Filteren
van 20
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 121
Ill lige Geist gelehrt" (Theol. Stud, und Krit. Jahrg. 1904, Heft 4, p. 617). Van niet minder belang is de tweede vraag, gelijk ook DENIFLE, Luther, V-, p. 426 opmerkt, wanneer deze bekeering moet worden gesteld. Ook hierover gaan de meeningen zeer uiteen. Gewoonlijk neemt men aan (zoo o.a. LOOFS ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 122
112 Over het feit zelf, dat Luther in 1515 reeds tot verandering was gekomen, kan trouwens ook geen verschil bestaan, want ieder die dezen commentaar op de Romeinen heeft ingezien, stemt toe dat Luther hier een geheel ander standpunt inneemt dan de Roomsche Theologie. Bevestigd wordt dit bovendie ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 123
113 zijn het hierover eens, dat de bekeering van Luther nog vroeger gesteld moet worden en in elk geval zeker heeft plaats gevonden, voordat Luther met zijn eerste voorlezingen over de Psalmen begon, die hij van 1513—1515 heeft gehouden. Luther zelf heeft, gelijk ook FiCKER, in zijn Einleitung, B ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 124
114 Luther bij Psalm 32 : 1 de woorden van Paulus uit Rom. 1 : 17 aan en verklaart ze aldus: „sed per Euangelium suum ipse de coelo revelavit et quomodo ab ista ira salvi fieremus, et per quam iustitiam libraremur, scil. per Christum:' (W. A. 3, 174). Er kan dus wel geen twijfel over bestaan, dat ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 125
tI5 pen. En dat dit geen willekeurige hypothese is, om het latere bekeeringsverhaal van Luther te handhaven, maar een wettige gevolgtrekking uit de oudste bronnen zelf, blijkt niet alleen daaruit, dat Luther telkens in dezen Psalmencommentaar den brief aan de Romeinen aanhaalt, maar vooral daarui ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 126
|i4ii!-4-Mujjij»i|ipii. mmvmuM^^m^^mmmmmmv^Knmmmmtimm116 woord van Habakuk zou zijn ingevallen: „der gerechte wirdt seines glaubens lebenn" — een verhaal, dat Luther's zoon beweerde van zijn vader zelf vernomen te hebben (zie KÖSTLIN-KAWERAU, Luthers Leben, I, 749) —, mist op zich zelf ree ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 127
117 war", gelijk Boehmer t. a. p. het uitdrukt; of gelijk Köstlin-Kawerau zegt, toen reeds bijzondere aandacht geschonken had aan „den für ihn so hochbedeutsamen Ausspruch Röm. 1 : 17" en „mit Augustin Christum unsere Gerechtigkeit und Heiligung nennt" (p. 89). Aangezien Luther nu uitdrukkelijk v ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 128
ns maken. En op de tweede plaats, bij Sent 3, 13, handelt Luther wel over Rom. 1:17, maar juist niet over de gerechtigheid des geloofs; hij spreekt hier alleen over de eigenaardige uitdrukking van Paulus: per fidem in fidem, waarbij hij aanteekent: de fide informi in fidem scilicet formatam: Nico ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 129
11^ als wezenseigenschap Gods, maar als de justitia passiva, de justitia nobis a Deo data, — wat ook Lombardus en de Roomsche uitleggers zeggen — maar dat deze justitia passiva verkregen wordt „non ex operibus sed ex fide Chrisii", gelijk Luther zelf het uitdrukt. Luther heeft deze beide quaestie ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 130
^m^masmimsi'immmi'm120 dit vraagstuk nauwelijks aangeroerd en waar Luther het doet, is er van een reformatorisch beginsel geen sprake, maar houdt hij zich trouw aan de leer der Roomsche Kerk. Hij leert nog uitdrukkelijk, dat de fides, waardoor de mensch gerechtvaardigd wordt, „non est sine ...
van 20
