Notatie en methode in de elementaire verzekeringswiskunde - pagina 13
12blijken g e g e v e n d e n o o d z a k e l i j k h e i d v a n v o o r t d u r e n d e h e r z i e n i n g d u i d e l i j k te b e s e f f e n . D a a r een h e r z i e n i n g s e d e r t 1 9 0 0 niet m e e r a a n d e o r d e is g e w e e s t , z o u het ter h a n d n e m e n d a a r ...
Benaderingsproblemen bij irrationele getallen - pagina 12
12 Essentieel nu in de verhandeling van Siegel is de posi? tieve wending, die het transcendentiebewijs krijgt; het be? wijs, dat de in de stelling van Lindemann optredende lineaire combinatie ongelijk aan nul is, wordt n.1. uitgevoerd doordat voor de absolute waarde dier lineaire combinatie een p ...
Notatie en methode in de elementaire verzekeringswiskunde - pagina 12
f11 r e n t e k o o p s o m , p r e m i e r e s e r v e en k l i m m e n d e v e r z e k e r i n g zijn s l e c h t s te v e r s t a a n a l s b e g i n l e t t e r s v a n d e w o o r d e n a n n u i t y , V a l u e en I n c r e a s i n g . E n w a n n e e r wij v o o r het o n t h o u d ...
Benaderingsproblemen bij irrationele getallen - pagina 11
11 braïsch getal =^= 1, transcendent zijn. Wegens de eenvoudige eigenschappen van machten volgen al deze feiten uit de volgende stelling van Lindemann: Iedere lineaire combinatie van machten met grondtal e en met algebraïsche exponenten en coëfficiënten is steeds ongelijk aan nul. Verondersteld w ...
Notatie en methode in de elementaire verzekeringswiskunde - pagina 11
10 m a ' s eenmaal v a s t s t a a n d e , de onderzoeker voor een b e p a a l d deel d e r w e r k e l i j k h e i d in het b e z i t is g e r a a k t v a n een a f b e e l d i n g , d i e h e m tot in a l l e d é t a i l s b e k e n d is, o f a l t h a n s k a n zijn, d a a r hij in s t a a t i ...
Benaderingsproblemen bij irrationele getallen - pagina 10
10 Voor we tot andere problemen overgaan, vermeld ik nog, dat uit een door A . Khintchine in 1924 gevonden stelling volgt, dat voor bijna alle getallen de kritieke waarde van den besproken exponent gelijk aan 2 is. Hierin is „bijna alle" op te vatten in den zin van Borel. De onderzoekingen van Po ...
Notatie en methode in de elementaire verzekeringswiskunde - pagina 10
9g r o o t h e d e n of b e g r i p p e n , d i e m e n d o o r s y m b o l e n z a l v o o r s t e l l e n , e n v a n d e wijze, w a a r o p men d i e s y m b o l e n zal inrichten. In boekrecensies k a n men wel e e n s d e uiting vinden, d a t de schrijver v a n het b e s p r o k e n w ...
Benaderingsproblemen bij irrationele getallen - pagina 9
9 Z o o eenvoudig is het niet voor de cirkelquadratuur. Lambert had in 1766 de irrationaliteit van het getal a en van het getal e, de basis van het stelsel der natuurlijke logarith? men, bewezen. De vraag is nu: bezitten deze getallen het speciaal algebraïsch karakter, noodig voor hun constructie ...
Notatie en methode in de elementaire verzekeringswiskunde - pagina 9
8 A l s geheel g e n o m e n vormt het evenwel w e d e r een zelfstandig s y m bool voor een b e p a a l d begrip. In d e n r e g e l w o r d t het w o o r d s y m b o o l n i e t in z u l k e e n r u i m e b e t e e k e n i s g e b e z i g d a l s wij d i t t h a n s h e b b e n g e d a a n . W ...
Benaderingsproblemen bij irrationele getallen - pagina 8
8Uit de stelling van Hurwitz volgt, dat deze waarde min? stens 2 is, terwijl het resultaat van Siegel leert, dat ze voor een algebraïsch getal van den graad n ÍE 3, zeker iets kleiner is dan het bedrag 2 Vn. Met behulp van de besproken approximaties van Thue? Siegel is het mogelijk geweest ...