Filteren
van 20
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 131
121 Luthers Leben, I, p. 89 zelf moet toegeven, daar kan de omkeer in Luther's leven niet reeds in 1508 of 1509 worden gesteld, maar moet ze hebben plaats gevonden in 1512. Dit resultaat, waartoe de oudste geschriften van Luther ons leiden, wordt bovendien bevestigd, door hetgeen Luther zelf in e ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 132
12'2dit laatste, gelijk ik reeds heb aangetoond, onjuist; de hoofdzaak is echter, dat Grisar de betrouwbaarheid van dit bericht van Luther volmondig toegeeft en dus wel degelijk het „religiose Erlebnis" aanneemt. En evenzoo tweeslachtig handelt hij, wanneer hij wel met Denifle aanneemt, da ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 133
123 Luther meent te kunnen constateeren, is Luther zelf zich volstrekt nog niet bewust, dat hij toen reeds principieel met de leer der Roomsche kerk had gebroken en meent hij veeleer, dat zijn strijd alleen ging tegen de Scholastieke Doctoren, die onder den invloed van Aristoteles de Theologie ha ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 134
124 deelt, schier letterlijk overeenstemt, met hetgeen hij in dezen commentaar schrijft over de geestelijke afdwalingen van zijn tijd, maar dan objectief voorstelt. 3« de predikatiën, door Luther in dit tijdvak gehouden en die staan afgedrukt in Luthers Werke, W. A. 1, 8—142 en 4,587—717. Zondert ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 135
125 schillende vraagstukken, die hierbij aan de orde zijn gekomen, natuurlijk niet ingaan, toch zij het mij vergund hier kort den gang te mogen aangeven, dien het onderzoek genomen heeft. Denifle had als oorzaken van Luther's afval van de Roomsche Kerk, inzonderheid van het Roomsche dogma van de ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 136
126ébeschouwing van Augustinus gebroken liad. F. LOOFS, Leitfaden zum Studium der Dogmengeschichte, 4^ Auflage, Halle a. S. 1906, heeft zich in hoofdzaaii bij de resultaten van Hunzinger aangesloten, maar den ontwikkelingsgang nog verder nagespeurd, wat hij doen kon, omdat een afsch ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 137
127 Theologie. Hij gaat eerst na „die innerliche Religiositat Luthers in ihrem inneren Werden", en onderzoekt dan, „wrelche unter den mancherlei mittelalterlichen religiösen und theologischen Strömungen (humanistische, scholastische, mystische) seinem Innenleben den entscheidenden Grundzug aufgep ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 138
128 Scholastiek en de Mystiek (Bernard van Clairvaux en Tauler), waarbij dan telkens wordt aangewezen, wat Luther overnam en in hoeverre hij nieuwe wegen insloeg, of tegenover de bestaande richtingen partij koos. Braun heeft door deze veelszins uitnemende studie zeker niet weinig bijgedragen, om ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 139
129 der moralischen Bande und den Antrieb weltlicher Gesinnung bei ihm wirksam zu finden" (I, p. 96). Het uitgangspunt was dan ook niet de concupiscentia, maar die „ungünstige Beurteilung der guten Werke" (p. 92), waartoe Luther kwam door de „Ausschreitungen in der damaligen Werkübung. Auf dem Ge ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 140
13Ö „Also der geistige Hochmut war sein eigentliches Ungliick" (p. 96). Zonderling is alleen, dat Grisar, die evenals Braun aanneemt, dat de signatuur van Luther's Theologie in den commentaar op de Romeinen de ootmoed is, de diepste wegwerping van zichzelf voor God, en daarin de oorzaak ziet, dat ...
van 20
