Filteren
van 20
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 111
101 et cons. Academ. quinque German. Lipsiae, MDCCCCVl, Vol IV. i. v. crapula. '1) Luther schrijft hierover herhaalde malen ; zoo in een brief aan Melanchthon van 12 Mei 1521 (ENDERS, Luthers Briefwechsel, 3, 189) en wederom 13 Juli 1521 (ENDERS, t. a. p. 3, 189). Vooral de laatste plaats biedt e ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 112
102 atque adeo peccatum aiiquod faciendum in odium et contemptum diaboii, ne quid loci relinquamus illi, ut conscientiam nobis faciat de rebus levissimis", (p. 160) dan is het duidelijk, dat het facere peccatum hier alleen slaat op de ingebeelde zonden eener scrupuleuze conscientie, DhNiFLE hande ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 113
mm103 bedreef hij op één dag duizendmaal doodslag en echtbreuk, toch vertrouwen moest op de genade van Christus, die juist zulke zondaren rechtvaardigen wilde, is een zoo absurde gedachte, dat niemand, die Luther kent, ook maar één oogenblik er aan denken zal, hem zulk een bedoeling toe te ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 114
104 haalt de volgende woorden van Luther aan, waarin de uitdrukking truncus ac lapis voorkomt: „Nam (ut D. Lutherus in Commentario super Psal. 90 dicit) in spiritualibus et divinis rebus, quae ad animae salutem spectant, homo est instar statuae salis, imo est similistrunco et lapidi'. De Gereform ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 115
105 vrouw wilde laten scheiden onder voorwendsel, dat dit huwelijk „incest" was, omdat zijn vrouw eerst gehuwd was geweest met zijn broeder, achtte Luther, dat een tweede huwelijk boven echtscheiding te verkiezen was: „antequam tale repudium probarem, potius Regi permitterem, alteram Reginam quoq ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 116
106dezen laatsten raad heeft aangevoerd, dat Luther in een geheimen biechtraad de dispensatie tot dit tweede huwelijk had gegeven en dat het „geheim" van de biecht niet mocht verbroken worden ; dat ook volgens Roomsche moralisten het in zulke gevallen geoorloofd was, om onwaarheid te sprek ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 117
107 noemt een geloof, dat door de liefde werkt, dat den mensch beweegt, om zich te oefenen in de werken, die God in Zijn Woord geboden heeft, welke werken, als zij voortkomen uit den goeden wortel des geloofs, goed en bij God aangenaam zijn"; Conf. Scotica, Art. XIV: „Fatemur et pro certo tenemus ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 118
1108 op later leeftijd terugziet op zijn levensweg, zal de feiten anders zien, dan toen hij er midden in stond. Het toevallige en bijkomstige zal op den achtergrond geraken, de momenten, die tot een geestelijken omkeer hebben geleid, veel sterker naar voren treden; wat successief geschiedd ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 119
{109 ringsverliaal van Luther, iiier nog iets dieper te mogen ingaan op liet tiians zoo veel besproken vraagstuk, of er van een bepaalde „bekeering" bij Luther wel kan gesproken worden, en zoo ja, wanneer deze bekeering heeft plaats gevonden, om ook op dit punt een enkel misverstand af te ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 120
410 Luther meermalen gewezen op Staupitz als den geestelijken leidsman „per quem primum coepit evangelii lux de tenebris splendescere in cordibus nostris" (ENDERS, Luthers Briefwechsel, 4, 231), omdat deze hem het eerst de rechte beteekenis van het woord poenitentia had doen verstaan, (t. a. p. 1 ...
van 20
