld, zonde en zwakheid: God is het, Die rechtvaardig maakt.

Dan weten we, dat we niet beschaamd zullen worden in dien dag, als Christus komt om verheerlijkt te worden in alle Zijne heiligen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen