Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 189
179 Moralstatistik in ihrer Bedeutung für eine christliche Socialethik, 2e Aufl. Erlangen, 1874, gaf in Band I, § 50 een afzonderlijk hoofdstuk over den „Einfluss der Confession auf die Volksbildung und Volkssittlichkeif' (p. 610 en v.v.), maar komt slechts tot de volgende conclusie: „Wir können ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 190
180 173) Ik wijs hierop, omdat A. M. WEISZ zijn Lutherpsychologie eindigt met te zeggen: „Katholischer Sinn und Menschenvergötterung sind Gegensatze" en aan het Protestantisme verwijt, dat het met den mensch afgoderij pleegt (p. 304). 173) DR. G. J. D. SCHOTEL, De Academie te Leiden, Haarlem, 187 ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 191
/{%BIBLIOTHEEK VRIJE UNIVERSITEIT liii jHI nil II !' Ill mil\W3 0000 01345 5872 ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 97
87 Denifle daalt hier af tot het peil van mannen als Evers en Gottlieb, die uit de brieven van Luther zelfs hebben willen bewijzen, dat Luther drie onechte kinderen heeft gehad, welke alle drie bij nader onderzoek bleken hun oorsprong te danken te hebben gehad aan drukfouten van de zetters! (zie ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 96
86 de noodleugen toeliet, afleidt, dat Luther a\s algemeene] regel huldigde, dat het doel de middelen heiligt, en daarom elke leugen geoorloofd achtte om aan den Paus en Rome afbreuk te doen. ^") DENIFLE, Luther, l-, p. 127 en v. v. 298 en vooralp. 824-842. Natuurlijk zal niemand de Kraftsprache, ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 98
88 ting van het huwelijk zou gepredikt hebben ; en dat hij het huwelijk, daar hij de vervulling van den huwelijksplicht, als iets op zich zelf zondigs beschouwde, tot „ein sündhafter und unerlaubter Stand" zou gemaakt hebben. In verband daarmede zou dan staan de lage beschouwing, die Luther van d ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 99
89 opvatting van de concupiscentia carnalis (zie BRAUN t. a. p., p. 136) dan aan de Schrift te danken; Hebr. 13 : 4 zegt het tegendeel. Zie voorts SEEBERQ, Luther und Luthertum, p. 19—22; KOLDE, P. Denifle, p. 55—68, WALTHER, Für Luther wider Rom, p, 670—684 en KAWERAU in de TheoL Stud, und Krit. ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 100
90 voorstelling, die Denifle geeft, alsof Luther de veelwijverij op zichzelf geoorloofd zou hebben geacht, ja haar zelfs „zu den höchsten und letzten Dingen der christlichen Freiheit" zou gerekend hebben (p. 16), misleidend en onwaar. Luther handelt in den brief, waarop Denifle doelt, over het ge ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 101
§1 suprema necessitas konden voorkomen, waarin bigamie geen zonde was, ai zou hij zelf nooit den raad geven, om tot dit redmiddel de toevlucht te nemen. „Es ist nicht verboten, dasz ein Mann nicht mehr denn Ein Weib durste haben; ich künnte es noch heute nicht wehren, aber rathen wollt ichs nicht ...